VESAİRE | BXB

kırk altı

İşlemlerle kaplı beyaz tahtadaki notları defterime geçirmiş ve bitmek üzere olan ders nedeniyle, defterimi kapatarak çantama koymuştum. Son birkaç dakika kalmıştı ve üst üste yoğun dersler yüzünden fazlaca yorulmuştum.

Cebimdeki telefona gelen titreşimle birlikte çıkararak ekranıma baktım. Mesaj Koray'dan gelmişti.

Koray: Geldim, kapının önündeyim.

Bora: tamamdırr, geliyorum çıkar çıkmaz.

"Bu testleri bir sonraki derse kadar bitirin." Matematik hocamız sınıfa doğru seslenerek elindeki kağıtları dağıtmaya başladığında bıkkınca nefesimi verdim. Fazla disiplinli bir adam olduğu için bir an bile boş kalmamıza izin vermiyordu.

Bütün eşyalarımı çantama doldurup telefonuma baktığımda son bir dakika olduğunu görmüştüm. Bir an önce çıkıp Koray'ın yanına gitmek istiyordum. "Çıkabilirsiniz."

Çağlar Hoca'dan gelen ses ile ayaklanmış ve kapıya ilerlemeye başlamıştık. "Bora," adımın seslenilmesi ile arkama döndüğümde Çağlar Hoca'nın elindeki dosyayı düzelterek bana baktığını görmüştüm. "Gelir misin biraz?"

"Tabii," Kapıya yönelik olan adımlarımı çevirerek onun masasına doğru ilerlemiş ve karşısında durmuştum. Ara sıra rehberlik de ediyordu, muhtemelen dersler hakkında konuşacaktı.

"Uzun zaman sonra netlerin artmış," Geçen gün olduğumuz denemenin sonucuna yönelik konuştuğunda usulca başımı sallamıştım. "Eski düzenine dönmeye başladın mı?"

Eski düzenden kastının kursa ilk başladığım zamanlar olduğunu anladığımda başımı sallayarak onaylamıştım onu. "Evet hocam, elimden geldiğinde dönmeye çalışıyorum."

"Güzel güzel," Dosyasını kapatarak masasına koymuş ve sandalyesinden kalkarak karşıma dikilmişti. Bakışlarım kısa bir süre kapıya kaymıştı çünkü bir an önce konuşmasını ve böylelikle Koray'ı bekletmemeyi istiyordum. "Son zamanlarda hiç dikkatini vermediğini düşünüyordum ama sonucun beni yanılttı. Böyle devam etmeni umuyorum."

"Bazı nedenler yüzünden çalışamıyordum ama şu an bir sorunum kalmadı hocam. Devamını da getireceğim." Bunu biraz aceleyle söylemiş ve kısa bir süre telefonuma bakınmıştım. 

"Anladım," Öğrencilerini gerçekten ciddiye alan biri olduğu için anlayışla başını sallamıştı. "Acelen mi vardı?" Telefonum ve onun arasında mekik dokuyan bakışlarımı fark etmiş olarak sormuştu bunu.

"Evet hocam," Mahcup bir ifadeyle ona bakmıştım ama gerçekten bu konuşmanın sırası değildi. "Bir yakınım beni almaya geldi de."

"Tamam o halde, şimdi yakınını bekletme. Daha müsait bir zamanda rehberlik hocanla konuşuruz." Biraz maliyetli bir kurs olduğundan bütün düşüş ve yükselişlerimizi inceliyorlardı. "Çalışmaya devam." Elini kısa bir süre omuzuma koyarak gülümsemiş ve geri çekmişti.

"Tabii, iyi günler." Masasına geri oturmasıyla daha fazla oyalanmak istemeyerek kapıya dönmüş ve yürümeye başlamıştım. Kapıda gördüğüm bedenle duraksamış ve yüzüme büyük bir gülümseme kondurmuştum. Koray kapıda, tam karşımda dikiliyordu.

"Koray?" Gülümseyerek yanına ilerleyip ona bakındığımda, biraz ciddi bir ifadeyle arkamda bir yere bakmış ve bana dönmüştü. 

"Zamanında gelmedin, bir şey mi oldu?" Hafif çatılmış kaşlarıyla konuştuğunda hızla başımı olumsuz anlamda salladım. Yüzündeki ifadeden endişelenmiş olduğu gözüküyordu.

"Hayır, hayır." Bir şey olmadığını gösterircesine konuşsam da ciddi bakışlarının azalmadığını görüyordum. "Hocam ile konuşuyordum da."