ភាគទី44: អឹម...អូនជឿជាក់លើបង
ផ្ដើមភាគនេះគឺកាត់មកក្រោយវិញសិន គឺនៅពេលដែលជុនហាវបានមកមន្ទីពេទ្យដូចរាល់ដង តាមពិតនាយមិនមែនឈឺអ្វីទេ គឺនាយបានមកមើលនាយតូចហ្សឺយូដែលជាសំណព្វចិត្ត ដេកសម្រាកព្យាបាលរបួស ហ្សឺយូមិនទាន់ស្លាប់ទេ ជុនហាវបានរៀបចំល្បិចដើម្បីរកមុខអ្នកដែលនៅពីក្រោយរឿងទាំងអស់នេះ...
«បងមកវិញហើយអូនសម្លាញ់ អូនឃ្លានដែលទេ?» ជុនហាវបានកាន់កញ្ចប់អាហារដែលបានទិញមកពីខាងក្រៅដាក់នៅលើតុ ហើយក៏ចូលមកអង្គុយលើគ្រែជិតនាយតូចព្រមទាំងយកដៃទៅអង្អែលក្បាលនាយតូចមុននឹងសួរថាឃ្លានឬក៏អត់
«អូនមិនឃ្លានទេ អូនផឹកទឹកឆ្អែតហើយ» នាយតូចក្រវៀសដៃនាយក្រាស់ចេញពីក្បាល នឹងងាកមុខទៅម្ខាងនិយាយឌឺនាយក្រាស់ព្រោះតែនាយក្រាស់មកមើលខ្លួនយឺតពេក
«កុំខឹងនឹងបងអីអូនសម្លាញ់ បងរវល់ទិញអីមកឲ្យអូនញាុំ ទើបបងមកយឺតបែបនេះ» នាយក្រាស់ជុនហាវឃើញកាយវិការនាយតូចហ្សឺយូបែបនេះក៏ដឹងភ្លាមថានាយតូចកំពុងតែអន់ចិត្ត នាយបានលូកដៃទៅចាប់ចង្ការឲ្យនាយតូចងាកមករកខ្លួនវិញមុននឹងនិយាយលួងលោម
«ឆើស...អូនមិនបានខឹងទេ» នាយតូចហ្សឺយូក្រវៀសដៃជុនហាវសារជាថ្មីទាំងងក់ងរ តែពេលនេះនាយតូចអង្គុយមិនសុខទេ ក៏បែរមកស្រាយថង់អាហារយកមកញាុំសិន ទោះចិត្តកំពុងតែងក់ងរមែន តែក្រពះមិនព្រមសហការជាមួយសោះ ឃើញនាយតូចបែបនេះជុនហាវក៏អស់សំណើចមកតែម្ដងព្រោះតែចរិតបែបនេះហើយ ទើបនាយដកចិត្តពីនាយតូចមិនរួចសោះ
«បងសើចអី? អូនឃ្លានណាស់ មិចបានមកសើចអូនចឹង?» នាយតូចញុកនំចូលក្នុងមាត់ឡើងពេញហើយ ក៏ឆ្លៀតងើបមុខមកសម្លក់ នឹងសួរនាយក្រាស់ទាំងនំនៅពេញមាត់ ឃើញបែបនេះហើយ នាយក្រាស់កាន់តែអស់សំណើចនឹងនាយតូចបន្ថែមទៀតហើយ
«ញាុំតាមសម្រួលទៅ កុំបង្ខំអី ញាុំហើយនឹងអាលបានចេញពីពេទ្យ» នាយក្រាស់មិនចង់ឲ្យនាយតូចញាុំផងសម្លក់ខ្លួនផងបែបនេះទេ នាយបានយកទឹកនៅលើតុមកមួលគម្របឲ្យនាយតូចផឹក ហើយក៏និយាយពីរឿងដែលត្រូវចេញពីពេទ្យ
