pheromone ㄨ yoonmin ✓

二十三

"Lütfen bu gece burada kal. Aramızdaki buzları eritelim." Yoongi yalvarır gözlere omegaya bakındı. Evet com tedirgindi ama yapmak zorundaydı. Artık daha fazla arada kalıp kararsız olmak istemiyordu. Özellikle ikisinin arasında seçim yapmak istemiyordu. Kalbi deli gibi Jimin'i istiyordu. Bu kendi seçimiydi ve kimsenin kendisine karışmayağını da gayet iyi biliyordu. Fakat bu kararı sürüsünü, kasabasını ve özellikle ailesini etkileyecekti. Ailesine Jimin'i de katmak gerekirse. Sonuçta gerçek bir eş olacaklardı.

Ji-On kafası ile onaylayarak alfaya bir adım daha atarak onun beline kollarını dolayarak kafasını göğsüne koydu. Yoongi rahat bir nefes alarak elini omeganın beline yerleştirdi. Burnunu omeganın saçlarına daldırıp kokusundan hoşlanıp hoşlanmadığını anlamaya çalıştı fakat şuanda kızgınlığı o kadar baskın değildi ve anlayamazdı. Sabırla bekleyecekti.

"O zaman bu gece burada kalacaksam yanıma gelecek misin? Beraber uyumak için." Ji-On kafasını kaldırıp heyecanla Yoongi'e bakındı. Yoongi tabiki kesin konuşmak istemiyordu. Kim bilir kendisini Jimin'in odasında bile bulabilirdi. Onun o güzel kokusuna giderdi. Belki onunla ilişkiye girer ve sonsuza kadar omegası olabilirdi. Tüm her şeyi kızgınlığına bırakacaktı Yoongi. Kalbine ve aklına daha sonra söz geçirecekti.

"Iğm şey, olabilir aslında. Uyuya kalmazsam gelebilirim." Yoongi zorla gülümsediğinde omega ikna olmamışa benziyordu. Gözlerini kıstı ve ellerini ince beline yerleştirerek alfaya garip bir şekilde bakınıyordu.

"Sen çok iyi yalancısın biliyorsun değil mi? Ben uyumadan sen asla uyumazdın Yoongi." Ji-On kendinden emin bir şekilde konuşurken ellerini belinden çekerek alfanın omuzuna koydu. Onu üzerinden geriye doğru iterken mutfağa doğru ilerliyordu.

Yoongi sadece nasıl bir şeyin içine düştüğünü anlamaya çalışıyordu. Bir yandan Jimin ile karşılaştığı için memnunken diğer yandan istemiyordu. Belki o gece yaralıyken omeganın evine gelmeseydi asla kendini onu kurtarmakla zorunluluk hissetmeyecekti. Ona bir can borcu olduğu için yardım etmişti fakat işlerin buralara kadar geleceğini asla tahmin etmemişti.

Jimin ile Ji-On mutfakta bir şeyler konuşu gülüşüyorlardı ve Yoongi merak edip mutfağa gelerek masaya oturmuş onları izliyordu. İkisi de yemek hazırlıyorlardı. Ji-On dometesleri ince ince doğrarken Jimin ise soğan doğruyordu. Asıl sorun ise Jimin ağlıyordu. Soğandan gözünden yaşlar akarken bu haline de gülüyordu. Aynı şekilde de Yoongi onu izlerken istemsizce gülümsüyordu. Onun yaptığı her hareket ve gülüşü onu gülümsetiyordu.

''Yoongi sana diyorum!''

Ji-On defalarca Yoongi'e seslenirken alfa sonunda kendine gelerek olduğu yerde doğruldu. Ji-On ona seslenirken o sırada da alfa Jimin'i izlemeye dalmıştı. Jimin utançla kafasını eğdi ve heyecandan titreyen parmaklarını kesmişti. Fakat Jimin kesilen parmağını fark etmeden hala soğan doğramaya devam ediyordu.

''Ne oldu Ji-On?'' Yoongi masadan boğazını temizleyerek kalktığında ellerini cebine attı. Ji-On kollarını göğsüne birleştirerek sinirli bir ifade ile alfaya bakınıyordu. Alfanın diğer omegaya bakarken daldığına inanamıyordu. Kıskanç bir yapısı vardı ve Ji-On Jimin'e nefret duymak istemiyordu. Onunla gerçekten iyi anlaşıyordu ve alfanın ona bakışından aralarının bozulmasını istemezdi. Zaten Ji-On'un bakışları her şeyi açıklıyordu.

''Jimin!'' Yoongi Jimin'in kanayan parmağını görünce gözleri kocaman oldu ve omeganın yanına geldi. Soğan da dahil bıçak kan içindeydi. Yoongi o kadar korkmuştu ki kalbi duracaktı adeta. Ji-On ise şaşkınca eli hala göğsünde beklemeye devam ediyordu. Yoongi'e olan bakışları alfayı pek tatmin etmemişti.

''O kadar derin değil hyung.'' Jimin acı içinde gözleri yumduğunda Yoongi kafasını iki yana salladı ve bir bez alarak kanamayı durdurmak için bastırdı. Hızlıca sağlık çantasını alarak mutfağa geldiğinde Ji-On onun önünü hemen kesti. Alfanın elindeki ilaç çantasını alarak öfkeyle yüzüne bakındı. ''Sen git ben yaparım.''