Ay hwlooooo
Kalanında nalanim
Nalan Kandemir'den
"Sevgilim, çıkıyorum ben. Bir şey istiyor musun?"
Ozan gidiyordu. Derin bir nefes aldım ve yanına gittim.
Ona sarıldım, "Bir şey istemiyorum. Gel yeter" dedim.
Gülüp yanağımı öptü.
"Hadi git, baban bana kızıyor sonra" dedim kıkırdayarak.
Dudaklarını büzüp evden çıktı.
Kapıyı kapattığımda yere çöktüm.
Ozan'a cidden aşık mıydım? Değildim.
İyi mi davranıyordu? Çok.
Korktuğum şeyleri yapar mıydı? Hayır.
Beni paramparça etmezdi.
Beni seviyordu, beni her şeyden daha değerli görüyordu.
En azından diğer kadın değildim.
Nankör değildi, Berat gibi.
Gözlerimden yaşlar akıyordu.
Evet Ozan'la bir iş yemeğinde tanışmıştık.
Geçen güne şirkette karşılaşıp konuşmaya başlamıştık hatta.
Sonra her sey ışık hızında gerçekleşmişti.
Ozan güzel seviyordu, çok güzel seviyordu.
Ama ben onu sevmiyordum.
Kalbim inadına atmıyordu.
Sevmem gerekiyordu, hakkı olan sevgiyi yaşaması gerekiyordu.
@nalankandemir: hep gül!
@ozandalgali: hep yanimda olursan, hep gülerim.
92.720 beğeni.
Nalanim sen yefetki mutlu ol
ŞİMDİ OKUDUĞUN
the other woman | Berat Ayberk Özdemir
ChickLitother woman aldatılan kadın değil, esas kadına tercih edilen "o" kadındır. bu hikayenin hakları, hislerimde saklıdır.
