" អាសៀង ! ជាធម្មតាបងប្រុសរបស់ឯងធ្លាប់មានមិត្តស្រីដែរទេ ? " កុងជុន
" មាន ! "
" ហាស់ ?? " ភ្ញាក់ផ្អើល
" ហាស់អីទៅ ? មិត្តស្រីរបស់គាត់គឺបងស្រីសៀវស៊ា នោះអី ! " អាសៀង
" បងចង់និយាយពីមិត្តស្រី គឺជាសង្សារ មិនមែនមិត្តភក្តិស្រីនោះទេ ! " កុងជុន
" គ្មានទេ ! "
" អ៊ីចឹង ឯងចង់បានបងថ្លៃដែរទេ ? " រាងធូរចិត្តបន្តិច កុងជុន ក៏ប្ដូរវិធានបទវិញ ។
" យកមកធ្វើអីទៅ តើអាចហូបបានដែរទេបងថ្លៃនឹង ? " នាងតូចសកសៀតទៅរាងក្រាស់ដោយទឹកមុខងឿងឆ្ងល់ ។
" បងថ្លៃមិនមែននំទេ ? " កុងជុន
" ហាសហាស ខ្ញុំនិយាយលេងជាមួយបងទេ ! " នាងតូច សើចយ៉ាងសប្បាយ មុននេះគេលោលេងសោះនឹងចេះតែជៀគេដែរ ។
" ខ្ញុំក៏ធ្លាប់គិតចង់បានបងថ្លៃដែរ ព្រោះនៅពេលដែលបងប្រុសមិននៅ មានបងថ្លៃនៅកំដរខ្ញុំលេង ! " អាសៀង
" ឯងមើលមកបងយ៉ាងម៉េចដែរ ? " កុងជុន ក៏ស្នើខ្លួនមកភ្លាមៗ ។
" បងហីុ? បងជាមនុស្សប្រុសបងធ្វើជាបងថ្លៃរបស់ខ្ញុំយ៉ាងម៉េចទៅ ? " អាសៀង លើកចិញ្ចើមសួរ ។
" រឿងនេះចាំឯងធំចាំបងប្រាប់ ! " កុងជុន ក៏ក្រោកដើរទៅជិតរាងតូចដើម្បីជួយធ្វើអាហារពេលព្រឹកជាមួយគ្នា ។
// ដំណាក់កុង //
ស៊ាវសឺ បានត្រឡប់មករាជដំណាក់កុងវិញដើម្បីយករឿងដែល កុងជុន នៅមានជីវិតនោះទូលថ្វាយដល់ព្រះអង្គ ។
" បើឯងរកគេឃើញទៅហើយ ហេតុអ្វីមិននាំគេត្រឡប់មកវិញ ? " ព្រះអង្គម្ចាស់
" ទូលបង្គំក៏ចង់នាំទ្រង់ត្រឡប់មកវិញដែរ ប៉ុន្តែមិនដឹងថាហេតុអ្វីនោះទេ ទ្រង់បែរជារត់ទៅជាមួយនឹងបុរសម្នាក់ ទូលបង្គំក៏មិនច្បាស់ដែរថា ម្នាក់នោះគឺជាអ្នកណា ? " ស៊ាវសឺ
" ត្រូវហើយ មានមនុស្សផ្ញើរូបនេះមកឱ្យ ទូលបង្គំ ! " ស៊ាវសឺ ក៏បានហុចទូរស័ព្ទរបស់ខ្លួនឱ្យទៅព្រះអង្គម្ចាស់ទត ។
រឿង : ជម្រកស្នេហ៍ក្បែរភ្នួកភ្លើង 🕊️( ចប់ )
Start from the beginning
