ភាគទី22:បងអាចថើបអូនបានទេ!?

Start from the beginning
                                    

<ហ្ហឹកៗ..ជុង..អូនខ្លាច..អ្ហឹក!!..អូនខ្លាច..ហ្ហឹកៗ..អាយ៎យ..ផងកុំទុកអូនចោលទៀតបានទេ..ហុឺៗ!!> រាងតូចលើកដៃម្ខាងអោបនាយយ៉ាងណែនខ្លាចគេត្រឡប់ទៅវិញ នេះកុំតែដៃម្ខាងទៀតជាប់ខ្នោះទេ!

<លែងអីហើយៗ..កុំយំអី បងនៅទីនេះហើយ..លែងអីហើយណា៎> ជុងហ្គុក អង្អែលសក់ផងខ្នងផងឲថេយ៍បាត់ភ័យខ្លះ នាយអោនមុខទៅថើបថើរសក់ថេយ៍បន្តិច ក៏ប៉ុន្តែដូចជាប្លែកពេកទេដឹង? បង? ភាសាបង? បងយ៉ាងមិច? លែងស្អប់គេហើយរឺ? នាយកើតអ្វីមែនទេទើបល្អថ្នាក់នេះ? មិនស្រួលបើកឡានមកអំបាញ់មិញនេះត្រូវខ្មោចចូលផងមិនដឹងទើបទន់ភ្លន់ថ្នាក់នេះ!

<អ្ហឹក..បងកុំទុកអូនចោលទៀតបានទេ?..ហ្ហឹកៗ!!..កុំទុកអូនចោលទៀតអី!!> ថេយ៍លែងចេញពីការអោនសន្សឹមៗសម្លឹងមើលមុខនាយទាំងមិនច្បាស់ ច្បាស់តែពេលមានផ្លេកបន្ទោរមកព្រោះបន្ទប់វាងងឹតគ្មានភ្លើង រវល់តែខ្លាចមិនបានចាប់អារម្មណ៍នឹងសម្ដីរបស់នាយដែលហៅខ្លួនឯងបង បើពេលធម្មតាវិញបែបថេយ៍ត្រូវលង់នឹងនាយលើសកម្រិតទៀតហើយ តាំងពីដើមមកនាយមិនធ្លាប់ឡើយ វាគឺជាលើកទីមួយហើយ!

<បងសន្យា..លែងទុកអូនឲនៅម្នាក់ឯងចឹងទៀតហើយ..ថេយ៍ឈប់យំទៅណា ស្ដាប់បង្គាប់!!> ជុងហ្គុកនាយមិនដឹងពីខ្លួនឯងនោះទេហេតុអ្វីនាយត្រូវធ្វើបែបនេះ គ្រាន់តែដឹងថានាយចង់ឲថេយ៍បាត់ភ័យខ្លាចប៉ុណ្ណោះ។
រាងក្រាស់លើកដៃសន្សឹមៗទៅជូតវាសទឹកភ្នែកចេញពីថ្ពាល់ថេយ៍ដោយអារម្មណ៍ច្របូកច្របល់ នៅសុខៗនាយស្រាប់តែ...

<បង..បងអាចថើបអូនបានទេ!?> បែបនេះរឺ? ប្រពៃពេកទេដឹងយប់នេះ សុទ្ធតែសូមការអនុញ្ញាតទៀតរាល់ដងធ្វើអ្វីស្រេចតែចិត្តចង់មិនដែលសួរគេបន្តិចផងថាពេញចិត្តរឺអត់?
ជុងហ្គុកសម្លឹងទៅមើលមុខរបស់រាងតូចមិនដាក់ ដៃដែលជូតវាសទឹកភ្នែកមុននោះក៏ផ្ដើមសន្សឹមៗចុះក្រោមទៅរកស្មារបស់គេដូចគ្នា។

<ហឹម!!~~> ថេយ៍គេស្រឡាញ់នាយសឹងស្លាប់វាគ្មានហេតុផលអ្វីដែលគេប្រកែកនឹងនាយនោះឡើយ គឺមានតែខាំមាត់សង្កត់ចិត្តងក់ក្បាលយល់ព្រមនឹងនាយក្រហឹមដើម.កបញ្ជាក់ជាការពេញចិត្តឲនាយធ្វើអ្វីក៏បានមកកាន់ខ្លួន។

<សឺត..អ្ហឹម*!!> រាងក្រាស់បន្ទាប់ពីបានការអនុញ្ញាតហើយក៏ផ្ដើមឱនមុខទៅសន្សឹមៗ ចូលទៅថើបថ្ពាល់ក្រពុំរបស់ថេយ៍តិចៗទាំងសងខាងមួយដង្ហើម ហើយក៏ត្រឡប់មកបបូរមាត់ស៊ីជម្ពូនេះដែលធ្វើឲនាយពេញចិត្តរាល់ពេលបានប៉ះពាល់ រាងក្រាស់ថើបតិចៗដោយភាពថ្នាក់ថ្នម ទីបំផុតអណ្ដាតក្ដៅអ៊ុនៗស្ទាត់ជំនាញចាប់ផ្ដើមលូកចូលទៅក្នុងក្រអូមមាត់របស់ថេយ៉ុងដោយមានការយល់ព្រមពីម្ចាស់គេ នាយចូលទៅបឺតជញ្ជួកស្រង់យកជាតិផ្អែមចេញពីមាត់របស់អ្នកម្ខាងទៀតដោយក្ដីត្រេតត្រអាល(ស្មាទោស-,-)
ចំណែកឯដៃមិនទុកឲទំនេរ ចាប់ផ្ដើមលូកចូលក្នុងអាវសាច់ក្រណាត់របស់គេសន្សឹមៗ ដើម្បីអង្អែលសព្វកន្លែងទាំងអស់នៃរាងកាយ ជាពិសេសនោះគឺ ឈើ*រី មួយគូនោះតែម្ដង សាច់ដើមទ្រូងពឺតៗធ្វើឲនាយពេញចិត្តជាខ្លាំង។

<ហ្ហឹម!!~~> រាងតូចផ្ដើមមានភាពសុខស្រួលបន្តិចម្ដងក្រហឹមដើម.កបញ្ជេញខ្យល់ដង្ហើមមក ក៏ផ្ដើមងើបមុខឡើងលើក៏ព្រោះតែបបូរមាត់របស់អ្នកជារាងក្រាស់កំពុងតែស្វឹតស្វាញជាមួយនឹងការជញ្ជួកបរិវេន.ករបស់គេនឹងឯង។

<ជុប៎..សឺត!!~..ក្រអូបណាស់> រាងក្រាស់ ថើប.ករបស់ថេយ៍លឺសូរតែជីបជុបបញ្ជេញសម្លេងមកខាងក្រៅ សរសើរពីក្លិនខ្លួនរបស់គេមិនដាច់ មិនចាំយូរនាំស្ទះទ្រូងទៀតឡើយ ដៃម្ខាងផ្ដើមលូកទៅប្រឡេសគ្រាប់លេវអាវគេចេញម្ដងមួយគ្រាប់ៗដេញរហូតដល់អស់ បោះវាចេញបង្ហាញឲឃើញល្វែងននោលគោកផ្នែកខាងលើ។

បានហើយអ្នកអឺយ-,-
To be continued
By: ជូ ជីននី

(ចប់)《រឿង សម្អប់ស្នេហ៍កាមទេព🥀》Where stories live. Discover now