~10~

2.3K 162 42
                                    

Love you All Readers

________________________________

ကုတင်ပေါ်ကလေးလေးလံလံအထိတွေ့ကြောင့်ဂျောင်ကုတစ်ယောက်ဖြတ်ကနဲနိုးလာခဲ့တယ် သေချာတလောက်အနောက်ဘက်မှာလူတစ်ယောက်ယောက်ရှိနေပြီ

သူလည်းအနောက်ကိုဖြည်းဖြည်းလှည့်လိုက်တော့ သူ့ကုတင်ပေါ်ထိုင်ကာသူ့ကိုမျက်လုံးဝိုင်းတွေနှင့်ကြည့်နေသည့်ထယ်ယောင်း

အချိန်တော်ကြာအကြည့်စုံပြီးနောက် သူ့ကိုခေါ်လာတဲ့ထယ်ယောင်းကြောင့် အခုမှလှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်လာကာနားဝင်ချိုလှတဲ့အသံကိုထုတ်လွှင့်လိုက်တဲ့ဂျောင်ကု

"သခင်လေး"

"f**k!မလို့ငါ့ခန်းထဲဝင်လာတာလား"

"ကိုယ်သခင်လေးကိုမf**kပါဘူး ဘာလဲလိုချင်လို့လား"

"သေလိုက် ဘယ်လိုရောက်လာတာလဲ"

"ကိုယ် ဟိုဘက်ခန်းမှအိပ်တာအိပ်မပျော်ဘူး"

"အဲ​တာနဲ့ဒီခန်းကိုဘယ်လိုဘယ်လိုရောက်လာရတာလဲ"

"ကိုယ်ကညအိပ်ရင်တစ်ခုခုဖက်ပြီးမှအိပ်တတ်တာ အဲဒါကြောင့်ဖက်လုံးလာယူတာ"

"ငါ့မှာဖက်လုံးကတစ်ခုပဲ့ရှိတာ f**k! အမေ့!"

အိပ်နေတဲ့ဂျောင်ကုကိုစွေ့ကနဲ့ကောက်ပွေ့လိုက်တဲ့ထယ်ယောင်းကြောင့် 
ဒီလိုလုပ်လိမ့်မယ်မထင်တဲ့ဂျောင်ကုကအလန့်လန့်အဖြန်ဖြန့်

"အဲ​တော့ကိုယ်ကသခင်လေးကိုဖက်ပြီးအိပ်မလို့"

"ငါကဖက်လုံးလားဖက်ပြီးအိပ်ရအောင်"

"မဟုတ်ပေမယ့် ကိုယ့်အတွက်သီးသန့်ဖက်လုံး"

"အင့်"

ပြောပြီးတာနဲ့ဂျောင်ကုကိုခြေရောလက်ရောခွကာအတင်းဖက်လိုက်တော့ထယ်ယောင်းလက်ထဲကဂျောင်ကုကအင့်ကနဲ

"မင်းခေါင်းမပြတ်ချင်ရင်ဖယ်လိုက်​တော့ထယ်ယောင်း"

"အင်းပါ ကိုယ်မဖက်တော့ပါဘူး ကိုယ်ကျိတ်မှိတ်ပြီးအိပ်လိုက်မယ်"

"အိပ်ပေါ့"

အသည်းမာလွန်းတဲ့ဂျောင်ကုကိုထယ်ယောင်းကဘယ်လိုကိုင်တွယ်ရမလဲစဥ်းစားနေတုန်းအကြံတစ်ခုရကာအိပ်ခန်းထဲကချက်ချင်းထွက်သွားလေရဲ့

~Bodyguard~ (Z+U)[COMPLETED]Where stories live. Discover now