Thu-2 february
Mektubunuzu okuduktan sonra benden geriye hiçbir şey kalmadı. Beni bu boşluğa bıraktığınız için size kızamıyorum bile. Öyleyse söyleyin bana seven gerçekten gider mi? Aşkınız gittiğinizde bitti mi? Söyleyin şimdi asıl umursamaz kim? Tabi ya, söyleyemezsiniz. Ya da şuan kulağıma fısıldıyor musunuz? Sürekli sizi duyuyormuş gibiyim. Peki benim haykırışlarımı duyabiliyor musunuz? "Sizi asla affetmeyeceğim." Her uyandığımda, yattığımda hatta uykumda gelirsiniz diye uyurken bile bunu haykırıyorum. Hayır bayım, sizi affetmeyeceğim.
Bir sayfa boyunca yazdığınız o süslü aşk dizeleri beni hiç etkilemedi. Kelimelerle oyununuzu kendinize saklasaymışsınız. Beni son mektubunuz kadar özenli düşünseydiniz şuan yanımda olurdunuz. Fakat siz kolay olanı seçtiniz. Gerçek bir korkaksınız! Sadece gururunuza mı yenik düştüğünüzü düşündünüz? Ben aynı fikirde değilim. Siz, bay Werther yürüdüğünüz yola dahi yenik düşüp ertesi gün tekrar yürüyemediniz. Aldığınız nefesi vermeye korkarken aşk için öldüğünüzü söylüyordunuz. Şimdi düşünüyorum da sizinki gibi aşklar yarım kalmalı.-Charlotte
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Glimpse Of Us
RomanceGoethe tarafından kaleme alınan Genç Werther'in acıları kitabındaki karakterleri temsil alarak hikayemin Charlotte'una adadığım veda mektubu.