1|Hastalık

3.8K 238 56
                                    

Genç yaşta öldüğüm iki yaşamdan sonra ilk yaşamıma geri dönmek beklenmedikti.

Bir hastalıktan ölmüştüm ilk hayatımda. Geri döndüğümde hasta vücudumla uyanmıştım. Bedenimde hastalık kalıntıları var olmaya devam etsede artık çok daha iyi hissediyordum. Yine de tekrar ölmemek için bedenimden hastalığı tamamen atmak istiyordum.

Yeniden dirildiğimde odamda ağlayan insanların sesi duyuluyordu. Bu seslerin çoğunu kocamın çocukları çıkarıyordu. Gözlerimi açtığımda sesler kesilmişti. Ağrıyan boğazım ve kirli ciğerlerim yüzünden öksürük krizine tutularak kan kusmuştum. Bununla beraber dük çocukları odadan gönderip yanıma yaklaşmıştı. Ağzımı silmiş, rahat bir pozisyonda yatmama yardım etmişti. Bir bardak su uzatmış, ben suyu içerken vücudumdaki terleri silmişti.

Ona minnettardım. Hastalığım ortaya çıktığından beri beni bir an olsun yalnız bırakmamış ve benimle ilgilenmişti.

Onun beni kurtarma çabası maalesef ki işe yaramamıştı ve kısa süre sonra ölmüştüm.

Gerçi ben hastalanmadan önce yaşadığımız büyük tartışma yüzünden ona kırgın olduğumdan benimle ilgilenerek geçirdiği aylar boyunca ağzımı açıp onunla tek kelime konuşmamıştım.

Öncesinde baya yakınlaşmıştık aslında ama savaşa gittiği için araya giren mesafede ve öldükten sonra yaşadığım yıllarda onu görmediğim için çekiniyordum. Eski yaşamımda olsa kocamı yeniden görmek beni biraz dumura uğratmıştı. Bu yüzden bir süre ona yeniden alışmaya çalıştım.

Yeniden dirildikten sonra Marlon'un yardımıyla biraz olsun toparlanmıştım. Normal insanlar gibi hareket edebiliyordum yani, belki biraz daha yavaştım. Yüzüm hep çok soluktu. Gözlerimde kızarık. Ve hep her an kan kusabilirim diye elimde peçeteyle geziyordum. Bu sürede dük beni asla yalnız bırakmıyordu. Dirilişimden sonra iki hafta olmuştu. Bu iki haftayı full yatakta geçirmiştim. Ve nihayet ayağa kalkabilecektim. Bugün ilk kez yemeğe katılacaktım. Marlon dinlenmem gerektiğini düşünsede iyi olduğumda ısrar etmiştim.

İki haftalık süreçte hâlâ fazlasıyla kocamdan etkilendiğimi farketmiştim çünkü adamın yanında hep kızarıp duruyordum ama ona olan kırgınlığım yüzünden çok belirgin bir aşk gösterisi sergilemiyordum. Gerçi ilk yaşamımdan daha az bir seviyedeydi bu kırgınlık. Bu yüzden artık kendisiyle insan gibi dialog kurup tekrar yakınlaşmak için uğraşacaktım. Tabii hastalığımı yenmek içinde uğraşmam gerekiyordu.

Marlon'un yardımıyla vücudu çok sıkmayan elbiselerimden birini giydim. Vücudum hastalık yüzünden epey zayıflamıştı. Bu yüzden elbise bol gelince üzerine süslü korselerimden birini geçirip iplerini elbiseyi üzerime oturtacak kadar sıkıp bağlamıştı.

 Bu yüzden elbise bol gelince üzerine süslü korselerimden birini geçirip iplerini elbiseyi üzerime oturtacak kadar sıkıp bağlamıştı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


"- Teşekkür ederim Marlon. İnci küpelerimi ve kolyemi de uzatır mısın?" Uzattığı inci takılarımı takıp ayna karşısına geçtim ve kendime bir göz attım.

Ruhsuz Düşes CanlandıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin