E U P H O R I A [Completed]

03

"Чи мэдэхгүй байж болох ч тэр шөнөөс эхлээд чи миний бодлоос гарахаа больсон. Галзуу юм шиг чамайг зүүдлээд чамайг хайж судалж надад үнэхээр хийгээгүй зүйл гэж байхгүй, гуйя битгий намайг түлхээч"

"Та өөрийгөө их юманд битгий бод, one night? Чи энэ үгийн утгыг мэдэх үү? Нэг шөнийг өнгөрүүлээд мартана гэж байгаа юм. Чи их баян юм аа, сайн ч залуу юм. Гэхдээ надад чиний мөнгө бас сайхан сэтгэл чинь хэрэггүй. Над шиг муу охид сайн залууст зориулагдсан байдаггүй юм."

Жиа явахаар огцом босвол түүний гараас татаад

"Уучлаарай Жиа, гадаа их орой болсон байна. Дэмий зүйл ярьсанд уучлаарй. Буудлын өрөөнд хоноод явж болох уу? Би чамд санаа зовоод байна"

"Хэрэггүй, би архи уугаагүй"

"Эндэх их аюултай шүү дээ. Гуйя би ингээд гуйя хоноод л явчих би чамтай зууралдаж төвөг удахгүй ээ, тэгэх үү? Мм"

Байдгаараа улайсан Жонгүгийн нүднээс энэ мөчид нулимс нь урсчих нь тэр

"За яахав, гуйя битгий араас ирээрэй"

Jungkook pov

Тэр мөчөөс хойш ухаангүй архи ууснаа л санаж байна. Өөр юу ч алга. Толгойд минь үнэндээ өөр юу ч алга.

"Жунинаа, би тийм муу залуу юм уу? Ганц удаа ч болтугай хүссэнээ авах боломжгүй тийм залуу юм уу?"

"Юу гэж дээ, зүгээр л тэр чамд зориулагдаагүй"

"Би түүнгүйгээр амьдармааргүй байна чи мэднэшдээ би түүнийг хэр их хайрлаж хэр их хүлээлээ, би хайртайшдээ"

"Тэр энэ буудалд байгаа биз дээ? Түүний өрөө рүү явах уу?"

"Үгүй шүү Жунин ҮГҮЙ, Намайг яасан ч Жиа руу явуулж болохгүй. Түүнд би очихгүй гэж амласан"

"За одоо болно оо залуу минь, өрөөнд чинь хүргэж өгье"

"Явцгаая, азгүй Жонгүг унтахаар өрөө рүүгээ явж байна"

"Өрөөний чинь үүдэнд хүргэж өгчхөөд би үдэшлэг дуустал харж байя ойлгов уу?"

"Заа"

Жунин түүнийг өрөө нь байх давхарт буулгачихаад өөрөө ирсэн лифтээрээ буухаар шийдлээ

Жонгүг өрөөнийхөө үүдэнд ирэн картаа уншуулвал түүний өрөө онгойсонгүй

"Хараал ид юу вэ? Яадаг билээ, би Жиад өрөөнийхөө картыг өгчихжээ. Миний хөөрхөн Жиа энд байгаа хэрэг үү?"

Явахаар эргэснээ гэнэтхэн галзуу мэт хаалгыг нь цохиж эхлэлээ

"Жиа, наадах чинь миний өрөө болохоор би ачаагаа авчхаад л гаръя болох уу?"

"Хараал ид Жон Жонгүг чи юугаа сэдээд байгаа юм бэ?"

"Юу ч биш дээ, Жиа гуйя би солих хувцсаа л авчихъя болох уу?"

"За яахав би тээшийг чинь гаргаад өгье хаалганаас холд"

Хаалга онгойх мөчид халаттай Жиагийн төрх үзэгдэхэд Жонгүгийн харц нь хувирч эхлэлээ.

Огцом урагшилж Жиаг халуун тэвэртээ оруулав

"Би чамд хайртай И Жиа, маш их"

"Холдооч Жон Жонгүг галзуу юм уу? Холд"

"Чи яагаад намайг ингэж үзэн ядаад байгаа юм? Хөгшин өвгөнөөс чинь илүү би үзэн ядмаар байна уу?"

"Хөөе чи юугаа яриад байгаа юм бэ"

"Жон Жонгүүг!!!"

Толгой хагарах шахам өвдөн сэрэх ба хажуу тийш харвал бие нь хөх няц болсон Жиа үзэгдэнэ. Тэр үед түүний минь хөөрхөн нүднээс инээд цацрах биш нулимс урсаж байсан юм.
Би хамгийн хайртай эмэгтэйгээ хүчиндчихсэн байсан. Жунинаа өрөөнд минь оруулаад орхихгүй яав даа.

"Уучлаарай би биеэ үнэлэгч биш Жон Жонгүг, чиний тэр хөгшин өвгөн гээд байгаа хүн бол миний аав төрсөн аав минь шдээ. Яагаад намайг ингэж байгаа юм бэ? Би юуг буруу хийсэн гэж...."

"Гуйя, намайг хараал идээсэй"