3 | GEÇMİŞİN SANCILI NEFRETİ

24.4K 1.3K 1.4K
                                    

Merhaba, nasılsınız? İnşallah iyisindir ve her şeyiniz yolundadır.

Bölümü beğeneceğinizi umarak yazdım. İnşaallah sizin begenmeginize ve benim yazmama değer ♥️.

Oy ve yorumlarınızı eksik görmeyin bebekler 🦋.

Bölümle ilgili ne fikirleriniz varsa paylaşabilirsiniz. Hem yorumlarda hem de özelde fark etmez :)

Not: Kitabda diğer kurgulardan hiç bir şekilde esinlenme, çalıntı, alıntı yoktur. Hepsi yazara (bana) aittir. Hakaret ve eleştiri arasındaki çizgiyi bilerek yorum yapacağınıza inanıyorum.

Bismillah!

Keyifli okumalar dilerim 🖤❤️🦋

Başlama saatinizi ve tarihinizi buraya bırakın!👇


🌑

3. Bölüm: Geçmişin Sancılı Nefreti


Elimdeki karton bardakla yürürken düşünüyordum.

Hayatım neden her seferinde bok çukuruna dönüyordu?

Neden her defasında başa dönüyordum? Neden hatırladıklarım hayatımda bir bomba etkisi gösteriyordu?

Sıcak çay dolu bardağı dudaklarıma yaklaştırdığımda yüzüme üflenen buhar gözlerimi kapatma neden oldu.

Asansöre geldiğimde düğmeye basıp beklemeye başladım. Asansörün yukarısına baktığımda daha gelmesine iki kat olduğunu gördüm. "Of..." Dudaklarımdan bıkkın bir eda çıkarken yanıma yani asansöre iki kızın daha geldiğini gördüm.

Konuşuyorlardı. Onlar tarafa dönecekken telefonumun zil sesiyle gözüm önlüğümün cebine kaydı. Elimi salıp telefonu hemen götürdüm ve ada baktım.

Gizem Arıyor....

İçimden hayırdır diyip telefonu açtım ve kulağıma dayadım. "Efendim Gizem?" Çayımı içerken konuştum.

"Naber bebeğim?" Neşeli ses tonuyla sordu.

"İyiyim canım. Sen nasılsın?"

"Ay çok iyiyim Arzu! İnanamazsın olanlara!" Bir anda soruma bu kadar mutlu tepki vermesini beklemediğim için oldukça şaşırmıştım. Gizem'i bu kadar mutlu eden neydi acaba?

"Hm, neymiş bakalım inanmayacagım şeyler?" Sesimi bir az keyifli kullanarak sordum. Gülme sesi geldi kulaklarıma diğer hattan.

"Askeriyede misin?"

"Hmhm. Buradayım. Gel istersen?" diye, bir teklif sundum Gizem'e. Gelicegine adım kadar emindim.

"Diyorsun?" Son n harfini nazla uzatarak konuştu. Güldüm. "Evet. Diyorum." M harfini uzattım bende.

Bir az durdu. "Dur bi düşüneyim..."

"Ay tamam çok yalvardın e geleyim madem." Dediğinde bir kahkaha attım. Asansörün geldiğini fark ettiğimde telefona konuştum.

"Tamam bebeğim ben şimdi kapatıyorum gelirsin konuşuruz. Dikkat et." diyip kapattım.

Asansörde sadece üçümüz vardık. Az önce gelen iki kızlar ve ben.

TABBOHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin