Düşmüş Kral (italyan#8)

prolog.

Odaya girdiğini odanın içine yayılan güçlü, yoğun, zengin parfüm kokusundan anladım.

Kararlı adımlarının bana doğru yaklaştığını duydum. Alıp vermekte olduğum nefeslerim sıklaştı, kalbim göğüs kafesimi delecek bir hızla atmaya başladı. Etrafımı yayıp, beni tamamen çevreleyen sıcaklıktan tam önümde durduğunu anladım. Arkamda bağlı olan ellerim çözülüp ona dokunmak için sızlıyor, gözlerimi kapatıp beni onu görmekten alıkoyan kumaş parçasını söküp atmak istiyordum.

Bir elini yanağıma yerleştirdi. Sahibinin dokunuşunu bekleyen uslu bir kedi gibi hemen yanağımı eline daha da yasladım. Avucunun içi sıcacık, elmacık kemiğimi okşayan parmak uçları sert ve pürüzlüydü. Tıpkı başka bir kısmı gibi, eli de kocamandı.

Kalın, aksanlı sesiyle fısıldadı. "Çok güzelsin." Fısıltısı tüm vücudumda dolanıp meme uçlarıma bir elektrik akımı gönderdi. Fısıldarken bile güçlü, tok çıkan sesine bayılıyordum. "O kadar güzelsin ki, bazen sana bakmak can acıtıyor."

Belki de bininci defa dileğimi tekrarladım. "Seni görmek istiyorum."

Yanağımdaki elinin kasıldığını hissettim. "Hayır." dedi tek kelimelik ama güçlü bir cevapla.

"Ama neden?" diye sızlandım kumaşın altından kaşlarımı çatarak. "Sana dokunmak istiyorum. Seni görmek istiyorum!" dedim çaresiz, yalvarır bir sesle.

Suratını bile görmediğim bir adama aşıktım. Deliler gibi hem de. Tek istediğim onu görmekti. O güçlü sesin, o baştan çıkarıcı dokunuşların altındaki adamı görmek, hayallerimin erkeğine bir yüz vermek istiyordum.

Parmağı, ağırca dudaklarımda gezindi. Yanaklarımda, burnumda okşarcasına dolaştı. Parmağının gezintisi gözümdeki kumaş parçasında takılı kalınca heyecanla derin bir nefes aldım. Bana suratını gösterecek miydi? Beni bu karanlıktan kurtaracak mıydı?

Neredeyse acı dolu bir sesle, "Yapamam." diye fısıldadığını duydum. Sanki benimle değil de, kendi kendine konuşuyor, kendisiyle hesaplaşıyordu.

"Neden?" diye inledim dolan gözlerimle.

Kısa bir sürelik sessizliğin ardından, büyük bir hazinle, "Çünkü o zaman seni yanımda tutacak gücüm kalmaz." diye fısıldadığını duydum.

AY O KADAR SABIRSIZLANDIĞIM Bİ KARAKTER Kİ... emiliom... benim yaralı prensim... YORUMLARINIZI BEKLİYORUMMMM