^1.2.BÖLÜM^ : 'Aynadaki yansımam'

980 94 11
                                    

-Sevmek, birini bulmak veya kazanmak değil

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

-Sevmek, birini bulmak veya kazanmak değil. Bir başkasında kendini bulmaktır.
~Emma Goldman

2.Bölüm

.. 📖 ..

Başımda keskin bir sızı vardı yavaşça kirpiklerimi kırpıştırarak araladım. Gözlerimi bembeyaz tavanda gezdirdikten sonra yataktan destek alarak dik bir şekilde durmaya çalıştım. Bakışlarımı odada gezdirerek hızla yataktan kalktım. Fazla hızlı kalkmış olmalıyım ki başım dönmeye baslayınca yalpaladım, düşmekten kendimi son anda kurtardım.

Gözlerimi sımsıkı yumarak ellerimle gözlerimi ovaladım, belki gördüklerim bir rüyadır diye gözlerim acıyana kadar ovaladım.

Derin derin nefes alarak yavaşça yeniden açtım. Sonuç aynıydı kocaman bir odadaydım.

Sağ tarafta ihtişamlı bir dolap içinde renk renk elbiseler vardı. Elbiselerin hemen yanında küçük cam bir dolap, içi iki parçaya ayrılan dolabın birinde farklı renklere sahip taçlar varken diğerinde farklı renklere sahip ayakkabılar vardı.
Bakışlarımı dolaptan çekerek sola doğru çevirdim kocaman bir yatak, yatağının üst tarafından yatağa doğru sarkan tüller.

Yatağın yanında ki duvarda farklı farklı tablolar, tabloların altında ki masada birden fazla kar küresine benzeyen garip şeyler ve daha önce hiç görmediğim farklı taşlar vardı.

Etrafı korkuyla izlerken geri geri gittiğimin farkına anca çarptığım şey sayesinde fark etmiştim. Korkuyla arkamı döndüğümde gördüğüm görüntü beni daha fazla dehşete düşürmüştü.

Çarptığım şey bir aynaydı ama aynada ki kız ben değildim. Korkuyla iki adım geriye adımladım bu nasıl olabilirdi. Ben neredeydim ve bu aynada ki kız da kimdi.?

Kalbimin sesini duyuyorum sanki kulaklarımda atıyor, kendime bakıyorum bundan eminim ama aynada ki kız ben değilim. Korkuyla aynada ki kızı incelemeye başladım, kömür karası saçları kalçalarının altına kadar iniyordu. Saçları darmadağınıktı, teni o kadar soluk bir beyazdı ki sanki hastaymış gibi görünüyordu. Başında beyaz hafif kanlanmış bir sargı ve yüzünün bir çok yerinde çizik izleri göze çarpıyordu.

Çizikler o kadar derin gözükmüyordu bir güne kalmaz iyileşebilecek gibiydiler ama kolundaki derin kesik için aynı şeyi söyleyemezdim. Elimi yavaşça kaldırdım temkinli bir şekilde yüzüme doğru götürdüm parmaklarımın uçuyla küçük çizgiye dokundum.

Canımın acısıyla hızla elimi çekerek yutkundum. Bu el bu beden ve aynadan beni izleyen soğuk gri gözler bana ait değildi. Öyleyse başım neden sızlıyordu ve canım neden bu kadar çok yanıyordu.
Aynadan kendimle göz göze geldim, aynadaki kızın o kadar soğuk gri gözleri vardı ki tüylerim ürperdi.

GÖLGESİZ DÜŞLER KRALLIĞI-( Kırılma Serisi-1 )-"Mücadele"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin