Ben Yakut Akman, sana tek bir soru soracağım.
Senin efganını duydular mı?
Bana sorduğunu duyar gibiyim.
Cevabımı kitabın sonunda göreceksin.
•••
"Yalan söylüyorsun!" diye bağırdı sevdiği adam.
kızın kalbi acıyordu. Haddinden fazla bir şekilde,
gerç...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oy ve yorum yapmayı unutmayın♡ İyi okumalar🦋
Ben hayatımda ilk defa gafil avlandım.
-Yakut Akman
İpin ucunu bıraktım, diğer ucunu sen bul.
-Bilinmeyen numara
Bir insana sonsuz güvenme demişti Hale Kaya. Yalan yok, başta Cesur'un beni bırakacağına ihtimal bile vermiyordum. Bileğimi bırakmıştı.
Gözlerimi kapatıp, kendimi akışa bıraktım. Cesur son anda elimi tutup sertçe kendine çekince çaktırmadan gülümsedim.
Tutacağını tahmin etmiştim, gözlerimi açıp kahvelerine baktığımda kızgın bakışlarını gördüm. "Sen delirmiş olmalısın! gerçekten bileğini bıraksam-" sesi korku ve endişenin gizlenmiş olduğu bir sandık gibiydi.
"Sen bana iki seçenek sundun Ces, ben ikinciyi seçtim. Ama sen sözünde durmadın."
Dudaklarını aralayıp konuşacakken, aniden karnına sert bir tekme atıp geriye düşmesini sağladım. Ve ayağa kalkmasına zaman tanımadan kendimi geriye doğru attım.
Uçurumdan düşmeden saniyeler önce Cesur'un, gözlerini sonuna kadar açmış bana baktığını yakaladı yeşillerim.
"YAKUT!"
Bedenim hırçın dalgalara çarptığı an, sanki sırtıma sert bir kırbaç darbesi yemişim gibi irkildim. Kendimi aşağı atarken derin bir nefes çekememiştim içime, derine doğru savrulduğumu görünce yutkundum.
Zihnim binlerce kez düşündü, gerçekten ölmek istiyor muydum?
Bilmiyordum.
Nefesim kesiliyordu, Azrailim geliyordu. Gözlerimi kapatıp nefesimin sona gelmesini beklerken bir anda elimi kavrayan bir şey hissettim.
Gözlerimi açtığımda bulanıkta olsa Cesur'un endişeli bakışlarını görebiliyordum. Beni tutup kendine çekince, kaşlarımı çatarak başımı iki yana salladım.
Beni bırakmalıydı.
Onu reddettiğimi görünce, gözlerinden alev topu çıkarırcasına bana baktı. Sert bir dalganın bize çarpasıyla, Cesur'un eli benim elimden kaydı. Parmaklarıma tutunmaya çalıştı ama nafileydi. Geriye doğru savrulmuştum çoktan.
Cesur, görüş açımdan kaybolmuştu.
Sırtım bir kayaya sertçe çarptığında, bir anlık gafletle dudaklarımı aralayıp büyük bir çığlık attım.
