🔥ភ្លេីងស្នេហ៍ព្រៃផ្សៃ💦(✅)

ភាគ14 លួចខ្ជិល

មន្ទីពេទ្យ/
រយៈពេលមួយយប់មកនេះ នាយតូចជីមីន គេង
មិនលក់នោះទេ គេកុំពុងតែគិតរឿងជាច្រេីន
ដែលត្រូវដោះស្រាយ រឿងទីមួយតេីគេអាចលាក់
បាំងនឹងយ៉ុនហ្គីបានយូប៉ុន្មា រឿងទីពីរ តេីគេគួរតែ
ស្វែងរកអ្នកដែលសេះសល់រសរាន្នមានជីវិតមក
ពីរភូមិគ្រឹៈ រ៉ាឆាត្រាដោយរបៀបណាទៅ រឿងទីបីគេពិតជាខ្លាច ខ្លាចក្នុងការកុហកមនុស្សដូចជាមីនយ៉ុនហ្គីខ្លាំងណាស់ គេខ្លាចថ្ងៃណាមួយគេភ្លាត់ស្នៀតធ្វេីអោយយ៉ុនហ្គីចាប់បាន ថាគេកុហក់ ជីវិតរបស់គេប្រហែលជាធ្លាក់ចូលសភាពដេីម ឬក៏លេីសនឹងផងក៏ថាបាន។។

«ម៉ោះ ជីមីនឆាប់ក្រោកឡេីង ដល់ម៉ោងញាំ
អាហាហេីយ»កុំពុងស្លុងអារម្មណ៍ វ័យចំណាស់
ក៏ចូលមកកាត់ចង្វាក់ ដោយដាស់ហៅអោយគេ
ក្រោកដេីម្បីញាំអាហាមុននឹងលេបថ្នាំ៖
«ម៉ោងប៉ុន្មានហេីយលោកយាយ?»ជីមីនសួរ
«ម៉ោងជិត7ហេីយ»គាត់ឆ្លេីយមកវិញធម្មតា
ជីមីនបានញាំអាហានឹងលេបថ្នាំតាមការណែនាំ
របស់គ្រូពេទ្យ ពេលនេះរាងកាយរបស់គេក៏មាន
កម្លាំងជាងមុនបន្តិច គ្រាន់តែនៅវិលមុខតិចតួច។
ក្រាក!!!
ទ្វាបន្ទប់បេីកឡេីងដោយដៃមាំរបស់យ៉ុនហ្គី នាយ
ដេីរចូលទៅក្នុងបន្ទប់ជាមួយទឹកមុខធម្មតា ដូចជា
មិនបានចាប់អារម្មណ៍នឹងជីមីនទាល់តែសោះ។
«យ៉ាងមិចហេីយ?ទៅផ្ទះបានឬនៅ?»គេសួរកំបុតកំបុយ គ្មានឈ្មោះ តែជីមីនក៏អាចដឹងនឹង
ឆ្លេីយមកវិញយ៉ាងប្រញាប់។
«បាទលោកពូខ្ញុំទៅផ្ទះរួច»សម្លេងខ្សេវៗឆ្លេីយ
ទៅគេវិញម្ហបៗដូចត្រីខ្វះទឹក
«ឆាប់រៀបចំទៅ យេីងអោយរ៉ូហ្វូមកទទួល»
គេបែខ្នងចេញទៅវិញ រួចក៏បេីកឡានទៅបាត់
ទុក្ខអោយក្មេងតូចនៅធ្វេីមុខឡេងឡង់ៗពីរអ្នក
វ័យចំណាស់ មិនដល់៣០នាទីផង ឡានទំនេីប
ពណ៌ក្រហមរបស់ត្រកូលត្រាហ្គោរ៉ាស៍ បេីកដោយនាយជំនិតរ៉ូហ្វូ ក៏ចតនៅមុខមន្ទីពេទ្យរង
ចាំទទួលអ៊ំប្រា នឹងជីមីនរួចជាស្រេច។

ភូមិគ្រឹៈមីន/
នាយកម្លោះបាននាំជីមីននឹងវ័យចំណាស់មកដល់
ភូមិគ្រឹៈរួចរាល់ គេក៏ត្រឡប់ទៅក្រុមហ៊ុនជាមួយ
នាយក្រាសវិញ ព្រោះគេត្រូវមានការងារច្រេីន
ទៀតដែលត្រូវធ្វេី។
«(មេីលទៅ ខ្ញុំត្រូវរសនៅទីនេះបន្តទៀត ដេីម្បី
រកមនុស្សដែលនៅមានជីវិតហេីយ)»ជីមីនឈរ
សញ្ជឹងគិតមួយសន្ទុះ ទេីបបោះជំហ៊ានចូលទៅខាងក្នុង គេនៅតែធ្វេីខ្លួននឹងចរឹកអោយដូចគេពីរ
មុនយ៉ាងចឹង ដេីម្បីកុំអោយមានអ្នកចាប់អារម្មណ៍
«ទៅសម្រាកទៅជីមីន ឯងនៅស្លេចនៅឡេីយ
កុំនៅខាងក្រោមអោយត្រូវខ្យល់អី ខ្លាចលាប់ជា
មួយជំងឺ»អ៊ំប្រាតឿនអោយជីមីនឡេីងទៅខាងលេីដេីម្បីសម្រាកត៎ គាត់មិនចង់ឃេីញក្មេងឈឺ
ហេីយត្រូវលោកម្ចាស់របស់គាត់មកបំពាននោះ
ទេគាត់ដឹងច្បាស់ពីរយ៉ុនហ្គីជាងគេ អ្វីក៏ដោយបេីគេចង់បាន គេនឹងជំនះយកអោយទាល់តែបាន អោយក្លាយមកជារបស់គេពេញសិទ្ធ។
ជីមីនមិនប្រកែក ក៏យោងខ្លួនឡេីងទៅខាងលេី
ដេីម្បីគេងបន្តទៀត។

ពេលល្ងាចក៏បានមកដល់ ឡានទំនេីបខ្មៅក្រឹប
របស់ម្ចាស់ភូមិគ្រឹៈក៏ចតនៅចំពីរមុខភូមិគ្រឹៈតែ
ម្ដង នាយសង្ហាយ៉ុនហ្គីចេញពីរឡាន ដៃម្ខាងកាន់
អាវក្រៅ ដៃម្ខាងប្រឡេះឡេវអាវចំហ៎ដេីមពីរ
គ្រាប់ គេបោះជំហ៊ានចូលទៅខាងក្នុង ភ្នែកពណ៌
ខ្មៅនិលក៏រ៉េរកមនុស្សម្នាក់យ៉ាងក្រឡាប់ចាក់។
«ក្មេងនោះទៅណា?»គេសួរទៅអ្នកបម្រេីស្រី
ដោយសម្លេងមាំស្មេី នាងឮដូចឆ្នេះក៏ប្រញាប់រៀប
រាប់ទៅចៅហ្វាយវិញយ៉ាងលឿនបំផុត។
«ជី ជីមីននៅខាងលេីលោកម្ចាស់»
បានចម្លេីយភ្លាម នាយក៏បោះជំហ៊ានឡេីងទៅ
ខាងលេីភ្លែត មិនបង្អង់យូឡេីយ។
ក្រាក!!!!
«ឯងហ៊ានលួចខ្ជិលច្រអូសផងហេស?»
គ្រាន់តែបេីកទ្វាចូលទៅភ្លាម ក៏ស្ដីអោយក្មេង
តូចភ្លាម ទាំងដែលគេគេងលក់មិនដឹងខ្យល់អី
ផងនោះ នាយម្នាក់នេះដូចជាពុលត្រីទេដឹង?
«ភឹប!!!»
នាយបោចភួយបោះទៅម្ខាងបណ្ដាលអោយជី
មីនភ្ញាក់ដឹងខ្លួនមកទាំងមមេីមមៃ គេធ្វេីភ្នែកម៉ក់ៗ
ដាក់យ៉ុនហ្គី ព្រោះមិនទាន់អស់ងងុយទៅឡេីយ
«យ៉ាងមិច?ឈឺពីរថ្ងៃក៏លែងខ្លាចយេីងហេីយ
គិតថាយេីងអោយឯងដេកសុីស្រួលៗមែនទេ?
ឆាប់ចុះទៅក្រោមទៅរៀបចំអាហាសុីភ្លាម»
គេឈរបញ្ជាយ៉ាងដាក់អាហាំងការ ទឹកមុខក៏ស្មាន
មិនត្រូវ គ្រាន់តែគេរាងធូបន្តិច ក៏មកចោទថាគេ
លួចខ្ជិល ទាំងដែលពីមុនមក នាយមិនដែលអោយគេធ្វេីអ្វីផង ក្រៅពីរដាក់ច្រវ៉ាក់ចងជាប់ដូច
ជាសត្វធាតុនោះ..៕
ជីមីនមិនហ៊ានមាត់ក៏អ្វី គេងេីបចេញពីរគ្រែទាំង
អស់កម្លាំង ក្នុងខ្លួនក៏ល្ហិតល្ហៃយោងអាត្មាសឹងតែ
មិនរួច។
ព្រុះ!!!ដេីរបានពីរជំហ៊ាន ជីមីនក៏ទន់ជេីងដួល
ថ្មោលទៅឥត នៅចំពោះលោកម៉ាហ្វៀរចិត្តត្រ
ជាក់ នាយជ្រឹមភ្នែកអោយតូចសម្លឹងទៅជីមីន ទាំងជ្រួញចិញ្ចេីម តេីឈឺស្អីអោយប្រាកដទៅ គ្រាន់តែដេីរក៏ពិបាកដែរចឹង??

ខ្ញុំមិនដឹងទេស គ្រប់យ៉ាងមកពីរប្រូឯងនឹង😒