ចំណងស្នេហ៍ មិត្តភាព (ចប់)

Ep26:ញាំអានេះវិញ វាឆ្ងាញ់ជាងញាំសូកូទ្បា

មួយស្របកជុងហ្គុកដេីរចូលមកវិញ ឃេីញថេយ៍អង្គុយញាំបាយមេីលទូរស័ព្ទ
« មិចបានជាអូនពាក់អាវ ធំជាងខ្លួន »
« បេីអាវរបស់បងសិតតែមាឌដូចដំរី គ្មានឃេីញអាវណាប៉ុនអូនផង»
« បេីមាឌបងធំ » រាងក្រាស់សេីចបន្តិចទ្បេីងទៅគេងលេីគ្រែទាញទូរស័ព្ទមកលេង។ បានបន្តិចថេយ៍ក៏ញាំរួចរាល់ ដេីរយកចានទៅលាងទុកស្រួលបួលទ្បេីងមកបន្ទប់វិញ មកបេីកទ្វាមកដល់ក៏រត់ហក់ទៅលេីរាងក្រាស់
« អក់ » រាងក្រាស់ចំហរមាត់ពេលដែលថេយ៍ហក់ចំពីលេីខ្លួន
« ស្លាប់បងមិនខានទេបេីម៉ាតៗនិងនោះ» រាងក្រាស់និយាយទៅកាន់ថេយ៍ដែលកំពុងតែធ្វេីមុខម៉ក់ៗមកកាន់គេ។
«ដៃអូនកំពុងតែធ្វេីអ្វី» រាងក្រាស់ ពេលដែលដៃថេយ៍មកលេីកអាវគេចេញហេីយក៏ដាក់ក្បាលចូលទៅខាងក្នុង ទៅស្រង់ក្លិនសាច់ដុំកងៗរបស់ជុងហ្គុក
« អូនកំពុងតែធ្វេីអ្វីនិងថេយ៍ អួស អាស» រាងក្រាស់ ចាប់ផ្ដេីមស្រៀវឆ្អឹងខ្នងគ្រប់កន្លែងពេលដែលថេយ៍មកលិទសាច់ដុំកងៗរបស់គេ
« ចង់លេងស្ករសូកូទ្បា បន្តិច» ថេយ៍ ឆ្លេីយដោយក្បាលនៅក្នុងអាវដដែរ។
« ប្រយ័ត្នបងទ្រាំមិនបានណា ឆាប់ចេញមកអោយលឿន បងមិនចង់ធ្វេីបាបអូនទេ ឆាប់ចេញមក ប្រយ័ត្នបងទ្រាំមិនបានឆាប់ទ្បេីង» ជុងហ្គុក ថាអោយរាងតូចយ៉ាងលំបាកព្រោះតែរាងតូចនៅតែលិទសាច់ដុំគេ រហូត
« ចេញក៏បានដែល គ្មានអីគួរអោយចង់លេងផង ខ្ពេីមណាស់» ថេយ៍ ដកក្បាលចេញពីអាវរាងក្រាស់ថាអោយទៅគេវិញដូចអ្នកអាកអន់ចិត្តរួចទៅម្ខាងនៃគ្រែគេងបែរខ្នងដាក់ជុងហ្គុក
« អូនខឹងបងមែនទេ » ជុងហ្គុក
« មិនបានខឹងទេឆាប់ដេកភ្លាមទៅ » ថេយ៍ ជុងហ្គុកក៏រៀបខ្លួនគេងដាក់ដៃមកអោបថេយ៍ យ៉ាងរឹតតឹង យ៉ាងខ្លាំង
« សឺត ..ធ្វេីដូចជាកូនក្មេងអាយុ5ឆ្នាំដែលគេមិនអោយលេងហេីយ ខឹងគេ »ជុងហ្គុក អោនទៅថេីបថ្ពាល់ថេយ៍តិចហេីយក៏ថាអោយរាងតូចផងដែរ។
«បិទមាត់ភ្លាមទៅ ងងុយគេងណាស់» ថេយ៍ ជុងហ្គុកគ្រាន់តែលឺសម្ដីថេយ៍ហេីយក៏គេងអោបថេយ៍តាំងពីយប់រហូតដល់ព្រឹក។

ថ្ងៃថ្មីបានឈានចូលមកដល់ អ្នកស្រីចនបានរៀបចំខ្លួនរួចរាល់ដេីម្បីចេញដំណេីរទៅកាន់ភូមិគ្រឹះគីម
« តោះបងចេញដំណេីរទៅ» អ្នកស្រីចន ប្រាប់ទៅលោកចន អោយបេីកចេញដំណេីរទៅ
« ថេយ៍មិចថ្ងៃនេះមុខក្មួយ ស្រងួតស្រងាត់ម្ល៉េះ» អ្នកស្រីចន ងាកទៅឃេីញថេយ៍មិនញញឹមអ្វីសោះក៏សួរ
« ហិហិ ខ្ញុំមិនមានអ្វីទេ» ថេយ៍ឆ្លេីយទៅគាត់ដោយទឹកមុខញញឹមមិនសមដូចពីម្សិលមិញ គាត់ខ្ចិលសួរទៀតខ្លាចប៉ះពាល់ដ៏អារម្មណ៍ថេយ៍ ក៏ស្ងាត់ ជុងហ្គុក សម្លឹងទៅកាន់ថេយ៍ដោយអស់សំណេីចមិនដឹងជាខឹងគេយូរយ៉ាងណាទេ កាលពីយប់មិញគ្រាន់តែមិនអោយលេងសាច់ដុំក៏ខឹង មិនដឹងប្រពន្ធនរណាគេទេ។ជិះប្រហែល15នាទីក៏បានមកដល់ភូមិគ្រឹះគីម ជុងហ្គុកចុះទៅកាន់ដៃថេយ៍ចូលទៅខាងក្នុងតែថេយ៍បេះដៃគេចេញដេីរចូលទៅខាងក្នុងទ្បេីងទៅបន្ទប់បាត់
« កូនធ្វេីអ្វីអោយថេយ៍អន់ចិត្ត» អ្នកស្រីចន ចូលទៅសួរជុងហ្គុក
« កូនអត់ដឹងទេ គ្រាន់តែស្ដីអោយបន្តិចក៏ងរអញ្ចឹងទៅ» ជុងហ្គុក
« ឆាប់ទៅលួងថេយ៍ទៅ» អ្នកស្រីចន ប្រាប់ទៅកូនខ្លួន រាងក្រាស់ក៏ដេីរទ្បេីងទៅបន្ទប់ថេយ៍។ដេីរមកដល់ជុងហ្គុកបេីកទ្វាចូលដោយទ្វាមិនបាកចាក់សោតនោះទេ
« ពៅមាស ងររឿងអីគេ »ជុងហ្គុកចូលមកដល់ការដេីរទៅសួរថេយ៍ តែរាងតូចមិនបានឆ្លេីយតបជាមួយនោះទេ។ស្រាប់តែនៅសុខៗរាងក្រាស់ដោះអាវគេចេញអោយឃេីញនៅសាច់ខ្ចីមានសាច់ដុំគួរអោយចង់ញាំនៅកណ្ដាលមុខថេយ៍
«ចង់លេងវាទេ បងអោយលេងតាមចិត្ត អោយតែអូនឈប់ងរ» ជុងហ្គុក បោះអាវខ្លួនទៅលេីពូកបង្ហាញអោយថេយ៍ឃេីញ រាងតូចមិនដឹងនិយាយអីក៏យកដៃទៅលេងមែនមិនក្រែងចិត្តជុងហ្គុកអីបន្តិច
« ចង់ញាំវា» ថេយ៍ថាតិចៗ
« អូនញាំតាមចិត្តណា អាស ...» រាងក្រាស់ ខាំមាត់ដូចជាទ្រាំមិនបានមិនចង់ធ្វេីបាបក្មេងនោះទេ។រាងតូចពេលដែលម្ចាស់គេបេីកផ្លូវហេីយក៏ញាំសូកូទ្បូដោយទឹកមុខសុិចសុី
« អូនចេះវាពីនរណា មិចក៏អូនញឿននិងវាម្ល៉េះ » ជុងហ្គុក ខាំបបូរមាត់ព្រោះទ្រាំមិនបាន
« បងអ្នកបង្រៀនអូន»
« បងទ្រាំមិនបានទេបងសុំហេីយណា ហេីយកុំអោយបងឈប់អោយសោះព្រោះតែអូនអ្នកនាំរឿងខ្លួនឯង» រាងក្រាស់ដោះខោចេញអោយឃេីញនៅដំបងយក្សមានសរសៃរីកធំៗបាញ់តម្រង់មកកាន់ថេយ៍
« ញាំអានេះវិញ វាឆ្ងាញ់ជាងញាំសូកូទ្បា» ជុងហ្គុក កាន់ដំបងយក្សខ្លួនទៅដាក់ចូលមាត់ថេយ៍ ក្រលែងពេញមាត់កាយតូច
« អាស អាស baby អាស »ជុងហ្គុក ងេីយក្បាលទ្បេីងលេីទាញក្បាលថេយ៍អោយធ្វេីរឹតតែលឿនជាងមុន