( ចា៎~~ )
( ម៉ែដោះឆាប់អង្គុយមកញាំជាមួយគ្នាទៅ )
( មិនបាច់ទេអ្នកនាង ខ្ញុំមិនឃ្លានទេអ្នកនាងញាំចុះ )
+ អ្នកបម្រើរៀបចំរួចរាល់ថេយ៉ុងក៍ញាំុអាហារលើតុនោះ ។ បន្ទាប់ពីរញាំរួចនាងក៍ត្រឡប់មកបន្ទប់វិញតែមិនឃើញមានវត្តមានជុងហ្គុកនៅក្នុងបន្ទប់នាងទៀតទេ
_ ថេយ៉ុងរៀបចំផ្លាស់សម្បៀកបំពាក់ចេញ ដើម្បីពាក់ឈុតគេងព្រោះពេលនេះក៍ល្មមដល់ពេលនាងសម្ងំគេងលេងក្នុងបន្ទប់ដែរ_ ពេលទម្លាក់ខ្លួនគេងលើពូកទាញទូរស័ព្ទមកលេងហ្គេម
( ហៃ!!! អាហ្គេមឆ្កួត ) ថេយ៉ុងខឹងដោយសារលេងចាញ់
( ចាំមើលណា បើយើងលេងចាញ់ឯងទៀតកំុហៅយើងថាកាថេឲ្យសោះ ) នាងប្រឹងលេងហ្គេមនោះបន្តទៀត
+ មួយសទ្ទុះក្រោយមក
តុក~~ តុក~~~ តុក~~
( អ្នកណា? ) នាងស្ទុះឡើងអង្គុយយ៉ាងលឿនផ្ទៀងត្រចៀកស្ដាប់អ្នកដែលកំពុងគោះទ្វានោះ
( លឺយើងសួរទេ? ) ថេយ៉ុងសួរបញ្ជាក់ម្ដងទៀត នាងដឹងហើយថាជាជុងហ្គុកគ្មានអ្នកណាហ៊ានមកគោះទ្វាបន្ទប់នាងពេលយប់ទេ
+ ដោយមិនចាំបញ្ជាឲ្យបើកពីរអ្នកនៅខាងក្នុងជុងហ្គុកក៍មួលកន្លឹសទ្វាហើយបិទទ្វាហើយចាក់សោរទៀតផង
( ជុង~~ មកបន្ទប់ម៉ាក់មានការអីទៀតហើយ? )
( យប់នេះកូនចង់គេងជាមួយម៉ាក់ ) នាយទម្លាក់ខ្លួនគេងក្បែរនាងដែលអង្គុយមើលមកគេនោះ
( ថាម៉េច? គេងមិនបានទេ ) នាងបែរទៅរកជុងហ្គុក
( ម៉េចមិនបាន? គ្រាន់តែកូនចង់គេងជាមួយម៉ាក់មិនបានដែរហ្ហ៎? )
YOU ARE READING
🔞Short novel🔞 ( ចប់ )
Fantasyម៉ាក់មិនអាចយកប្ដីបានទេខ្ញុំមិនយល់ព្រមដាច់ខាត ពេលនេះខ្ញុំមានសម្ថត្តិភាពអាចចិញ្ចឹមម៉ាក់បាន អាចមើលថែរម៉ាក់បាន ខ្ញុំមិនត្រូវឲ្យអ្នកណាមកមើលថែរម៉ាក់ជំនួសខ្ញុំទេ
ម៉ាក់ធម៍ កូនធម៍ ( part 3 ) ប្រច័ណ្ឌ
Start from the beginning