Bölüm 10

16.4K 248 107
                                    

Yeni bölüm geldiii!

Kayifli okumalar dilerim..

#Affetbeni!

#Aşkacısı

#Evlatacısı

~~♡~~

....

Annemlerin evindeydim.
Bunca olanlar beni çok yormuştu.

Annem ve babam Ekine ve ailesiyle kavga etmişti. Herkez bu olanlar yüzünden oldukca keyifsizdi.

Sağ kolum ve bacağım tutmuyordu.
Oğlumu ziyarete gittiğimde içim her geçen gün daha da parçalanıyor, bir anne olarak onu kucağıma ilk ben alamadığım için üzülüyordum..

Ekin mi?

Onu bilemem. Hala ona karşı olan öfkem geçmemişti. Her gün her dk beni sedaya soruyormuş. "Yıldız nasıl?, onu çok seviyorum bunu ona söyleyin" gibi cümleler söylüyormuş.

O kadar çok arıyordu ki beni..

Ama hiçbirşey ona olan öfkemi dindiremezdi. Oğlumun hayatınıda benim hayatımıda hatta kendinin hayatınınıda mahvetti.

Ekin'i affefermiydim bilmem ama oglumun ordan hemen çıkması lazımdı. Annesine, benim sütüme, benim sevgim ve şefkatime ihtiyacı vardı. Benimde onun o süt kokusuna,
Gözlerine, minik ellerine ihtiyacım vardı...

Artık oğlum için var olacaktım..

...

Evde annem babam ve ben üç kişi oturuyorduk.

Annem'in kucağına uzanmış ağlıyordum..

Annem; Kızım, Ah benim bahtsız kızım. Geçicek annem, torunumu sağlıklı kanlı canlı kulağımıza alıp getireceğiz.

Yıldız; Benim umudum kalmadı artık. Ben bilmiyorum anne! Kime ne diyeceğimi bilmiyorum. Oğlumun yaşama ihtimalinede umudum kalmadı artık. Yaşamak bile istemiyorum!

Babam; Kızım deme öyle! Yaşayacan yaşayacan ki oğlun için! Oğlunun sana ihtiyacı var! O şuan savaşıyor, hayata tutunmaya, sana gelmeye çalışıyor. Sende ona yardım et! Ağlama oğlun için dimdik dur!

Annem; tabi ya kızım! Bak baban ne kadar doğru söylüyor!

Dediği anda kapı çalmıştı.

Annem; ben bakarım kapıya!

Kafamı annemin dizinden kaldırdım. Gözyaşlarımı sildim.

Annem kapıyı açınca Ekinin geldiğini görmüştüm..

Annem; Senin ne işin vae burda? Yetmedimi kızıma çektirdiklerin?

Babam; Git ula burdan, Yıldız ne halde görmüyormusun?

Ekin; mustafa baba, Zeliha anne
Yıldızla konuşmam lazım! İzin verin alayım artık gönlünü! Bakın ben onu çok seviyorum. Karım ya o benim herşeyim. Ben onsuz bir hayat düşenemem.

Ekinin söylediklerini duyar duymaz odama çıkmıştım.
Suratını duymaya tahamülüm yoktu.

Ekin beni görmüş olmalıydı ki dışarıdan bağırarak seslendi.

Ekin; Yıldız seni çok seviyorum. Nolur beni bi kere dinle! Dayanamıyorum artık sensizliğe!

Annem tam bişe dicekken ekin annemi dinlemeyip, koşarak yanıma gelmişti.

Ekin; Güzelim dur nolur! Bi kere dinle artık beni!

Ağlarken onu duymamazlıktan gelip içeri girdim. Kapıyı kilitleyip, yaslandım.

Oda kapının diğer, dışarıda kalan tarafına vurarak konuşuyordu.

Ekin; Aşkım yapma bunu bize! Gel bi kere dinle beni!

Göz yaşlarım aralıksızın düşerken, kalbimdeki o acıyı durduramıyordum..

Kapının ardından bağırarak cevap verdim.

Yıldız; Neyini dinliyim ula neyini?
Ne yaptıysan sen yaptın Ekin! Bu hikayede yanan benle oğlum olduk. Sana hiçbirşey olmadı!

Ekin; Oğlumuz ve sana hepsini unutturacam. Nolur bana bi şans ver! Bak ben böyle olsun istemdim. Ben mutlu bir aile olalım istedim.
Oğlumuzu beraber büyütelim istedim.

Yıldız; O yüzden mi beni sinirlendirmek için çaba sarf ettin, o yüzden mi o gün titirettin diye diye benim sinirlerimle oynadın! Ben sana orda kan beynime sıçrıyo dedim, sen hala dalga geçmeye devam ettin!

Ekin; Ben bilmiyordum. Sen bayılınca zaten dünya başıma yıkılmıştı. Nolur Güzelim nolur beni affet! Oğlumuz beraber büyütelim.

Yıldız; Benden bundan sonra af bekleme! Artık ne karın ne de başka bişeyin olmak istemiyorum anladın mı? Boşanıyoruz Ekin?

Son iki kelimeyi söylerken içim yanmıştı. Olanlar gerçekmiydi...

Ekin; Boşanıyoruz derken? Yıldız sen ciddimisin! Ya ben seni çok seviyorum ne boşanması?

Dedi hızlıca kapıya vurarak.

Yıldız; Duydun işte! 1 aya kalmaz oğlum yaşarsa bu işi bitiririz!

Ekin; Aşkım aç kapıyı! Yapma! Ben sensiz yapamam!

Yıldız; Yeter artık git burdan git! İstemiyorum artık seni anlasana!
Oğlum ve ben artık senin hayatında olmicaz!

Ekin; Gitmiyorum yıldız! Ben seni bırakamam! Sen benim göğümdeki tek yıldızsın!

Kapıyı açtım.

Yıldız; O yıldız artık sadece oğlunun göğünde olucak.. sana bu hikayede yer yok Ekin Kozan. Şimdi defol git evimden!

Dedim yüzüne haykırarak.

Onu o halde ilk defa görüyordum.
Gözleri kan kırmızısı ağlamaktan şişmiş, değişmemiş kıyafetler.. tamamen bitmişti.

Ekin; Gelicem, Seni asla bırakmicam!

Ellerimi tutmuştu.

İşte ben burda biterdim. O acı sözleri beni benden alırdı. Ona olan aşkımı yüzüne nefretle söylemek bana çok acı veriyordu..

Ekin; sen beni değil bu defa bin defa da terk etsen ben seni bırakmicam! Oğlumuzu da sana getiricem. Sana söz veriyorum. Yıldız ben seni gerçekten çok seviyorum!

Dedi dudaklarımı öperek.

İlk defa Öpmesine karşılık vermemiştim.

(Ona olan aşkım ne olursa olsun hep bi adım önde yeniyordu beni ama şuan yapamazdım..)

Geri çekilince konuştum.

Yıldız; Ekin sakın bir daha karşıma çıkma! Sevmek yaralamak değildir!

...

Bölüm sonu!

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bölüm sonu!

Sizce Yıldız aşkına yenik düşüp Ekini affedermi?..

Minik Deniz Aras hayata tutunabilirmi!

Destekleriniz benim için önemlidir

OYLAMAYI UNUTMAYIN..

KUZENİM +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin