Bölüm atmayalı o kadar zaman olmuşki olayları unutmuşum resmen. Bölüm bekleyenlerden de özür dilerim. Okul ile burayı aynı anda yürütemiyorum malesef 🥺
Uzun olmasını dilediğim bir düz yazı bölümünü sizlere armağan ediyorum.
...
Jungkook elinden alınan sigara ile başını yukarı kaldırdığında dünyadaki ona göre en güzel gülümseye sahip olan sevgilisi ona güzel gülümsemesini sunuyordu. Ardından az önce elinden alınan sigarası sevgilisinin dudaklarını bulduğunda onunda dudakları usulca kıvrılmıştı. Taehyung Jungkook'un yanındaki boşluğa bedenini bırakıp aynı onun gibi bağdaş kurara oturduğunda konuşmak için dudakları arasındaki sevgilisine ait olan sigarayı parmakları arasına almış yüzünden eksik etmediği gülüşüyle
"Oğlum çok özlemişim ben seni" diyerek bir anda dudaklarını Jungkook'un dudaklarına bastırmıştı Jungkook neye uğradığını şaşırırken daha karşılık veremeden Taehyung geri çekilmiş parmakları arasındaki haka yanmakta olan sigarayı yere atıvermişti.
Parmakları şimdi sigara yerine sevgilisinin parmaklarını sarmaladığında gülümseyip Jungkook'un alnına dudaklarını bastırmıştı.
Çocukların oynayıp eğlenmeleri için belediye tarafından inşa edilen küçük bir parkta çimlere bağdaş kurarak oturmuş vaziyetteydiler. Hava saatin gece yarısını bulması sebebiyle bir hayli soğuk olurken onların içi alev alevdi.
"Bu konuyu tekrar açmak istemiyorum ama bar da çalışmasan olmaz mı?" Diyerek dudak büzen Jungkook ile Taehyung derin bir nefes almış ve bakışlarını Jungkook'un gözlerine sabitlemişti.
Taehyung'ta meraklı değildi o boktan yerde çalışmaya ama para kazanması gerekiyordu bu yaşında bir ev sıcaklığına bir anne şevkatine ihtiyacı varken o da mutlu değildi o baş ağrıtıcı iğrenç kokan mekanda saatlerini geçirmeye hemde hiç ama mecburdu. Annesinin tedavi masrafları için çalışmak zorundaydı ama bunu bir türlü sevgilisi Jungkook'a anlatamıyordu.
"Bebeğim bende orda çalışmaya meraklı değilim biliyorsun" Taehyung'un buruk çıkan sesiyle Jungkook usulca başını sallayıp onu onaylamış ardından parmakları arasında parmaklarını okşamıştı.
Jungkook'ta farkındaydı son zamanlarda bar konusunda Taehyung'un üzerine fazla gidiyordu ama elinde değildi. Taehyung'un barda olduğu her dakika kalbi endişeyle çarpıyor telefonu elinden düşmüyordu. Sadece onun daha düzgün bir yerde çalışmasını istiyordu.
"Neyse kapatalım bu konuyu" diyerek geçiştirmeye çalışmıştı Jungkook çünkü sevgilisinin moralinin bozulduğunu anlayabiliyordu.
"Jungkook" diye fısıldayan Taehyung ile Jungkook bakışlarını Taehyung'un yüzünde dolandırmış en sonunda durağı dolan gözleri olmuştu. Jungkook'un kalbi endişeyle çarparken Taehyung bedenini biraz daha ona yaklaştırarak parmakları arasındaki parmaklarından kurtularak kollarını sıkıca beline sarmış başını boynuna gömerek nefeslenmişti.
"Ben annemi çok özledim" Taehyung'un fısıltısı sessiz ortamda kaybolup giderken bu sefer Jungkook'ta gözlerinin dolduğunu hissetmişti ve kollarını o da sımsıkı Taehyung'un beline sarmıştı.
"Az kaldı sevgilim çok az kaldı" diyerek Taehyung'un ensesine yatıştırıcı öpücükler kondurmuştu Jungkook.
Taehyung ne kadar güçlü durmaya çalışsada aslında çok kırılgan birisiydi yanındaki onca kalabalığa rağmen ise bir tek Jungkook'un yanında yalnız olmadığını hissediyordu. Bundandır ki bir türlü ondan vazgeçemir Jungkook onu istemesede peşinden gidiyordu çünkü eğer Jungkook'u da kaybederse tamamen yalnız kalacağına inanıyordu.
Jungkook'un gidişi Taehyung'un bitişi olurdu. Olur da bir gün Jungkook Taehyung'ta giderse işte o gün Taehyung'un da içindeki çocuk onu bırakıp giderdi.
Huh pek uzun olmadı gibi ama elimden anca bu kadar geldi.
Öpüldünüzz diyor ve kaçıyorumm.
