23102022
★
"Tanrım... Bu yıl ne yazacağımı bilmiyorum."
Chanhee yeni yıl için bahçelerini süslemekle meşgul olan yaşlı komşusuna yardım ederken led ışıkları ağacın gövdesine sarmakla meşguldü.
"Öğretmen olduğunuz için yazacağınız çok öğrenciniz olmalı."
Her yıl teknolojiyi bir kenara bırakarak onlarca öğrencisine yeni yıl mektubu yollardı yaşlı komşusu. Elindeki minik defterde adresler yazılıydı ve anlaşılan o ki yazacakları tükenmişti.
"Ah neredeyse bir ay önceden başladım onların mektuplarını yazmaya. Bir kaç özel dostum için ne yazacağımı bilmiyorum yalnızca."
Gülerek tıpkı komşusu gibi yaşlı olan ağaca merdiven dayayarak kalan ledleri dallara sarmak için bir kaç basamak çıkmıştı Chanhee. Yeni yılı kutlayacak pek kimsesi olmazdı dostu Changmin dışında. Bu nedenle şimdi yabancıladığı tatlı heyecanı anlamak zor geliyordu.
Bir ağaç dahi süslemez öylece sakin bir şekilde kutlardı yeni yılı. Fakat diğer günlerden farklı olarak uyanmıştı yeni güne. Henüz aralığın ortasında olsalar bile kapısında bir çam ağacı ile karşılamıştı yaşlı komşusu onu.
Evin en güzel köşesine yerleştirmişti özenle ve süslemesine yardım etmişti.
"Ya sen? Mektup yazdın mı? Söz vermiştin."
"Yalnzıca dostuma yazdım."
Bu ilkti onun için. Genelde yalnızca mesajlarşırlardı. Çocukken evindeki mektup telaşını hatırlasada Yaşlı komşusu mektup geleneğinin unutulup gideceğinden endişeli olduğu gün Chanhee'ye bu zamana kadar aldığı yeni yıl mektuplarından oluşan albümü göstermiş ve bu yeni yılda en azından bir kişiyede olsa mektup yollamasını rica etmişti.
"Ah bu yıl geleceğini söylediğin dostun mu?"
Kocaman gülümseyerek onaylamıştı komşusunu Chanhee. Ağacın süslemesi neredeyse bitmişti. Merdivenden dikkatle inerken bir kaç adım geri çekilip yaşlı adamın yanında durmuş ve ağacı işaret ederek konuşmuştu.
"Hava karardığında ışıl ışıl parlayan bir ağacınız olacak."
Küçük komşusunun ise her zamanki huysuzluğu yerindeydi ve öylece oturmuş yoldan gelip geçenleri izliyordu. Yaşlı komşusu torununa bakarak gülmüş ve fısıldamıştı.
"Bu yıl fazladan bir mektup daha yazdı."
Chanhee'nin gözleri merakla büyürken yaşlı adam cevaplamıştı.
"Sana."
☆
Yolunu değiştirmeli miydi bilmiyordu.
Rüyasında deli gibi aşık olduğu bedenin öylece bankın birinde otururken görmeyi beklemediği gibi, yanına gitmekte emin değildi.
İçindeki tuhaf endişe ve değer duygusunu yadırgıyordu. Her şey sadece bir rüyaydı fakat o henüz adını bildiği Juyeon'un her an kaybolmasından korkuyordu.
Bir süre kaskatı kesilmiş bedeniyle öylece dikilerek izlemişti bankta oturan Juyeon'u. Dalmış görünüyordu yorgun olan beden. Soğuk havayı hissetmiyordu sanki. Başını öne eğmişti ve gözleri kapalıydı.
Derince bir nefes alarak ilerledi Chanhee. Ses etmeden oturdu banka. Juyeon sanki hissetmemişti varlığını. İç dünyasında gömülmüş gibi korumuştu sessizliğini.
"Her şey yolunda mı?"
Sonunda sessizliğini bozduğunda Juyeon dalgınca kaldırmıştı kafasını gözlerini zorlukla aralarken.
