ភាគទី16:[ ការសងសឹកកំពុងវាយបកទៅវិញទៅមក ]

Mulai dari awal
                                        

" លោកគ្រូចង់មាន​ន័យថាមិច " Yoongi
" ទោះខាង​ពេទ្យជួយសង្រ្គោះបានតែ​អ្នក​ជំងឺមិនអាច​ចងចាំរឿងពីមុនទេ សង្ឃឹមថាលោក​នឹងទទួលយករឿងនេះបាន បន្តិចទៀតខ្ញុំនឹងផ្ទេរគេដាក់​បន្ទប់VIP​ដើម្បីពិនិត្យបន្ត ​មិន​សង្ឃឹមថាគេនឹង​ឆាប់ដឹង​ខ្លួនទេ " Doctor

" ចឹងពេលណាទើប​គេចងចាំវិញ " Yoongi ភ័យឡើងម្ដងទៀត នេះរឿងកាន់តែធំហើយ គេមិន​ស្មានថាគេជិះឡាន​បុកខ្លាំងដល់ម្លឹងទេ

" អាស្រ័យលើលោកអាច​ធ្វើអោយ​អ្នកជំងឺចងចាំទេ រំលឹករឿងពីមុនអោយគេស្ដាប់បន្តិចម្ដងៗតាម​ដែលអាច​ធ្វើបាន តែកុំអាល​រំលឹកអី​ព្រោះអាច​ធ្វើអោយ​ប៉ះពាល់​អារម្មណ៍ភ័យខ្លាចឡើង ចឹង​លោកត្រូវមើលថែអ្នកជំងឺដោយយកចិត្តទុកដាក់ " Doctor

" អរគុណលោក​Doctor " Yoongi
" ចំណែកកន្លែងផ្សេងប៉ះពាល់​បន្តិចប៉ុណ្ណោះ ចឹង​ខ្ញុំទៅសិន​ហើយ " Doctor ញញឹម​បន្តិចទើបចេញទៅ

" បាត់ការចងចាំ! " Yoongi ទម្លាក់ខ្លួនអង្គុយចុះទាំងទឹកមុខ​ស្មើ នេះគេមិន​ដែលស្គាល់​គ្នាផងក៏មក​មាន​រឿងចឹងហើយ

" ហឺយ !កំហុសខ្លួនឯងដែលបើក​ឡានមិន​ប្រយ័ត្ន " Yoongi

__Skip__

@ភូមិគ្រឹះKim

       រាងខ្ពស់សង្ហាកំពុងគេងលើ​ពូកអោប​រាងតូចនៅក្នុងដៃ គេនៅមិន​ទាន់ភ្ញាក់ដោយការហត់​នឿយពីយប់ Namjoon ទាញទូរសទ្ទមក​ដាក់ជិត​ត្រចៀកមុននឹង​និយាយឡើង

" រក​ឃើញកន្លែងដែលលាក់Jimin​ទេ " Namjoon និយាយទាំងដៃអង្អែលស្មាអ្នកគេង​នោះចុះឡើង

( កំពុងមាន​តម្រុយហើយ បន្តិចទៀតពួកយើងនឹងដឹង ) Jen
" ល្អហើយកុំអោយ​Jungkook​ក្លាយជាមនុស្សឃោរឃៅទៀត បើរក​ឃើញពេលណា​ទៅប្រាប់Jungkook​តែម្ដងទៅ " Namjoon បិទទូរសព្ទបោះទៅម្ខាង

" ...... " Jin បើក​ភ្នែកភ្លឹសៗ​សម្លឹងមុខមនុស្សមាឌធំ​នៅក្បែរខ្លួន គេភ្ញាក់តាំងពី​លឺNamjoonនិយាយ​ទូរសព្ទ

" ភ្ញាក់ហើយ " Namjoon
" បាទ " Jin
" មុខស្លេកម្ល៉េះឬមក​ពីបង អូនមិនមែន​ខ្សោយដល់ម្លឹងទេ " Namjoon

" ព្រោះតែយប់មិញ​បង​ដូចកម្រោល​ចូលចឹង អូនពិត​ជាខ្លាចណាស់​ " Jin
" អូនអស្ចារ្យណាស់ដែលទប់ទល់ជាប់ បើស្រីផ្សេងវិញសន្លប់បាត់​ទៅហើយ " Namjoon

មនុស្សពិសេសរបស់ម៉ាហ្វៀ ( ចប់ )Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang