Medical Batchelor Series 3: A Love to Last

34

Memory is a way of holding onto the things you love, the things you are, the things you never want to lose.

* * * * * * * *

Marco

NOON hindi ako naniniwala sa love.

Naranasan kong magmahal at magbigay ng importansya sa tao na sinaktan ako at ginagago. It broke me into shattered pieces. Nagawa kong maging matigas, manakit at paglaruan ang damdamin ng kapwa ko.

Love has led me into that monster. Then I met her. That girl who wasn't scared when she walked right to the bunch of guys on her first day of class. The girl who taught me everything about friendship, about the beautiful things around me that I almost forgot. The girl who taught me how to laugh again whole heartedly. The girl who seized right through my heart and through my soul.

The girl who taught me how to love. Truly. Madly. Deeply.

I never thought I would see myself so happy like this. Seeing that girl beside me sleeping so peacefully. Pakiramdam ko kahit ilang araw ko siyang bantayan habang natutulog hindi ko iindain ang antok.

"J-Jed?" naalimpungatan niyang turan. Kinusot-kusot pa niya ang mga mata na sobrang nagpaganda pa sa kanya lalo.

"Good morning, beautiful," ngisi kong sabi saka ko siya kinabig at iniunan ang ulo niya sa dibdib ko.

God. This is heaven!

"I love you so much, Cassie," binigyan ko ng mumunting halik ang buhok niya as I cuddled her body under the sheets. "You know how much I love you baby..." tinitigan ko ang mukha niya ng iniangat niya ito.

"You told me that Jed, so many times." she smiled to me at inabot niya ang mga labi ko para halikan, "And I love you too, so much!"

Napakislot bigla ang puso ko at nag-iba na naman ang bilis ng tibok nito. Everytime that Cassie tells me how much she love me hanggang ngayon hindi pa rin ako nasasanay.

We got married two months ago matapos kong mag proposed sa kanya for the second time. Ang hirap bilangin ng araw hanggang sa masabi kong akin na talaga siya kaya kinaladkad ko na siya kinabukasan noon sa ninong kong Judge para ikasal kami. Naging saksi ang mga magulang ko at ang mga kaibigan namin as we shared our vows.. well, the shorter ones dahil one month after inayos na namin ang pagpapakasal sa simbahan, this time lumipad ang mga foster parents niya dito sa Pilipinas para saksihan ang napakatagal na naming pagiibigan.

Napangiwi ako ng biglang nawala ang init na hatid ng katawan niya sa katawan ko. "San ka pupunta?" nangunot ang noo ko ng makita ko siyang bumababa ng kama. The glorious sight of her naked body makes my manhood stood and crave for her warmth.

"I need to fix your things baka ma-late ka sa ospital." she slips her panties on saka basta na lang hinatak ang tshirt ko at sinuot iyon. Damn! She is so hot seeing her wearing my shirt.

Umibis ako ng kama na hindi man lang tinakpan ang hubad kong katawan. "Puwede naman akong umabsent, babe." nakita ko ang panlalaki ng mga mata ni Cassie ng mapadako ang tingin niya sa nakatayo kong pagkalalaki. "Alam nilang nasa honeymoon stage pa tayo." I back hug her at mas lalo ko pang idinikit ang sarili ko sa kanya habang sinisinghot ko ang leeg niya, in return I hear her sweet moaned. Inilingkis ko ang braso ko sa makipot niyang baywang at saka iniharap sa akin para mahalikan ng malalim.

"Jed, stop. I need to fix your...t-things and so as Jazs..." she said between my lips.

Masama ba akong ama para sarilinin muna ang ina ng anak ko para sa sarili ko?