"ဘာလုပ်နေတာလဲမင်း"
Felix သည်အခုစောင်အမဲနဲ့တစ်ကိုယ်လုံးလုံးပြီးအထုတ်ခံရပြီးပေါ်နေတာဆိုလို့ရေချိုးထားပြီးကာစမျက်နှာလေးရယ်ခြေဖျားလေးတွေရယ်ပဲပေါ်နေသည်
ပျင်းတာမို့ဟိုဘဲစောစောကနှိပ်နေတဲ့လပ်တော့ယူပြီးကုဆင်ပေါ်မှာထိုင်လို့ဂိမ်းတွေဒေါင်းလော့ဆွဲပြီးဆော့နေတာ
ရုတ်တရပ်ကြီးရေချိုးခန်းထဲကထွက်လာသူကုတင်ပေါ်တက်ပြီးဆော့နေတဲ့လက်တော့ပ်ကိုဘေးပစ်ချကာလူကိုစောင်နဲ့ပတ်ထားသည် မကစောင်ထုတ်ကြီးကိုမပြီးကုတင်ခေါင်းရင်းမှယထောင်ကာလူကကျသူ့ပေါင်နှစ်ခုကြားထဲမှာဖြစ်နေသည်
လှုပ်လို့လဲမရ လှုပ်လို့မရရသည့်ကြားမှပေါ်နေတဲ့မျက်နှာကိုသာစိုက်ကြည့်နေတဲ့အခါရူးချင်လာပြီ ဒီပတိုင်းတစ်ကိုယ်လုံးလှုပ်လို့မရအောင်ထားပြီးမှမျက်နှာကိုကြည့်နေတာ
မျက်စိမှိတ်ထားပြီးပြန်ဖွင့်လဲကြည့်နေဆဲ တကယ်ကိုသုံးမိနစ်လောက်ရှိနေပြီ
"ဘာ..ဘာကြည့်တာလဲ"
အနေရခက်လာပြီဘာမှပြန်မဖြေပဲဒီအတိုင်းကြီးဖြစ်နေတာနဲ့အတူFelixသည်ဒေါသပါထွက်လာရသည်
တွန်းထုတ်တော့စောင်ပုံကြီးလိုက်လဲသွားတာကသူဖြစ်နေတဲ့အခါစိတ်ပျက်သွားရသည်
"မင်း..ငါ့ကိုဘာလို့ဟွမ်းလို့ခေါ်တာလဲ"
"ခေါ်ချင်လို့"
ဒါအတွက်Felixအတွက်အဖြေမရှိဘူး
မင်းနဲ့ငါအိပ်မက်ထဲမှာတွေ့တယ်လေ
ငါကမင်းရဲ့ကြင်ယာတော်ဖြစ်ပြီးမင်းကိုဟွမ်းလို့ခေါ်တယ်လို့ပြောလိုက်ဖို့ကိုပြောမထွက်ဘူး အဲ့လိုစောက်ပေါကြီးကိုဘယ်သူကယုံမှာလဲ
ရေစိုနေတဲ့အချောင်းလိုက်ဆံပင်တွေကနေရေစက်တွေကFelixမျက်နှာပေါ်လာလာကျသည်
"ဘာလဲ ဟွမ်းလို့ခေါ်တာရင်ခုန်သွားတာလား
မင်းကယောကျာ်းချင်းကြိုက်တတ်တာလား ဟဟား"
"မင်းစောက်ခွက်မပြောင်နဲ့"
ဟိုဘဲကကုတင်ပေါ်ကဆင်းပြီး
အခန်းထဲကထွက်သွားလေပြီ
