Ben Yakut Akman, sana tek bir soru soracağım.
Senin efganını duydular mı?
Bana sorduğunu duyar gibiyim.
Cevabımı kitabın sonunda göreceksin.
•••
"Yalan söylüyorsun!" diye bağırdı sevdiği adam.
kızın kalbi acıyordu. Haddinden fazla bir şekilde,
gerç...
Çalan telefonun sesiyle gözlerimi araladım. Hafifçe doğrulup yatağın diğer taafına baktığımda Barmen'i gördüm. Üstü çıplak bedeninin yarısı ise yorganın altındaydı, tıpkı benim gibi. Telefonum tekrar çalmaya başladığında homurdanarak elime alıp açtım.
"Ne var?" Dedim. Arayan kişi "Buldum." Dedi Kimin aradığına bakmadan açtığım için, sesi başta yabancı geldi. Telefonu kulağımdan çekip gözlerimin önüne getirdiğimde Z yazıyordu. Telefonu tekrar kulağıma götürüp "Neyi buldun Zemheri?" O ise tekrardan "Buldum." Dedi kaya gibi sert bir sesle gözlerimi devirdim. "Tamam da neyi bul-" cümlemi tamamlamama izin vermeden "Şeytanı buldum!" Diye bağırdı.
Yüzüm ifadesiz bir hâle büründü. Barmen'e kısa bir bakış atıp telefonu, kulağım ile omzumun arasına sıkıştırarak ayağa kalktım ve kıyafetlerimi giymeye başladım. "Nerede?" Diye sordum. Zemheri, "iki gün sonra bir kadınla restoranda randevusu var. Sana konumu ve saati atacağım." Dedi. "Tamam." Derin bir iç çekerek "Zemheri, teşekkür ederim." Dedim. "Yaşama sebebim sen iken, bana teşekkür etme." Dedi ve kapattı.
⏳
Bardan çıktıktan sonra, eve uğramıştım. Bugün izinsiz satış yapılcaktı, bende gidip bozacaktım. Üzerime gri, siyah çizgileri olan bir gömlek altıma siyah kumaş bir pantolon aksesuar olarak yine anka kolyemi ve bir kemer takmıştım.
Siyah topuklu botlarımı da ayağıma geçirdiğimde hazırdım. Saçlarım kızıl olduğu için fazla dikkat çekiyordu. Bu hoşuma gitti. İki kat rimel, göz altlarıma hafif bir şekilde kapatıcı sürdüm. Masada ki rujlara göz atıp, tercihimi bordo'dan yana kullandım. Boy aynasından kendime baktığımda eksik bir şeyim yoktu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İçimin aksine.
Telefonum çaldığında, bakışlarımı aynadan çektim. Derin nefes alarak Telefonu açtım " Söyle Asistan." "Geldiler efendim." Demesiyle "Geliyorum." Deyip kapattım.
⚖
Marina'ya gelmemle arabayı, durdurup etrafı süzmeye başladım. İki taraf karşı karşıya durmuş bekliyorlardı. Alıcılar ve satıcılar.. biz sözde alıcıydık ama hayır, burdaki malları almayacaktım yakacaktım. Çünkü kurallar çğneniyordu. Şuan satıcıların başında olan kişi beni tanımıyordu. Fakat asıl patronları tanıyordu. Ve burada olduğumu bilmiyordu gerçek alıcılar biz değildik, Tansel bir ay önce gerçek alıcıyı tehtid etmişti sanırım, umarım tehtidle yetinmiştir...
