BEN KİMİM?

54.

Liya'dan

Evan: yüzünü çok özlemişim

Ekrana bakarak gülümsedim.

Liya: bende senin

Evan: nasıl gidiyor derslerin? Takip edebiliyor musun?

Liya: evet, babam-

Göz devirip devam ettim.

Liya: özel öğretmen tuttu

Evan: en azından farklı insanlar görebiliyorsun

Dediğinde sinirlerim bozuk olmasına rağmen beni bir kez daha güldürebilmişti.

Liya: evet

Başını olumlu anlamda sallayıp aniden ortam sessizleştiğinde bana ciddi bir şekilde bakmıştı.

Tam iki saattir görüntülü konuşuyorduk, Evan güzel şeylerden bahsederek beni güldürmeye çalışıyordu ve bunu çok iyi bir şekilde başarıyordu.

Onunlayken gülmemek imkansızdı.

Evan: bu ne kadar sürecek liya, ben seni görmeden duramıyorum, çok özlüyorum

Liya: Evan benimde senden bir farkım yok olayları biliyorsun, maalesef adamı ikna edemedim

Evan: ah cidden

İkimizde karşımızdaki duvarı izlemeye başlamıştık, ne yapacağımızı hiç bilmiyorduk tek şansımız o adamdı ama o da olmuyordu.

Elimdeki kalemle oynamayı kesip geri ona baktım.

Liya: Evan

Evan: efendim

Hafif gülümseyip kameraya yaklaştım.

Liya: seni çok seviyorum

Dedikten sonra sanki hiç bir şey olmamış gibi gülümseyip o da kameraya yaklaştı.

Evan: bende seni çok seviyorum

Liya: her zaman yanımda olduğun için teşekkür ederim

Evan: bunu her zaman yapacağım söz veriyorum

Alt dudağımı ısırıp derin bir nefes aldım.

Liya: keşke şu an yanında olabilsem kocaman sarılırdım sana ve kokunu çekerdim

Evan: keşke

Birbirimize özlemle ve üzgün bir şekilde bakıyorduk.

Özgürlüğümü kaybetmiştim resmen, hiç kimseyle görüşemiyordum bu sinir bozucuydu.

- Liya! Hadi yemeye kızım!

Liya: ah, benim kapatmam gerek

Evan: tamam, kendine dikkat et görüşürüz