Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ
Aşk, herkesin merak edip en az bir kez aldığı bir çikolata gibidir. Tamam, kötü bir benzetmeydi.
Bence herkes bir kez aşık olur. Çoğu kişi o ilk aşık olduğu insana tüm sevgisini verir. Y/N'de benim ilk aşık olduğum kişiydi. Bütün sevgimi vermeye hazır olduğum tek kişiydi, bundan emindim.
Y/N'yi bulmuştum sonunda.
↝222
Çalan 07.30 alarmını kapatıp yastığıma sarılmaya devam ettim. Eğer beni bir gün önce görseydiniz bu alarmda çoktan kalkar, yatağımı toplamış olurdum.
Ama dünkü Eren aşık olmamıştı. Bugün ki Eren ise kör kütük aşık olmuştu ve tüm gece Y/N'yi düşünmüştü.
Yine Y/N'yi düşünürken annemin odaya girmesiyle irkildim.
"Noldu Eren, aşık mı oldun da alarma aldırış etmeyip yastığa sarıldın, sanki bir kişiye sarılıyor gibi? " annelerin her şeyi anlaması bazen korkutucu olabiliyor.
Yatağımı düzenledim ve banyonun yolunu tuttum. Elimi ve yüzümü yıkadıktan sonra diş fırçasını elime aldım, macunu üstüne sürdüm ve fırçalamaya başladım. İyice temizlendiğinden emin olduktan sonra banyodan çıktım ve odama doğru yürümeye başladım.
Okul formalarını bir çırpıda giydikten sonra odamdan koridora açılan kapıya geçtim.
Siyah kot ceketimi üstüme geçirip dün akşamdan hazırladığım çantamı sırtıma aldım.
"Anne ben çıkıyorum." annem her zamanki gibi beni yolcu etmek için mutfaktan koşar adımlarla koridora geldi.
"Dikkatli ol, dünden beri aklın bir karış havada."
İçimden "Nasıl oluyorda bu kadar hızlı kavrayabiliyor?" diye sormadan inemedim.
Apartmanın merdivenlerinden inerken bir yandan da kulaklıklarımı takıyordum.
Çalma listemden 'karışık çal' seçeneğine bastım. Çıkan şarkı "I wanna be ur boyfriend" idi.
Bu şarkının nakaratı ve adı şuan ki Eren'e çok uyuyordu.
i wannabe ur boyfriend - and u can bemygirlfriend
Şarkının ritmine uyum sağlayarak merdivenleri indim ve sokağa çıktım.
~×~
Sonunda ders bitmişti. Bu hocanın da dersi hiç çekilmiyordu. Teneffüs zili çalınca çoğu kişi bu sıkıcı dersi üstünden atmak için bahçeye çıktı.
Tam kitabımı açıp okumaya başlayacak iken sınıf kapısında beliren tanıdık yüz ile kitabi masaya aldığım gibi geri bıraktım.
Y/N karşı sırama oturup bana selam verdi. Bende aynı şekilde selam verdim ve sohbet ettmeye başladık.
Bu okulda çok tanıdığım ya da arkadaşım yoktu. Açıkçası zaten insanlar ile iletişime geçmeye çekiniyordum fakat Y/N ile konuşmak çok iyi geliyordu bana. Çok güzeldi onunla konuşmak.
Onun yanındayken çok güvende hissediyordum.
Bu his belki de dün beni Floch'tan koruduğu içindi bilemiyordum. Ama ona çok kaptırmıştım kendimi.
Lise hayatımda ilk kez bir teneffüsün bitmesini istemedim. Y/N'nin sohbeti çok sarıyordu ve ilk kez böyle rahat bir şekilde biriyle konuşuyordum. Y/N farklıydı.
Teneffüs zili çalmaya yakın "Gitmem lazım, diğer teneffüs gelirim yine istersen." dedi Y/N.
"Lütfen!" sesim heyecandan biraz yüksek çıkmıştı. Y/N beni onaylayıp gülümseyerek sınıf kapısına yöneldi.
Kapıdan çıkmadan önce el salladı ve göz kırptı ardından sınıf kapısından koridora bir adım attı.
