Hanging By A Moment | Drarry

Bölüm 6

Frank Sinatra
Fly Me to the Moon (1964)

Bölüm 6

      Harry cevap veremedi. Önce duyduğunu idrak etmesi sonra süzgeçten geçirmesi gerekiyordu. Draco'nun büyü gücünü kaybetmesi nasıl mümkün olabilirdi? Daha doğrusu herhangi birinin böyle bir şeyi yaşaması mümkün müydü? Daha önce hiç duymamıştı.

      Kafa karışıklığıyla, "Nasıl ya?" diye sordu. "Bu mümkün mü? Geçici bir şey falan mı?"

      Draco sustu. Bunu Harry'ye itiraf etmiş olmanın nasıl hissettirdiğini bilmiyordu. Rahatlamak mıydı hissettiği? Yoksa utancı daha mı yoğundu artık?

      "Ne zamandan beri böyle? Ne oldu?"

      "Lütfen soru sorma," derken bakışlarını kaçırmak istedi ama yapamadı. Harry'nin nasıl düşündüğünü anlamak istiyordu. Acıyacak mıydı? Değersiz mi görecekti?

      "Seni zorlamak istemiyorum," dedi Harry. Kafası çok karışıktı ve merak ettiği şeyler vardı. Bir yandan da Draco'nun bu dünyada yaşıyor olmasını ve ruh halini anlamaya başlamıştı. Büyü dünyasından neden kaçtığını 'Draco'nun gözünden baktığında' anlayabiliyordu. Yapılması gerekenin bu olduğunu düşündüğünden değildi. O Draco Malfoy'du. Büyücü olarak doğmuş, büyücü ve dahası safkan üstünlüğünü savunarak büyümüştü. Ondan bunu almak, hayatını almaktan farksızdı.

      "Zorlama o zaman."

      "Ama sorularım var," dedi sakin bir tonda.

      "Beni sorguya çekmene, acımana falan izin vermeyeceğim."

      "Acımak mı? Neden?" Harry kafasını salladı. "Dinle, sadece şaşkın ve meraklıyım. Üzüldüm, evet, bunu kimseye anlatmadan geçirdiğin zaman için üzüldüm. Ama madem söyledin, konuşalım. Belki-"

      "Belki ne? Çözümü olduğunu mu söyleyeceksin? Söyleme. Yok."

      "Belki vardır, ne kadar araştırdın? Psikolojik bile olabilir, bunu düşündün mü?"

      "Düşünmediğimi mi sanıyorsun?"

      "Bilmiyorum," dedi Harry. "Emin olmaya çalışıyorum. Başka kim biliyor?"

      Draco omuz silkti. "Kimse. Sadece sen."

      Harry nefesini yavaşça bırakırken edindiği bilgileri ve durumu kafasında oturtmaya çalıştı. "Büyü gücünü kaybettin ve Muggle dünyasında yaşamaya başladın. Bu durumdan utandığın için de kimseyle görüşmüyorsun, öyle mi?"

      "Öğrendin, memnun musun?"

      "Anlamaya çalışıyorum," dedi Harry. "Neden utanıyorsun? Ailen seni suçlayacak değil ya? Arkadaşların da öyle-"

      "Suçlamayacaklar ama bu utanmayacakları anlamına gelmiyor," dedi Draco net bir şekilde. "Onları tanımıyorsun. Ne olduğunu bilmiyorsun. Nasıl olduğunu bilmiyorsun. Neden utandığımı asla anlayamayacaksın. O yüzden, Potter, zorlamayı bırak."

      "Tamam, sormuyorum. Büyü gücünü kaybettin, artık nasıl mümkün olabiliyorsa sonradan..."

      "Evet, acıma seansı başlıyor."

      "Yoo," dedi Harry ciddi bir şekilde. "Ne olmuş yani? Büyü yapamıyorsan ne olmuş?"

      Draco hayretle, "Ne?" diye sordu.

      "Dünyanın sonu değil ya! Ne olmuş tahta bir çubuk sallayıp bir şeyler yapamıyorsan?"

      "Hiç yardımcı olmuyorsun şu an, aksine sinirimi bozuyorsun," derken çok ciddiydi Draco. "Ben büyücü olarak doğdum, bütün hayatımı öyle geçirdim. Ben bu dünyadan- buradakilerden... nefret ettim. Unuttun mu? Küçük gördüm. Hayat tarzlarını da, insanlarını da, hayatlarını da... Değersiz gördüm. Şimdi bir Kofti gibi aralarında yaşıyorum!"