EKSİK HİKAYE

16.BÖLÜM

Ben her şeyi Kaan'la aşmışken, aşamadığım konunun bir yerde onu da kapsaması içimi eziyordu.

"Alparslan'ın sevgilisi bu akşam gelecek, akrabalarla tanışmadan önce onunla tanışmanın doğru olduğunu düşündüler."

Kaan ne yapmaya çalıştığımı anlayarak bir süre sessiz kaldı, ondan bir şeyleri saklamam hoşuna gitmiyordu.

"Desene bu akşam şenlik var. Eflin, resmen resmî bir şekilde görümce oluyorsun."

Oluyordum değil mi? Daha kardeş olmaya yeni alışmışken diğer sıfatlar üstümde yabancı duruyordu ya da ben öyle hissediyordum.

"Benden de ne güzel görümce olur yahu resmen bunun için doğmuşum."

"Kıza şimdiden acıyorum balım, senin şer tarafınla hiç karşılaşmasa bari."

Kaşlarımı çatarak yerimde doğruldum, o kadar da değildi canım.

"Sözlerinin sana dönüşü olacağını biliyorsun değil mi? Alparslan'ın sevgilisinden bahsediyoruz Kaan, daha Alparslan beni tam kabul etmemişken sevgilisinin ne tepki vereceğini bilmiyoruz."

Sözlerim Kaan'ın kahkaha atmasını sağlamıştı.

"Bence seni çok sevecek balım, ikiniz çok iyi anlaşıp Alparslan'ı yere sereceksiniz."

Sözleri gözümün önüne yere serilmiş bir Alparslan getirdiğinde kahkaha attım. Bunun gerçek olması için her şeyi yapardım.

"Asıl bomba yarın akşamki yemekte olacak gibi Kaan, kuzenlerden biri Hazel'i hiç sevmiyormuş. Ortamı düşünebiliyor musun?"

Kaan gülmesini sürdürürken zorlukla konuştu.

"Off o ortamda olmayı çok isterdim Eflin, böyle entrikalı aile ortamlarını ne kadar sevdiğimi biliyorsun."

"Bilmem mi yavrum, Meltem teyzenin senden çektiğini Bihter Behlül'den çekmedi."

Kaan bir süre durdu, ardından tereddütlü bir şekilde konuştu.

"O kadar da değil Eflin abartma lütfen."

O kadar be yavrum, sen cidden bu konuda o kadar betersin. Kaan'ın içindeki kaos sevdası bize olan sevgisini bile aşan cinstendi.

"Hem sen sizden haber ver, evdekilerle nasıl gidiyor?"

Evdekilerden bahsetmesiyle yüzümde istemsizce bir gülümseme oluştu, onlara alışıyordum.

"Güzel gidiyor Kaan, inanılmaz güzel hatta. Gittikçe birbirimize alışıyoruz, buraya ilk geldiğim zamanki düşüncelerim yok olmaya başladı."

Kaan ılımlı bir şekilde beni cevapladı.

"Buna ne kadar sevindiğimi tahmin edemezsin kardeşim, seni paylaşmak zor olsa da mutluluğunu görmek her şeye yetiyor."

Kaan'ın hafif kıskançlıkla söylediklerinden sonra biraz daha konuşmuş, ardından kapatmıştık.

Yaşananlardan dolayı herkese şüpheyle yaklaşırken Kaan'a bir türlü öyle yaklaşamıyordum, ihanet ve Kaan bir türlü yan yana gelmiyordu ya da ben öyle olmasını istiyordum.

Bu bir hafta içinde her şey oldukça normal ilerlemişti, bol kaoslu günlerden sonra sakin günler beni tedirgin ediyordu. Bir şey olacak ve o sakinlik bir anda yerle bir olacak gibi geliyordu.

Evdekilerle birbirimize gittikçe alışıyorduk, hepimiz bunun için oldukça istekliydik ve birbirimiz için çabalıyorduk.

Alparslan'la yapmış olduğumuz ateşkes hala devam ediyordu, abilerimle vakit geçirdiğim anlarda gözlerindeki imrenmeyi görüyordum. Bunun dışında aramızda bir ilerleme olmamıştı, bu durum uzun bir süre böyle devam eder gibiydi.