Ο Προφήτης του θανάτου

32.

'Πρώτα πρώτα', ξεκίνησε ο Αρχηγός, όπως τον πληροφόρησε η λεζάντα, του τμήματος ανθρωποκτονιών, ' έχουμε καταφέρει να συνδέσουμε δύο άτομα με το παρελθόν του Παπαδιαμάντη. Οπότε, η πρώτη του δήλωση πως ή δεν τους γνώριζε ή ότι τους είχε δει μόνο στα όνειρα του δεν ισχύει. Ε,πίσης ξέρουμε ότι παρακολουθούσε το ένα από τα θύματα. Και τέλος, έχουμε κίνητρο για το φόνο του Ματθαίου', έκανε μια παύση και κοίταξε προς την κάμερα, 'Θέλω να παρακαλέσω όλους αυτούς που υποστηρίζουν την αθωότητα του Παπαδιαμάντη, να σταματήσουν να το κάνουν. Να σταματήσουν τις συγκεντρώσεις έξω από το σπίτι του γιατί σήμερα, δυστυχώς, και τα δικά σας χέρια βάφτηκαν με αίμα. Πέσατε θύματα ενός χειριστικού απάνθρωπου άντρα και το πληρώσατε με το χειρότερο τρόπο. Δεν θα δεχτώ ερωτήσεις, ευχαριστώ.'

Ο Αρχηγός αποχώρησε και το πλάνο επέστρεψε στην παρουσιάστρια, που είχε ένα θλιμμένο βλέμμα, καθώς όπως ενημέρωνε αμέσως μετά τις διαφημίσεις θα μιλούσαν για την άτυχη κοπέλα που είχε χάσει την ζωή της έξω από το σπίτι του δολοφόνου.

Ο Πέτρος, έκλεισε την τηλεόραση και πέταξε το χειριστήριο σε ένα μεγάλο μαξιλάρι που είχε βρει στα σκουπίδια και το είχε μετατρέψει σε κάθισμα. Κούνησε απογοητευμένος το κεφάλι του καθώς οι φόβοι του βγήκαν αληθινοί. Από την αρχή φοβόταν πως οι μπάτσοι, θα χρησιμοποιούσαν τον θάνατο της κοπέλας εις βάρος του. Και τώρα οι φόβοι του είχαν επιβεβαιωθεί. Έπρεπε να κάνει κάτι για να χτυπήσει το ίδιο δυνατά και αυτός.

'Με μεγάλη μου λύπη πληροφορήθηκα, πως μια νεαρή κοπέλα, που είχε την ευθύνη να μεταδώσει το μήνυμα μου προς εσάς φίλοι μου, έχασε την ζωή της σε ένα δυστύχημα που κανείς δεν φταίει. Η πίστη έχει τεράστια δύναμη, που κανείς θνητός δεν μπορεί να διαχειριστεί. Aυτό έγινε και με εσάς, φίλοι μου και αυτό έγινε και με την άτυχη κοπέλα. Η πίστη σας είναι τόσο δυνατή, που δεν μπορείτε να τη διαχειριστείτε. Με μεγάλη μου θλίψη διαπίστωσα πως τα υποχείρια των μεγάλων, οι μπάτσοι, που καλό θα ήταν να τους αναφέρουμε με το όνομα τους, όπως κάνουν και αυτοί με το δικό μου, η Μαρία Μπακοπούλου λοιπόν και ο Κωνσταντίνος Πανόπουλος, κατάφεραν να βρουν τρόπο για να ρίξουν το φταίξιμο σε εμένα αλλά και σε εσάς. Εμείς όμως δεν θα σκύψουμε το κεφάλι. Θα παλέψουμε μέχρι το τέλος.'

Διάβασε το μήνυμα ξανά και ξανά. Ήξερε πως μπορούσε να γράψει και καλύτερα, αλλά ήταν εκνευρισμένος και δεν μπορούσε να σκεφτεί καθαρά. Πάτησε το κουμπί, και το μήνυμα ανέβηκε στο προσωπικό του λογαριασμό. Έκατσε πιο αναπαυτικά στην καρέκλα και έκρυψε το κινητό του μέσα στην παλάμη του. Είχε αρχίσει ήδη να νιώθει καλύτερα. Το βουητό μέσα στο κεφάλι του, είχε αρχίσει να κοπάζει. Ο ψυχίατρος του, του είχε πει πως αυτό το βουητό, ήταν ο άλλος του εαυτός που προσπαθούσε να τον αφυπνίσει για να δει την πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που δυστυχώς δεν θα του άρεσε καθόλου. Γιατί αυτός μπορεί να μην το ήξερε ακόμα, αλλά ο ψυχίατρος του το είχε καταλάβει, αυτή ήταν η δουλειά του άλλωστε. Είχε καταλάβει ότι δεν ήταν τίποτα άλλο, από έναν ψυχικά ασταθή εν δυνάμει δολοφόνο, και πως όσο και να το πάλευε, αυτό το βουητό ίσως έβρισκε άλλον τρόπο για να τον αφυπνίσει. Η ιστορία έδειξε πως το βουητό όντως είχε βρει άλλο τρόπο, και ο Πέτρος δεν έχασε την ευκαιρία να το μοιραστεί με τον πρώην, πλέον, ψυχίατρο.