Keyifli okumalar
Tamam, anne tarafını hiç düşünmemiştim. Gerçi baba tarafını da düşünmemiştim.
Ama saklıyor falan demesi biraz ilginçti.
"Tarık baba,"
"Bana baba deme!" diye sözünü kesti. Onu bağırması ile Atilla adama yanaştım.
"Eşime saygımdan size baba diyorum. Ama siz bu saygıyı hiçe sayıp evime böyle gelemezsiniz."
Hiç onlar yokmuş gibi bir teyze -ki annenannem olduğu aşikardı- yanıma geldi. Ellerini yanağıma koydu. "Torunum."
Bingo.
"Hoşgeldin güzel kızım."
Olayın hâlâ şokunda olduğum için öylece yüzüne bakıyordum.
Yeni ailemi bulmam bu kadar olaylı olmamalıydı.
Atilla adam beni kolumdan tutup, yavaşça geriye çekti. "Güzelim, beni odanda bekler misin?"
"Hayır!" diye başka yabancı bir yüz bağırdı. Atilla adam ile aynı yaşta olabilirdi.
"Dağhan'ı bizden soğuttuğun gibi, aynısınıda bu torunuma yapmana izin vermeyeceğim."
Dağhan kim ki?
"Eklimya, hadi güzelim."
Az önce bağıran adam yanıma geldi. "Yeğenimizi bizden alamazsın."
Ve kim olduğu belli olmuştu. Dayım.
Eski ailemde akrabalarım o kadar azdı ki şimdiki duruma ayak uyduramıyordum.
Atilla adam benimle göz göze geldi. Başı ile merdivenleri işaret etti. Bir şey demeden yukarı yöneldim. Sonuçta benim kötülüğümü istemezdi. Tamam onlar annemin ailesiydi ama bir bildiği elbette vardır.
Merdivenlerden çıksam bile onlar gözden kaybolana kadar ilerleyip, basamağa oturdum.
Ne yapabilirim, çok merak ediyordum.
"Evimden gidin artık. Kızımı korkutmak dışında bir şey yapmıyorsunuz."
"Senin gerçek yüzünü bilse, seninle kalır mı sence?" dedi dedem.
"Ne gerçek yüzünden bahsediyorsun? Biz Deniz ile birbirimize aşık olmamıza rağmen önümüze her engeli koyan sendin."
"Haksız mıydım? Kızım senin yüzünden öldü."
Ne anlatıyordu?
"Size bunu belki yüzlerce kez açıkladım. Ben elimden gelen her şeyi yaptım ama doğuma dayanamadı. Sadece sizin acınız varmış gibi konuşuyorsunuz."
Son cümlesi ile içim burkuldu. Neden üstüne gidiyorlardı ki? Aynı gün hem eşini hem kızını kaybetmişti. Onlarında acısı vardı ama Atilla adama böyle davranamazlardı.
"Oğlum, Dağhan zaten bizimle görüşmüyor. Bırak da Eklimya'yı görelim." dedi anneannem.
"Anne, Dağhan doğduğundan beri bir kere bile onu görmek istemediniz. Şimdi niye kızımı görmeye geldiniz?"
