Lost Kingdom ~Taekook

4

Keyifli okumalar dilerim bebeklerim🍷

Jeon Jungkook Scintilla

Mektupla birlikte yanlarından ayrılırken ilk uyandığım odaya çıktım. Kardeşim Charlotte'un el yazısını daha imzasını görmeden tanırken onu özlediğimi farkettim.

Sevgi ve özlem dolu sözcükler ve birkaç iltifattan sonra Krallığa geri dönmem gerektiği yazıyordu mektupta.

Flamet'in geri döndüğünü bilmeyen kalmamıştı ve ne olur olmaz beni de Krallığa çağırıyorlardı. Hatta babamın çağırdığını yazmıştı.

Mektubu elimde sımsıkı tutarak kafamı üzerine koyduğumda dolan gözlerimle titrek bir nefes aldım.

Aileme, Krallığıma, halkıma ihanet etmiş gibi hissediyordum. Alt dudağımı dişlerim arasına alırken donmaya başlayan masayla ellerimi masadan çekerek doğruldum.

"Jungkook iyi misin?"

Yoongi'nin sesiyle ona dönerken göz yaşlarımı hızlıca sildim.

"İyiyim. Kim Taehyung Flamet geri döndüğü için acil durum ilan edilmiş. Geri dönmemi istiyorlar. Olası bir savaşa karşı orada olmalıymışım."

Bir elini omzuma koyup diğer elini saçlarıma geçirirken nazikçe okşadı. Yanımda olduğunu sözsüz ancak çok daha değerli bir şekilde dile getiriş biçimiydi.

"Özür dilerim Jungkook. Seni bu duruma soktuğum için, bunları hissetmene neden olduğum için üzgünüm. Galena ve Scintilla iyi anlaşır biliyorsun. Belki de iki kral bir masaya oturursa ortak bir noktada anlaşabilirler. Senin için babamla konuşabilirim."

Kafamı iki yana salladım.

"Her şeyden önce Taehyung'la konuşup onunla bir anlaşma yapmam gerekiyor. Sonrasında babamı ikna etmeye çalışırım. Ancak ikisi de ikna olmazsa yemin ederim ben kendimi öldüreceğim."

Eliyle ağzımı kapattığında çenesini kafama yasladı.

"Öyle şeyler söyleme. Benden önce ölmene izin vermem. Hem daha Park Jimin Heita'yı dizleri üzerinde bile göremedik."

Dediği şeylere gülerken elimden tutarak ayağa kaldırdı beni.

Yüzümü elleri arasına aldı ve göz yaşlarımı baş parmaklarıyla sildi.

"Buz prensin ağladığını bilseler sanırım senden eskisi kadar korkmazlar değil mi? Yerinde duygular iyidir Jungkook. Ancak zayıflığın olmasınlar. Söz veriyorum sana yardımcı olacağım. Aynı Taehyung'u özgürlüğüne kavuştururken beni kırmadığın gibi."

"Bensiz sarılamazsınız. Çabuk ayrılın."

Üzerimize atlayan Namjoon'la ikimizde yeri boylarken Yoongi'nin tüm ağırlığı hissetmemem için yere yasladığı ellerine karşı gülümsedim.

"Benim yaşadığım zamanda tek eşlilik vardı. 350 senede gerçekten çok fazla şey değişmiş."

Taehyung'un sesiyle hepimiz gülerken ikiside üzerimden kalkmıştı.

"Dönecek misin?"

Namjoon elimden tutup beni kaldırırken merakla sordu.

"Döneceğim. Scintilla benim Krallığım."

Kararlılıkla konuştuğumda gözlerimi Taehyung'la birleştirdim.

"350 sene önce yaşananların intikamını suçsuz bir nesilden almaya çalıştığının farkındasın değil mi?"

Kaşları çatıldı. Beni anlamaya çalışarak Sessiz kaldığında devam ettim.

"Babamı Flamet'in yükselmesine yardım etmesi için ikna edeceğim. Sen de ejderhana ve krallığına kavuştuğunda bir kral olarak bu anlaşmayı bozmayacaksın. Eğer bu maddeler üzerinde anlaşırsak Scintilla'nın kapılarını sonuna kadar açarım sana Taehyung."