Entry #6

36.5K 1.4K 1.5K
                                    

You should read this after reading Solace Escape to not get confuse. Please read with caution. Don't forget to read the disclaimer at the start of the book.

--

Entry #6

Zeijan's love

Kung papapiliin ako sa nakakasilaw kong kagwapuhan at sa pamilya ko, pipiliin ko ang pamilya ko.

Alam kong perfect ako pero kulang na kulang ako kapag wala sila. Ang misis ko, si Zion-gwapo, si Zire-ganda at si Sibyl pretty ghourl.

Noong lumalaki ako, alam ko na sa puso ko kung gaano ako ka-perfect pero no'ng dumating sila sa buhay ko, doon ko lang natantong kulang pa pala ako. Na mas may ikaka-perfect pa ang buhay ko.

I was the stone on the large glass that I think I'm always and forever full but they are the grains of sand who filled even the small gaps of my heart and soul I haven't even noticed. My family filled every empty space of me, they filled them with love, with care, with pride.

Kaya ngayon na nakikita ko ang anak na ganito ay durog na durog ako. Buong buhay ko, wala na akong pinapangarap kung hindi ay mapatawa at mapasaya ang pamilya ko pero parang 'di ko ata kaya. I failed making them happy. I failed protecting them.

Simula nang magyari ang insidenteng iyon ilang tao na ang nakakaraan, nagsimula na ang kalbaryo namin.

Wyatt was Sibyl's friend. It was normal for my children to have friends, gusto ko nga iyong may mga kaibigan sila pero hindi ko naisip na ang bagay na 'yon ay ang magpapahamak sa kanya. Sa amin.

Wyatt and the syndicate he's in infiltrated our home without us. Asang-asa akong maayos ang security sa bahay wala man kami o nariyan pero mali ako. Mali dahil hindi nag-ingat, mali dahil binigyan ng pagkakataon ang mga gagong 'yon na saktan ang pamilya ko.

It wasn't Sibyl's fault, it never was. Ang organisasyon namin ng asawa ko at nina Zion ang target nila dahil sa ginawa naming buy bust operation sa sindikato nila ilang taon na ang nakakaraan.

Their head died during operation. Shot on the head by me but that asshole, Wyatt, took revenge by using my princess.

Hinding-hindi ko siya mapapatawad. If I were to go in hell, I would find him and even he's already dead, walang pagdadalawang-isip na papatayin ko siya ulit.

Papalakpak pa ako at makikisayaw habang nanunuod sa kanyang tumatalon sa apoy. I would send my soul in exchange for my time with that asshole.

Igaganti ko ang pamilya ko sa lahat ng nanakit sa kanila. Wala akong pakialam kung ako ang masaktan, kayang-kaya ko iyon tiisin pero ang pamilya ko? Ibang usapan na iyon.

Nasaktan ang misis ko. Zirena got traumatized even with the sight of blood. Sibyl suffered from trauma that she even hid from us. Her friendly presence was gone as she built walls around her to protect herself.

She became distrusting. Cold and reserved. Sa amin lang iyan ngumingiti kaya kahit mukha na akong gago ginagawa ko ang lahat umangat lang ang labi niya sa ngiti pero naiisip ko, nag-aalala pa rin ako sa anak.

Hindi namin alam na nagkakaroon siya ng blackouts, there is that incident wherein months after the incident and she had shot Wyatt dead, she sleepwalked. Accidentally, she had pushed her brother, Zion.

He bumped his head when he fell on the stairs. Maraming dugo. Hinding-hindi ko makakalimutan kung paano umiyak ang anak ko habang sumisigaw sa amin mula sa ibaba ng hagdan.

She was hugging the bloody Zion, shaking. She was apologizing while begging us to save her brother. Sinisi niya ang kanyang sarili.

Head trauma. My son lost parts of his memories which he's still in the process of recovering these days but other than that, wala namang komplikasyon at natural namang may maluwang na turnilyo ang brain cells namin ni gwapo.

The Sandejas FamilyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon