«Το να με εμπνέει είναι προτιμότερο από το να με αγαπά...»
Η Βικτώρια Κορνέλη έχασε και τους δύο της γονείς σε ένα φρικτό αυτοκινητιστικό δυστύχημα όταν ήταν μόλις δύο μηνών. Μεγάλωσε με την αδερφή του πατέρα της, τη Νόνα, και ποτέ δεν στερήθηκε τίπ...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
«Το να με εμπνέει είναι προτιμότερο από το να με αγαπά...»
Η Βικτώρια Κορνέλη έχασε και τους δύο της γονείς σε ένα φρικτό αυτοκινητιστικό δυστύχημα όταν ήταν μόλις δύο μηνών. Μεγάλωσε με την αδερφή του πατέρα της, τη Νόνα, και ποτέ δεν στερήθηκε τίποτα.
Οι κανόνες της, απλοί! Παίξε. Διασκέδασε. Ζωγράφισε. Φύγε!
Επιστρέφει στην Κέρκυρα για να περάσει ένα ανέμελο καλοκαίρι, λίγο πριν ξεκινήσει την τελευταία της χρονιά στην Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού.
Δεν έχει ιδέα πως ο άντρας με το τατουάζ του λιονταριού στη πλάτη, που βγαίνει μέσα από τα γαλαζοπράσινα νερά του Ιονίου, θα ανατρέψει τους κανόνες της.
Δεν έχει ιδέα πως, για τον Έκτορ Ντράγκαν Ράτκοβιτς, οι δικοί του κανόνες... δεν ανατρέπονται.
Εκείνος θα παίξει. Εκείνη θα παίξει. Εκείνος θα διασκεδάσει. Εκείνη θα διασκεδάσει.
Και όταν βαρεθεί το παιχνίδι της, πόσο εύκολο θα είναι να ξεφύγει από τον Πανθέρα;
«Όπου κι αν πας, θα έρχομαι πάντα για σένα...»
⚜️🦁
Τον σταματάω τραβώντας δυνατά τον αγκώνα του. «Όταν κάποιος σου λέει ευχαριστώ, το ευγενικό είναι να απαντάς έστω με ένα παρακαλώ!»
Γυρνάει αργά να με κοιτάξει αφού πρώτα ρίχνει μια δολοφονική ματιά στο κράτημα μου. «Για τόσο κοντή, είσαι απίστευτα φωνακλού το ξέρεις;» λέει με μια μπάσα φωνή που ταιριάζει απόλυτα στο αγριωπό παρουσιαστικό του.
Με είπε κοντή;
Με είπε κοντή και φωνακλού;
«Αν εγώ είμαι κοντή και φωνακλού τότε και εσύ είσαι ένας άξεστος γορίλας που δεν ξέρει καν τους τυπικούς κανόνες ευγένειας!» Αντιγυρίζω υπεροπτικά, δίχως να φωνάζω και κυρίως δίχως να κάνω εμφανή τον εκνευρισμό μου.
