P.U.K.a.S.

VI - PAPATYAM

"Benim güzel Papatyam.."

🫀

Arda Selini kucağına aldı "Tamam Güzelim sakin ol.Papatya cebimden anahtarları al." Başımla onaylayıp anahtarı aldım.

Dışarı çıktığımızda bende ağlamaya başlamıştım Umut yanımıza geldi "Papatyam noldu?" Sakin olmaya çalıştım "Umut..Umut Selinin kanaması var."

Umut anlık girdiği şoktan çıktı "Tamam sakin ol ver bana anahtarı ben sürerim arabayı tamam mı?"

Başımla onayladım ve anahtarları ona verdim.Arda Selini arkaya yatırıp başını dizlerine koydu "Tamam sakin ol Selinim sakin." dedi Arda ve Selinin saçını okşadı.

Hastaneye geldiğimizde hemen Selini götürdükler korkudan bende ağlamaya başladım.Umut bana sarıldı "Tamam Güzelim tamam."

"Umut ben çok korkuyorum.Ya bir şey olursa." Umut saçlarımdan öptü "İnşallah bir şey olmaz.Korkma Papatyam."

Kaan koşarak yanımıza geldi "Noldu?Noldu iyi mi ikisi?" Arda Kaana sarıldı "Sakin ol Kardeşim sakin."

Akın da telaşlı gözüküyordu.

Doktor yanımıza gelince Kaan ona baktı "Siz Selin hanımın yakınları mısınız?"  Kaan yaşlarını  sildi "Ben sevgilisiyim."

"Selin hanım iyi ama maalesef bebeği kaybettik." Kaan şok içinde adama baktı "Ne?Ne demek bebeği kaybettik!" Arda hemen Kaana sarıldı "Arda..Arda bebeğim öldü Arda."

Kaan Ardanın omuzunda ağlarken Umuta sarıldım "Umut..nasıl olur bu?" Umut yutkundu "Bilmiyorum birtanem."

****

Selinin anlatımıyla:

Gözlerimi araladığımda başımda duran Arkadaşlarımı görmek beni gülümsetti gözleri şişmiş bir halde yatağın kenarında oturup elimi tuttan Kaana baktım.

"Kahve gözlüm?" gülümsedim "Noldu Kaanım?Niye ağladın?Ben iyiyim,bebeğimiz iyi değil mi?" Kaan hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlayınca Arda onun omuzunu sıktı "Kaan biz çıkalım," hepsi çıkarken Papatyayı da ağlarken gördüm.

Kaşlarım çatıldı "Kaan?Kaan bebeğimize noldu?" Kaan derin bir nefes aldı "Kahve gözlüm..Bebeğimiz maalesef öldü." İşte o an benim için dünya durdu.

Her şey anlamsız geldi.Yanaklarımın ıslanmasıyla anladım ağlamamı ve sonrası karanlık..

****

Gözlerimi tekrar araladığımda Kaan elimi tuttuyordu "Birtanem,iyi misin?" yutkundum ve doğrulup elimi karnıma götürdüm "Benim hayallerim vardı."

Kaan elini elimin üstüne koydu "Evet,evet ama biz hayallerimizi başka zaman gerçekleştireceğiz söz veriyorum."

Başımı onaylamazca salladım "İstemiyorum." Kaan saçımı okşadı "Her şeyim niye?Bak söz her hayalini yaşatacağım sana."

Ona baktım "İstemiyorum diyorum anlamıyor musun?İstemiyorum!İstemiyorum!" Kolumdaki serumu kopartıp ayaklanmaya çalıştım "Hiç bir şey istemiyorum!"

Kaan beni tuttu "Bebeğim nolur dur nolur bak iyi değilsin." Onu ittirdim "Senide istemiyorum git!"

Ben ona git dedim,ama o gitmedi.Sardı kollarını bana sabırla ve aşkla baktı gözlerime.

Yavaşça yere çöktüm Kaanda benimle birlikte çöktü.Daha da sıkı sardı beni "Bebeğimiz." dedim ağlayarak.

Kaan kollarını daha da sıkı sardı bana ve başımı boynuna gömüp çenesini başıma koydu "Geçecek kahve gözlüm geçecek."