4🔥

24.6K 1.7K 736
                                    

Bölüm Şarkısı: Kalben / Yara

🔥

Kalbimde kapanmayacak bir yara,
Oysa sen inandırmıştın beni aşka.
Ne oldu bize sen söyle;
Sevmedik mi birbirimizi delirircesine?

🔥

Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayınız lütfen.

Keyifli okumalar!

&

"Sevda" dediğinde salondan gelen sesiyle içeriye geçtim. Karşısında durduğumda derin bir nefes aldı. "Bize bir şans daha veremez misin?" diye sordu gözlerinde binbir çeşit parıltı ve umutla.

Şans, ikinci bir şans istiyordu biz olabilmemiz için. Öyle güzel bakıyordu ki sanki yıllardır beklediğim o bakışlar tam şu an sevdiğim adamın gözlerinin içine yerleşmişti. Aşk, sanırım bir tabiri olsa bakışlarının hiç duraksamadan aşk derdim. Peki, biz bir şansı hak ediyor muyduk?

"Hak etmiyoruz." Dudaklarımdan dökülen cümleyle sarsıldı. "Ne ben ne de sen ikinci bir şansı hak etmiyoruz. Ben seni affedemiyorum, sen beni nasıl affediyorsun?" diye sordum sonunda dayanamayarak.

"Senin suçun değildi, her şeyi ben batırdım." Bu sefer yumuşak çıkan ses tonu beni inandırmak ister gibiydi.

"Son zamanlarda düşündüğüm geri plana atmak istediğim bir düşünce var. Bir güve gibi beynime yayılıp içten içe beni kemiriyor." Günler sonra yüz yüze yaptığımız ilk konuşmaydı ve ben ona karşı dürüst oldum.

"Söyle bana" dedi neredeyse yalvaran bir ses tonuyla, sanki benim için her şeyi ortadan yok edebilecek gibiydi.

"Eğer ben gelseydim sana, ne olurdu? Onun yerine ilk beni öper miydin? Dokunduğun, sevdiğin ilk benim saçlarım mı olurdu?" Gözlerim dolduğunda göz yaşlarımı geriye ittim ama onu puslu bir günde gökyüzüne bakıyormuş gibi görmeye başlamıştım.

"Bazen sana geç kalmışım gibi hissediyorum." Cümlesi zihnimin duvarlarında çarparken bana söylediği anı hatırladım. Kolları arasındaydım ve beni sıkıca sarıyordu. "Sen değil Sevda, o mektubu aldığım ilk gün seni arayıp bulmadığım için ben suçluyum. Doğru sen bana gelmedin ama adım attın. Keşke güzel gözlü kadın, keşke cesur kadın, keşke kalbimin ait olduğu kadın... senin kadar cesur olabilseydim."

Şimdi onun gözleri de puslu bakıyordu, öyle bir sıkıntıyla doldum ki göğsümden kopan hıçkırıkla bir adım attım ve ona sarıldım. Öyle bir kırılma noktası yaşıyordum ki duygu patlaması denen şey sanırım buydu. Kollarında hıçkıra hıçkıra ağlarken aslında ağladığım bizdik. Boşa giden zamanımız, onunla uyuyamadığım her gece ve uyanamadığım her sabahtı.

Eli saçlarımın arasına girerken diğer eliyle göğsüne daha sıkı sardı beni. Öyle güzeldi ki onun kollarında olmak bedenim sızladı ona daha yakın olmak için yalvardı. Çenesini başıma dayayıp hıçkırıklarım kısa iç çekişlere dönene kadar kollarında tutmaya devam etti.

"Seni o kadar çok seviyorum ki sana öyle çok aşığım ki seni bu yüzden affedemiyorum. Benim yerime bir başka kadını öpmeni izledim ben, onun gözlerinin içine bakmana dayandım. Şimdi onun yerinde kendim olacağımı bilmek, kabullenemiyorum. Üzgünüm, çok üzgünüm" dedim kollarından çıkarak.

Sevda Karası (Kitap Olacak)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin