daddy•yoonmin

bana uyar.

Annem😽
Yoongi
Siz bugün Jimin'le miydiniz?

Yoongi
Evet
bisey mi olmus
Nolmus

Annem😽
Bir şey olmadı
Aslında ulaşamadım da
O yüzden sorayim dedim
Gece gelmedi de

Yoongi
Anani/
bilmiyom
okuldan sonra gordum selam verdim çay icctik ayrildik
ama isi vardı sanirsam o yuzden bakmamis olabilir
Yine yalanci olduk/

Annem😽
Tamam
Görüşürüz

Yoongi
Sağol anne ya
Hayır bi hal hatir sorar insan

Annem😽
Neyine sorayim hal hatır
Jimin'le benden daha çok anlaşıyorsunuz
O sorsun

Yoongi
Ne

Annem😽
Yalan mı
Üvey baban mi lisedeki flortun mu belli değil
Ben sarkıntılık yap diye mi tanistirdim sizi

Yoongi
Anne ne dediginin farkinda misin
Seni babam falan mi doldurmus
Bu sozler ne

Annem😽
Daha fazla konuşmayalım Yoongi
Kırıcı olurum

Yoongi
Tamam konusmayalim
Işime gelir/

**
Minibuste giderken öyle bir boşluğa düştüm ki, size yemin ederim kendi tavirlarimi sorgulamaktan beynim büküldü. Ve işin kötüsü annemin benden böyle hesap sorması, sanki kendisi çok masummus ve dünyanın en iyi annesiymiş gibi, çok kötü hissettirdi. Ama annemin öyle düşündüğünden değil, Annem benim hakkımda hep kötü düşünür. Sadece Jimin'i o hale getirdigimden.  Belki de annem haklıydı ve ben sadece davranislarimla ona yürümekten başka bir şey yapmıyordum.

Neyse ki şu durumum fazla sürmedi ve durakta indim. Okula doğru yürümeye başlarken aklımda sadece ders notları vardı.

"Yine geç kaldin"

"Tam 5 dakika"

Jungkook ve Hoseok'a göz devirip çantamı atarken, onların üstümdeki dikkatli bakışlarını hissedebiliyordum.

"Dökül bakayim."

Chan konuşunca, gerçekten böyle bir arkadaş grubuna sahip olduğum için ne kadar şükretsem azdı ama bana bir tavır kalmıyordu. Çünkü yaşadığım üzüntü duygusu onlarlayken sadece 2 dakikaydı.

"Annem anlamış"

"Neyi anlamis?"

Taehyung'un sorusuyla telefonumu çıkarıp mesajları onlara gösterdim. Dün beraber olduğumuzu ve Kevin'e karşı nasıl bir tavır takındığını da anlattım. Özellikle de, aramızda geçen öpücük muhabbetine değindim. Dinlerken Hoseok arada 'oha' sesleri çıkarıyor, jungkook sürekli esniyor ve diğerleri de sadece dinliyordu. Ama aralarında en dikkatli dinleyeni Taehyung gibiydi. Dinlerken sürekli kaşlarını çatıyor,olayı gözden geçiyor ve verdiğim tepkileri ölçüyor gibiydi.

"Yine de sana karşı böyle konuşması yanlış. Annem bildiğin orospu demiş sana"

Hyunjin'in konuşmasına kafamı sallarken diğerlerinden birer açıklama bekliyordum.

"Sen pişman misin?"

"Neyden?"

"Onunla olmaktan."

Taehyung gerçekten bazen öyle sorular soruyordu ki, feleğimi şaşıyordum. Onunla olmaktan nasıl Pismanlik duyabilirdim?

"Hayır, aksine bu mutlu ediyor beni. Jimin çoğu zaman kimsenin veremediği desteği veriyor. Henüz 1 aydır tanışmış olsak bile."