BELANIN ZAAFI (GAY)

{AYRILIK} -26

"Gökhan.."

"Karan bak zaten çıldırma seviyesinin zirvesindeyim.Adam akıllı anlat şunu!" diye bağırdığımda Karan sinirli bakışlarını Doğana çevirdi.

"Neden getirdin onları buraya?"

Doğan Kereme dönüp alaycı bir şekilde güldü.

"Birileri yardım bahanesi ile telefonumu karıştırmış.Sonra da senin attığın fotoğrafları görmüş.Bir yere yetiştirmesin diye aldırttım ama yanında Gökhanda varmış.Bende yeni öğrendim o Gökhan'ın bu çocuk olduğunu."

Karanın beni görmezden gelmesine daha fazla dayanamayıp yakalarından sertçe tuttum.Arkamdaki kişileri takmadan hızla dışarı çıkardım.

"Karan!"

Karanın bıkkın bakışlarını üzerimde hissettiğimde derin bir nefes aldım.
Abimin o halde olması umrumda değildi.Fakat Karanın böyle bir şey yapmış olması aklıma sığmıyordu.

"Gökhan bak bir dinle."

"Dinliyorum zaten Karan anlat."

Bir kaç dakika etrafına bakıp derin nefesler aldı.Ardından bakışlarını bana çevirip ellerimi sıkıca tuttuğunda tepki vermedim.

"Sana yaptığı şeyleri ilk duyduğumda bütün iliklerim dondu zaten.Bunu yapmasam içim rahat etmezdi."

Gözlerim şok ile açıldı.Yüzümü buruşturarak dudaklarımı araladım.

"Neyi yapmasan Karan..."

"Gördüğün fotoğraflar işte."

Sertçe yutkunarak yüzüne baktım.
Nefes alışverişlerim düzenini bozarken ellerimi ellerinden hızla çektim.

"Gökhan.."

"PSİKOPAT MISIN SEN!" diyip geri geri gittiğimde evden Doğan ve Kerem de çıkıyordu.

"Gökhan hayır-"

"YA NİYE GİDİP EMNİYETE TESLİM ETMEDİN MANYAK MISIN SEN?!" diyerek bağırdığımda kaşlarını çattı.

"Lan adam sana tecavüz etmiş tecavüz! Emniyetlik yeri mi var!" dediğinde yerimde kalakaldım.Elimi kalbime götürerek kafamı iki yana salladım.

"Psikopatsın sen.. Sakın yaklaşma bana!"

Hızla yürümeye başladığımda arkamdan bir kaç kere bağırsa da umursamadım.

Hızlı adımlarla olduğum yerden uzaklaşmaya başlarken Keremin sesini duyduğumda derin bir nefes alarak durdum.

"Dur bi amına koyayım nefesim kesildi." diyerek yerinde eğilip ellerini dizlerine koydu ve bir süre nefesinin düzene girmesini bekledi,ardından bana döndü.

"İyi misin?"

"Değilim kardeşim değilim! Adam bildiğin manyak çıktı ya! İleride bana yapmayacağı ne malum?"

"Gökhan saçmalama.Seni ne kadar fazla sevdiğini ben biliyorum.Yapar mı sana böyle bir şeyi?"

"Sen değil misin koşa koşa gelip fotoğrafları bana göstermeye çalışan?"

Kerem üzerindeki tişörtünü düzeltip gözlerini devirdi.
"Sadece bilmeni istedim Gökhan."

"Abi nasıl yapabilir böyle bir şeyi nasıl?"

"Konuşacağız tamam." diyerek cebinden telefonu çıkardı ve taksi çağırdı.

Beynimdeki sesleri susturmaya çalışıyordum ama olmuyordu.

Eskiden yaşadığım o kadar şeyden sonra Karana sığınmıştım.Onu bu dünyadan soyutlamıştım.Melek gibi görüyordum aslında.Sanki hiç bir kötülüğü yokmuş gibi görüyordum.
Ona sarıldığımda veya öptüğümde bunu hissediyordum.

Ama şuan onun bunları yapmasını ne ona ne de kendime yediremiyordum.
Abim olacak şahısa asla üzülmüyordum tabiki.Ama sığındığım ve güvendiğim kişinin böyle biri çıkması üzüyordu.

Taksi geldiğinde ikimizde binmiştik.
Kafamı cama yaslayıp etrafı izlerken Keremin telefonu çalmaya başladığında bakışlarım telefona döndü.Keremde bir kaç saniye telefona bakıp ardından bana çevirdi.

Karan arıyordu.

"Açma."

"Merak etmişti-"

"Açma Kerem." dediğimde kafasını sallayıp meşgule attı.Bakışlarım tekrar cama dönerken içimdeki Karana sarılma hissini de bastırmaya çalışıyordum.

-

"İçecek misin?"

Bakışlarım karşımdaki boş televizyondayken Kereme döndüm.
Elindeki iki birayı yer masasına koyup koltuğa yayıldı.

"İstemiyorum."

"Sen bilirsin." diyip masadaki birayı aldı ve açacakla ağzını açtı.Büyük bir yudum içip oh çekerken göz devirdim.

Nasıl bir bira sevdası bu arkadaş.

"Barışmayacak mısın sen şimdi bu Karanla?" dediğinde derin bir nefes alıp yerimde doğruldum.

"Bilmiyorum zoruma gidiyor."

"Gider tabi olm haklısın.Yani sevdiğin güvendiğin birini bu şekilde görmek..
Ne bileyim tuhaf."

Kafamı sallayıp az önce söylediğim şeyin aksine masadaki biraya uzanıp dişimle ağzını açtım.Kafama dikip yüzümü buruştururken Kerem sırıtıyordu.

"Sen nasıl tanıştın bu doğanla?"

Keremin sırıtışı yüzünde solarken içecekten bir yudum daha aldı.

"Markete gitmiştim ben yiyecek bir şeyler almak için.Baktım bu sırıtarak başımda dikiliyor.Ne oldu diye falan sorunca bu bana çok tatlısın demeye başladı." dediğinde gözlerim açıldı.

"Dur lan dur adamın işi yavşaklıkmış zaten.Sonra ben bunun kolunda derin bir yara gördüm.Ama baya böyle damarına kadar ulaşmış bir iz.
Şimdi bende sağlık okudum ya hani."

Gülerek kafamı salladım.Her fırsatta bunu söylemekten asla çekinmiyordu.Kendine göre hayatında yaptığı tek iyi bir şeydi.

"Eee"

"Sonra işte ben bunu kendi evime götürdüm,koluna sargı falan sardım.
Sargı sararken de full beni izledi.." dediğinde kaşlarım daha çok çatıldı.

"Yani banane ya! İzlerse izlesin ne yapayım?"

"Hoşlandın dimi lan göt."

Keremin gözleri şokla açılırken elindeki birayı masaya bıraktı.

"Ne hoşlanıcam amına koyayım ya!
Tamam boyu fazlasıyla uzun olabilir,
saçları kömür karası,gözleri mükemmel derece kahverengi olabilir..Ama banane." dediğinde bir kaç dakika yüzüne baktım.Göz devirip biramdan bir yudum aldım.

Dışarıdan gelen bağırtı sesiyle içtiğim yudum boğazımda kalırken bakışlarımı pencereye çevirdim.

"Noluyo lan?"

Kerem bilmem anlamında dudak büzüp ayağa kalktı.Perdeyi bir hışımla açıp aşağı doğru baktığında sırıttı ve bana döndü.

"Aşağıda sarhoş bir deli aşık var..."

-

-

-

Öptüm hepinizi..
İyi bakın kendinize ❣️
༼ つ ◕‿◕ ༽つ