Hayatımda ne zaman önemli bi karar alsam veya bir insandan vazgeçsem kalemime sarılıyorum bu günde bir insan kaybettim ...
öyle saf temiz bir insandı ki o kalbi kadar güzeldi onu çok sevdim sevgisinide kalbimin derinliklerinde hissettim ama ne oldu biliyor musunuz o da aynısını yaptı beni dinlemeden başkalarına inandı ....
şimdi ne mi oldu ;
sevgi dolu gözleri artik kin bataklığına dönmüş her cümlem daha da batiriyor beni
şevkat sevgi kokan sesi nefesi artik bi taş olmuş her kelimesini kalbime fırlatılıyor kırılıyor kalbim acıyor ...
Hayat bir kez daha " seni neden sevsinler gerizekali " dedi ...
Hayat bir kez daha kaybettin dedi bir kez daha yaptiğin iyiliklerin bedelini ödetti
Hayat bir kez daha kafama vura vura öğretti....
