keyifli okumalar😽
BÖLÜM 16
"şu an neden burdayım bilmiyorum." mutfak tezgahındaki kuruyemiş kasesinden ağzına bir kaç kaju atarken konuştu minho.
en son bu eve o lanetli akşam yemeğinde gelmişti.
"dedim ya kuzen bir şey diyeceğim." dedi hyunjin. kıpır kıpırdı. artık changbin'in sevgilisi olduğunu söyleyecekti herkese.
"baya güzel bir şey olsa gerek. yemekler falan. sahi niye bu kadar çok bu yemekler?"
"aah söylemedim sana haberin yok. jisunglar da geliyor." mutlu bir şekilde şakıdı.
aradaki soğukluk artık giderilecekti. bu akşam her şey unutlulacaktı.
"ne?"
şimdiden içinde bir şeyler kopmaya başlamış, nefesleri düzensizleşmişti minho'nun.
tenceredeki yemeği karıştırırken minho'nun yüzündeki duygu gecişlerinden bir haber anlatıyordu hyunjin. "ya fazla uzadı zaten. onlar yakın arkadaş. kaç yaşında insanlar uzatmanın manası yok. konuşup halledilecek bu akşam her şey. changbin istemiyor gibi yapıyor ama jisung ile iletişimi kesmek onu etkiledi. bazen kavgalar olur arkadaşlar arasında sonuçta. seungmin felix ve jeongin'i de çağırmış. bence iyi oldu."
hyunjin konuşmayı bitirdiğinde arkasında derin bir sessizlik. minho elindeki kajuyla dilini yutmuş gibiydi.
jisunglar da geliyor. iki haftadır kaçıyordu jisung ondan ve şimdi yine birkez daha aynı masaya mı oturacaklar?
tabii minho jisung'un geleceğini yeni öğrenmişti ama diğer tarafta durumlar farklıydı. o masada minho'nun olacağını biliyordu jisung.
jisung'un anlatımından
kendimi son günlerde iyi hissediyorum. ya da öyle olduğunu düşünüyorum.
"ben iyileşeceğim. geçip bitecek."
bunu kendime empoze etmeye çalışıyorum. ben eğer yaşamaya devam edersem ki doktorum bana büyük ameliyat için tarih vermesine rağmen hala ihtimallerin berbat derecede olduğunu söylemekten kaçınmadı.
ağzımdan kaçmasaydı ameliyat meselesini söylemeyecektim hiç aslında jeonginler’e ve şu an onlar buna bel bağladılar onlara olasılıklardan bahsetmeme rağmen.
ameliyat masasına yatmak değişik bir his. olasılıkları insana inceden bir korku veriyor.
yaşamayı seviyorum. bu hayatta kesinlikle yaşamaya değer çok şey var ama bir gün bunlardan mahrum kaldığımda her şey en küçük şekilde olsun.
az insan, az ağlayan, beni hatırlayacak az kişi, benim arkamda bırakmaya korkacağım az kişi.
yani eğer olacaksa da benim küçük ölümüm olsun.
ama belki ben de bir süre onlarla birlikte her şeyin biteceğine inanabilirim ve ben sanırım korkularım beni terk edene dek eski jisung olmaya da çalışabilirim. hem arkadaşlarım hem de kendim için.
bunları düşünmemdeki en büyük etken, aptalca düşüncelerle haplarımı almayınca bir süre sonra kaldıramayıp bayıldığım zamandan sonra jeongin'in bana bu iki hafta içinde uyguladığı tarifeden kaynaklıydı aslında.
bana bu iki haftadaki davranış tarzı aslında aynadaki benim görüntümdü. beni en derinden üzen yansımam.
ben o görüntüyü bana olumsuz düşünceleri yükleyen içimde bir yerlerde barındırdığım jisung’u susturarak yok edebilirim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
la petite mort | minsung
Fanfiction-minho ve kız arkadaşı cinsel hayatlarına birini eklemek istiyorlardı- "gel buraya." tuttuğum kolundan göğsüme çektim onu. başta biraz dursa da hemen kedi gibi sırnaştı bana. ben onu gerçekten çözemiyorum. "senden nefret ediyorum." dedi burnunu çe...
