Baka Sakali 1 (Alegria Boys Series #1) (Published under Pop Fiction, and MPress)

Kabanata 18

Kabanata 18.

Unang Halik

Sinunod ko ang sinabi ng kumag at hinintay ko nga siyang matapos ng practice sa basketball. Pero yung di ko sinunod ay yung paghihintay sa library. Hinintay ko siya sa bleachers habang pinapanood ang practice nila. Nasa feild na yung cheering squad namin.

Sinabihan ko na si mama at papa tungkol sa pagiging Ms Intramurals ko kaya hayun at excited si mama. Aniya'y yung sports kong gagawin ay volleyball. ('Mananalo ka dun kasi ang ganda kaya ng legs mo, pag volleyball attire diba maiksing shorts? Yun na! Marunong ka namang humawak ng bola.' yun ang tingin niya.)

"Ba't ka nandito?" Nilapitan ako ni Jacob.

Agad kong napansin ang bango niya kahit puno siya ng sparkling sweat. Narinig ko agad ang tibok ng puso ko pero sigurado akong di tama yun kasi ang pangit ng pambungad na sinabi niya sakin.

"Bakit?" Tanong ko.

Ginulo niya ang buhok niya at... "Hindi na kami nakakapagpractice kasi panay ang usapan nila sayo!"

"Bakit? Anong pinag-uusapan nila tungkol sakin?"

Namula siya at... "Kailangan mo ba talagang malaman?"

Hindi ko alam kung bakit siya namula. Dahil galit o dahil nahihiya? Di siya makatingin sa mata ko ng diretso.

"Bahala ka nga!" At bumalik na siya sa practice.

Buong practice nila, nakatitig ako sa kanya. Malumanay kung ishoot ang bola, para bang natural yun sa kanya. Pag di na shoot napapamura minsan pero humahalakhak at pilit kinukuha ang rebound. Kapag nakakaagaw ng bola, seryosong pupunta sa ring at isho-shoot ito.

"Hyper ka yata ngayon, Jacob ah?" Sabi ng coach niya.

Tumango ang mga taga team na nakaluhod s apaghingal habang siya'y nakatayo pa.

Nagkatagpo ang tingin namin kaya tumingin ako sa malayo at nagkunwaring di ko siya tinitignan. Nagpahinga siya sa tabi ko. Nilagay niya rin ang bag at tubig niya sa tabi ko imbes na doon sa team nila.

"May naiisip ka na ba para sa thesis natin?" Tanong niya habang nakanganga akong tinitignan siya sa gild ko. Umiinom siya ng tubig at kay gwapo talaga.

"W-Wala." Sabi ko.

Napansin niya ang pagtitig ko kaya tumingin siya sakin at ngumiti.

"Galing ko ba?"

Oo! At gwapo ka rin talaga! Kaw na yata ang pinakagwapong kilala ko sa buhay ko sana akin na lang yung tuwalya mo nang maamoy ko yung sparkling sweat mo! Gosh! Sa mga iniisip ko ayan tuloy at uminit ang pisngi ko.

Tumawa siya at kinurot ang pisngi ko, "Speechless?"

Sinapak ko ang kamay niya sa hiya.