S1:The Only Girl of Section Z | COMPLETED

CHAPTER 66

Napatitig nalang ako at napatulala sa seryosong mukha ni Tristan na nakatingin sa'kin.

“Stop it.Dahil kahit anong sabihin mo ay hindi ko na babawiin yun hmm?kaya wala ka nang magagawa kung hindi ang tumahimik nalang at tanggapin ang katotohanan na girlfriend na kita at boyfriend mo ako.Kaya tumigil ka na sa kakapilit sa'kin na babawiin ko pa yung sinabi ko dahil kung hindi.I'll kiss you right now and right here in front of those many students around us.” mahabang ani nito.Napakurap-kurap ako ng ilang beses dahil sa sinabi ni Tristan.Seryoso ba siya?gagawin niya yun?P-pero bakit?anong dahilan?

Wala na akong nagawa kung hindi an tumahimik nalang at nagbaba ng tingin.Naramdaman ko rin ang malamig na likidong dumaloy sa pisngi ko.Agad ko iyong pinunasan para hindi mapansin ni Tristan pero nagulat ako dahil bigla nalang niya akong niyakap and caressing my back na parang batang pinapatahan.

“I'm sorry.I'm really sorry Shianna.Shh please stop crying.” pag-aalo niya sa'kin.

“N-natatakot lang maam a-ako Tristan eh.B-baka malaman ni Zander yung sinabi mo t-tapos magkasira na naman kami.H-hindi ko yun kaya T-tristan.Hindi ko kayang malaman na ayaw na naman sa'kin ni Z-zander.” mahinang sambit ko habang mahinang humihikbi.

Bumitaw siya sa pagkakayakap sa'kin and cupped my cheeks at tinitigan ako ng diretso sa mga mata.

“No.That won't gonna happen hmm?I promise Shianna.So please stop crying ok?” Tristan muttered.

Dahan-dahan akong tumango bilang sagot sa sinabi sa'kin ni Tristan.May tiawala naman ako sa kaniya eh.Alam kong magagawan niya ito ng paraan.Pero natatakot lang talaga ako sa kalalabasan ng lahat ng ito.

“Huwag ka nang umiyak.Baka aakalain nilang pinaiyak kita.” natatawang sabi nito sabay pumas ng mga luha sa pisngi ko.Natawa ako sa sinabi nito na baka raw pinaiyak niya ako.Ang manhid niya naman.Hindi niya ba nahahalatang siya naman talaga nagpaiyak sa'kin.

“Bakit?ikaw naman talaga nagpaiyak sa'kin ah.” kunot-noong sabi ko.Tumawa lang ito ng mahina at hinawakan ako sa kamay.

Naramdaman ko nalang na naglalakad na pala kaming magkahawak ang kamay papunta sa Cafeteria.

“Oweeemjieeeee!!!!What is the meaning of this?”

“G-gosh!b-bakit magkahawak ang mga kamay nila?”

“No way!hawakan niyo ako susugurin ko yang babaeng transferee na yan!”

“G-girl hihimatayin yata ako WAAAAHH!help me!”

Nagbaba nalang ako ng tingin dahil sa mga naririnig kong usapan sa paligid.Naramdaman siguro ni Tristan na humigpit ang pagkakahawak ko sa kamay niya.Nag-aalala itong lumingon sa'kin at pagkatapos ay ngumiti ito.

“Don't mind them hmm?Don't listen to them.Let them be kung ano man ang iisipin nila.” seryoso nitong sabi.Dahan-dahan akong tumango bilang sagot at pagkatapos ay sabay kaming pumasok sa Cafeteria na magkaholding hands.

Wala na talaga akong magagawa.Dapat ko nalang tanggapin na boyfriend ko na si Tristan.Hindi na rin ako makakaangal pa sa kaniya.Ayoko rin na magtalo kami.Parang hindi ko kasi kaya na magalit siya sa'kin.

Napabuntong hininga nalang ako at iniisip kong anong magiging reaction ng pamilya ko kapag nalaman nila ang tungkol sa relasyon namin ni Tristan na siya lang naman ang may alam.

STANLEY FORD

Flashback...

Why?of all people bakit siya pa?Bakit si Shianna pa ang nagustuhan ko?
Marami namang babae dyan na di hamak na mas maganda,matalino at mas sexy kaysa kay Shianna.