කඳුළැලි | tears | Sinhala BL [COMPLETED]

කඳුළැලි - 21

'යශෝධිකා... මෙතන මගේ යකා අවුස්සගන්නේ නැතුව යමු වාහනේට!' යෙහෙනිගේ පියා එතැනට පැමිණි කාන්තාවට නැවත වතාවක් තදින් පවසා සිටියේ ශනල්ක දිගු සුසුමක් සමගින් මගේ අත තදින් මිරිකනා අතරේය. 

යෙහෙනිගේ මව අලුතින් පැමිණි කාන්තාව දෙස බලා සිටියේ තරමක කෝපය මුසු දෑසිනි. මට තේරුම් ගත නොහැකි පවුල් අවුලක් මෙතන ඇති බව මට තේරුණද මම කිසිවක් නොකියා එතැනට වී සිටගෙන සිටියෙමි.

'මට එයාව බලන්න දෙන්න. අඩුම තරමේ දැනට විතරක්වත්.' කාන්තාව නැවත වරක් අයැද සිටියාය. 

යෙහෙනිගේ මව කාන්තාවගේ උරහිසින් ඇද ඇයව පසෙකට තල්ලු කළාය. 'තමුන් දැනට කළ දේවල් ඇති කියලා හිතෙන්නේ නැද්ද යශෝධිකා. ඒ ළමයට ඉන්න ‌දීලා ඔයා යන්න.' 

ශනල්ක දත් මිටි කමින් මගේ අත තවත් තදින් මිරිකුවේය. 'අනේ මගේ කට ඉතින්...' ඔහු හුස්ම යටින් මැතිරුවේ මට පමණක් ඇසෙන ලෙසයි.

'මොකද මෙතන වෙන්නේ?' මම ඔහුගෙන් විමසුවෙමි. 

ශනල්ක කිසිවක් නොකියා නැවතත් සුසුමක් හෙළුවේය. 

වැඩිහිටියන් තිදෙනාගේ වාදය තව දුරටත් ඉදිරියට ඇදී යද්දි ශනල්ක අඩියක් ඉදිරියට තැබුවේය. 'අපි දෙන්නා ගෙදරට යන්නම්... මිනිරුගේ ඇඟ පුරාම ලේ. ඒ ටික හෝදලා නංගිට ඇඳුම් අරගෙන අපි එන්නම් ආයෙත්.' 

යෙහෙනිගේ පියා නොසැළකිල්ලෙන් ඔළුව වැනූ විට ශනල්ක මගේ අතත් අල්ලා ගෙන වාහනය නවතා තිබූ තැන කරා ගියේ ඇවිදීම හා දිවීම අතර වේගයකින් යුතුවයි. ඔහු රියදුරු අසුනේ හිඳගත් පසුව මම අනෙක් අසුනින් හිඳ ගත්තෙමි. ශනල්ක ඔහුගේ හිස සුක්කානම මතින් තැබුවේ වාහනයේ නළාව නාද වීමට සලස්වමිනි. මම ඔහුගේ හිස ඇද ඔහුව පසුපසට කළේ මිනිසුන් අප දෙස බලාවි යන බිය ඇති වූ නිසායි. ශනල්ක මා දෙස බැලුවේ මුලා වූ දෑසින් යුතුවය.

'අවුරුදු හයක් ගිහිල්ලා එයා දැන් තමයි ආවේ.' ඔහු මට කීවේ මම එය තේරුම් නොගන්නා බව පිළිබඳ සිහියට නොනගාගෙන විය යුතුය.

මම ඔහු දෙස බලා සිටියෙමි. 

'ඒ ආවේ යෙහෙනිගේ ඇත්තම අම්මා. යශෝධිකා පුංචි...' ඔහු සුසුමක් හෙළා හිස ආසනයට හේත්තු කර ගත්තේය.