Haiii, ben geldiim. Ehehe nasılsınız bakalıım? Oruç nasıl gidiyor? Ben şu anda iyi durumdayım şükür, akşama ne olurum bilemiyorum o yüzden hızlıca bölümü düzenleyip paylaşmak istedim sizlerle eheheh :D
Yazım yanlışlarım varsa affoluna. Keyifli okumalar lokumlarım Xx
**
Basamaklarda yuvarlanarak merdiven sahanlığına gelip trabzanlara sertçe çarpan vücudum, yuvarlanmayı kestiğinde bacağımdaki acıyla inleyerek başımı kaldırmaya çalıştım.
Oh siktir, her şey çok hızlı gerçekleşmişti, reflekslerimden bile daha hızlı.
"Jungkook! Tanrım!" Taehyung, koşturarak basamakları inip yanıma çöktüğünde, "Başın kanıyorrr!" diye bağırdı telaşla. Sesindeki o mutlak endişe tohumları saniyeler içerisinde iliklerime kadar işledi.
Gülümsemeye çalışarak kendimi kaldırmak konusunda dirseklerimden destek almak için çabaladım ama sağ ayağımdaki müthiş acı bedenimi kilitlemişti. Ayağım ters dönmüş ve diğer bacağımın altında kalmıştı.Girişimim başarısızlıkla sonuçlanırken, sırtım yeniden soğuk parkeyle buluştu.
"Ayağın mı acıyor? Tanrım başın çok kanıyor! Arkadaşlar! Koşuuun. Çocuklaaar!" Taehyung'un panik içerisinde bağırışı kulaklarımda çınlıyordu. O kadar dehşete kapılmıştı ki, o anın verdiği korkuyla ağlamaya başlamıştı.
Yavaşça ona doğru uzandım ve parmakucumla elmacık kemiğine düşen gözyaşını sildim usulca.
"Ağlama, iyiyim ben." dedim ve kırık çıkan sesimi toparlayabilmek için hızla boğazımı temizledim.
Ben iyiydim ama ayağımın durumu pekte iç açıcı sayılmazdı. Delicesine zonkluyor ve acı her geçen saniye daha da katlanılmaz bir hal alıyordu. Her ne kadar ona hissettirmemeye çalışsam da, problem olduğuna emindim. Sanırım kırılmıştı.
"Be-benim yüzümden düd-düştün a-ama." dedi hıçkırıkları arasından. Güzel yanık teni gözyaşlarının istilasına uğramış, çakmak gibi parlayan gözleri kıpkırmızı kesilmişti.
Elmacık kemiklerine düşen gözyaşlarını yattığım yerden silmeye devam etsem de, yerini yenilerinin doldurması saniyeler içerisinde gerçekleşiyordu.
Yüzündeki ellerimi kendi avuçları arasına alıp bağırarak ağlamaya devam ettiğinde içimin sızladığını hissettim. Ayağımın acısı umrumda değildi. Sadece onun bu şekilde gözyaşı döktüğünü görmek beni mahvetmişti. O gözyaşı döktükçe benim içim parçalanıyordu. Her döktüğü gözyaşı benim kalbimi dağlıyordu.
Tam o sırada koşturarak yanımıza gelen çocukların telaşla, "Ne oldu?!" diye bağırışmalarını işittim. Sesler kulaklarımda uğuldamaya ve etraf bulanıklaşmaya başlamıştı.
"Me-merdi-merdi-ven-vend-den dü-düşt-ü." Taehyung, hıçkırıklarının el verdiğince kesik kesik konuştuğunda onun bu masum haline bakıp iç geçirdim. O sırada Hoseok hyung, hızla ambulans çağırıp evin adresini veriyordu. Ama bu ses Yoongi hyunga da ait olabilirdi. Kulaklarımdaki uğultu yoğunlaştıkça duyum gücüm azalıyordu, zihnim bulanıklaşıyordu.
Sesler her geçen saniye gittikçe birbirine karışırken, ne kadar dirensem de beni etkisi altına alan karanlık, koca cüssesiyle etrafıma çökerek beni kendisine doğru çektiğinde, başlattığım savaşın kaybedeni oldum. Ve gözlerim acı içerisinde, ağır çekimde kapandı.
**
Burun deliklerimi yakan, keskin hastane kokusuyla gözlerimi açmak gerçekten çok kötüydü.
Birbirine yapışan kirpiklerimi titreştirerek gözlerimdeki beyaz saydam perdeden kurtulmayı başardığımda görüş alanıma ilk giren şey, sedyemin yanında elimden tutmuş, başını kolumun hemen yanına yaslamış bir halde yatan Taehyung oldu. Dudağımı ısırarak onun dağılmış ve alnına beceriksizce dökülen kahverengi saçlarına bakıp iç geçirdim. Öyle güzel ve pürüzsüz bir teni vardı ki. Muazzam derecede göz kamaştırıcıydı hafif yanık olan teni.
Işıl ışıl bir ay parçası gibi parlayan gözlerini göz kapakları örtmüştü şimdi.
Güzel kara kirpikleri elmacık kemiklerini gölgelendiriyordu. Gül kurusu rengindeki nemli dudakları hafifçe aralıktı ve aldığı sakin nefesleri nedeniyle, kollarına yaslamış olduğu başıyla birlikte dudakları titreşiyordu.
Vücudumda müthiş bir uyuşukluk hissi vardı. Sanırım ilaçların etkisi feci halde beni aptallaştırmıştı. Kafam kazan gibiydi, ensemde köklü bir ağrı vardı.
Bu güzellikten gözlerimi güçlükle de olsa ayırmayı başardığımda, bakışlarım alçıya alınan ayağımla karşı karşıya kaldığında kaçınılmazı yaşadığımı hissettim. Orada düştüğüm zaman bir terslik olduğunun farkına varmıştım zaten. Ayağımın kırılmış olmasına üzülmüyordum, ama Taehyung'un hüngür hüngür ağlayarak başını göğsüme koyduğu anı anımsadıkça içimde bir burukluk oluşuyordu.
Beni itmesiyle dengemi sağlayamadığım ve tutunmak için vaktimin dahi olmaması nedeniyle bu talihsiz olayı yaşamak zorunda kalmıştım ve şu anda o, sırf bu yüzden kendini suçluyordu. Kendine kızıp öfkelendiğine kalıbımı basabilirdim.
Odanın içine baktığımda Hoseok hyung ve Yoongi hyungun ikili koltukta neredeyse birbirlerinin üzerine çıkmış bir şekilde yatıyor olduğunu gördüm. Tekli koltukta yatan Jin hyung, buradan bakılınca çok rahat görünüyordu. Ama içlerinde en rahatı kesinlikle Namjoon hyungtu. Koltuğu tamamen sahiplenmiş bir vaziyette, yayılmış ve keyfine kesinlikle diyecek yoktu.
Sadece Jimin'in olmadığını düşüneceğim sırada, zeminden gelen mırıldanmalar sayesinde bakışlarımı yere düşürdüğümde, onu da yere düşmüş ve yüzünü zemine gömmüş bir şekilde yatarken gördüm. Zavallıyı Jin hyung veya Namjoon hyung yere atmış olmalıydı. Yerde yatıyor olmasına rağmen halinden çokta şikayetçi görünmüyordu. Soğuk betonu resmen yorgan gibi sarmalamaya çalışma çabası beni gülümsetti.
Hava aydınlanmak üzereydi ve onlar evlerine gitmeyip burada kendilerine eziyet çektirmişlerdi ve bu benim yüzümdendi. Yanımda olmak istemiş,bilincim yerinde değilken bile beni yalnız bırakmamışlardı. Hayal meyal hastaneye getirildiğimi anımsıyordum ama görüntüler parça parçaydı.
Ama onların kendi rahatlarını bozup burada kalmalarına gerek yoktu ki. Sanki ölüm döşeğindeydim. Alt tarafı ayağım kırılmıştı.
Tam düşüncelerimin derinliğine dalıp gitmişken, Taehyung'un derin ve kısık sesi kulaklarıma dağıldı.
"Jungkook ben... Ben çok özür dilerim."
**
Bölüm sonu :)
Ehehe mininin de minisi olan bir fic bu , bölümler kısa ama hiç olmamasından iyidir ayol. Maksat ramazanda vakit geçirmek, kafa dağıtmak.
Umarım sevmişsinizdir. Oy ve yorumlarınızı bekliyorum, gelecek bölümde görüşmek üzere. Sağlıcakla kalın <3
Instagram: Sevvyniz & Sevvy97 / Tiktok&Twitter: Sevvyniz
-Şevval

ŞİMDİ OKUDUĞUN
TOGETHER FOREVER • TAEKOOK ✓
FanfictionTaehyung, ayağı kırılan Jungkook'a bakabilmek amacıyla onunla aynı evde kalmaya başlayacaktır. Mini fic, bölümler kısa kısa çerezlik Başlangıç tarihi: 02.04.2022 Bitiş tarihi: 17.04.2022