Alçin | Rüzgarı Kendine Yoldaş Eden Kız

1.BÖLÜM🏹

Başladığınız tarihi bırakın..✨️

.

Rüzgârı kendine yoldaş eden kız.

🏹

Alçin, ormanda geçtiği yerleri ezber ediyor hemde bitkileri tek tek aklına kazıyordu. Bu ormanın bir yerinde olmalıydı mercanköşk. Rabbinin yarattığı en güzel ve şifalı nimetlerden biriydi. Yemeklerde baharat niyetiyle kullandıkları mercanköşk aynı zamanda öksürüğe iyi geliyor ve ateşi düşürüyordu. Vücuda oldukça faydaları olan bu nimete şimdi fazlasıyla ihtiyaçları vardı.

Etrafına bakmaya devam ederken aklına gelen şiiri, kardeşi ile birlikte küçüklükten beri söyledikleri şiiri, dillendirdi.

"Toprak, her çiçeğin yurdudur.
Gün geçer, çiçek büyür. Rüzgar eser kökleri güçlenir. Yağmur yağar.."

"Abla, vakit epey geçti, haydi gel dönelim obaya."

Alçin uzaktan kendisine seslenmekte olan kardeşi Ayperiye baktı. Aralarındaki mesafeye baktığında ne zaman o kadar yukarı çıktığını anlayamadı.

"Tamam son kez etrafa bakıp geliyorum."

Alçin mercanköşk'ü sonunda bulduğunda toplamaya başladı.

"Çok şükür Rabbime işte buradasın mercanköşk."

Alçin sevinçle mercanköşk'ü toplamaya devam ederken aynı zamanda şiirini de söylemeye devam etti.

"Yağmur yağar can olur. Her can yurdunu yansıtır.."

Alçin, tam elindeki mercanköşklerini heybesine koyuyordu ki yukarıdan kendisine doğru gelmekte olan bir ok hızla kulağının yanından geçti.

Korkuyla hareketsiz kalan Alçin arkasından gelen bir iniltiyle okun gittiği yere baktı. Göğsü hızla inip kalkarken arkasındaki kurdun yere serilmiş haline koştu.

Ok kurdun tam kalbine saplanmış ve kurt çoktan ölmüştü.

Kızgınlıkla etrafına bakınmaya devam ederken bunu kimin yaptığını öğrenmeye çalışıyordu.

İşittiği çalı sesiyle yeniden etrafa baktı ve yukarıdan ona doğru gelmekte olan adamı gördü. Hızla sırtındaki ok çantasından bir ok alıp yaya gerdi ve adama doğrulttu. Orman yeşili gözleri öfkeye bürünmüş ve dikkatle adama bakmaktaydı.

"Sende kimsin ?"

Alçinin çatık kaşlarına nazaran karşısından gelmekte olan adam ciddi ancak bir o kadar da rahattı ve Alçinin oku kendisine hedeflemesine rağmen bir adım bile yavaşlamamıştı.

"Bir adım daha atarsan son gördüğün şey sana hızla gelmekte olan okum olacak!"

Adam kendisine doğru gelmeye devam ederken Alçini cevapladı.

"Her zaman karşındakini dinlemeden mi hüküm verirsin ?"

Adamın koyu kahve gözleri Alçine meydan okurken olduğu yerde durdu. Alçin ise adamın sözleri ile şaşkınlığa uğrarken gardını düşürmemek için oku adama doğru tutmaya devam etti.

"Ne demek istersin ?"

Adam, arkasındaki kurdu göstererek konuşmaya başladı.

"Bu kurdu bilirim, en vahşi türdendir. Eğer ben vurmasaydım sana saldıracaktı."

Alçinin kaşları normale dönerken elindeki oku yavaşça indirdi. Doğru söylüyor olmalıydı. Arkasını dönük olduğu için ona yaklaşmakta olan kurdu farkedememişti. Eğer adam kendisine zarar vermek isteseydi bunu çoktan yapmış olurdu.

Alçinin bir şey demediğini ve olayı kafasında tartmakta olduğunu gören Çağatay kızın olayı sindirmesini bekledi ve yanındaki küçük su dolu testiyi Alçine uzattı.

"Korkmuş olmalısın, su iç."

Alçin, ilk önce karşısındaki adama sonra eline baktı ve yeniden adamın gözlerine bakarak cevap verdi.

"Sağ olasın, içmeyeceğim."

Adam, yeniden testiyi heybesine koydu ve başını salladı.

"Bu geç vakitte neden tek başına buralardasın ?"

Alçin torbasını düzeltip cevap verdi.

"Mercanköşk toplamam gerekiyordu. Hem de tek başıma değilim kardeşim aşağıda beni bekler."

Adam, aşağıya baktığında uzaktaki kızı gördü.

Alçin, gitmek için hareketlenip son kez teşekkür etti.

"Sağ olasın..."

Adama nasıl hitap edeceğini bilemediği için bir süre ona bakarken arkasını döndü. Adam tam o sırada seslendi.

"Çağatay."

Alçin son kez bakıp tebessüm etti ve cevap verdi.

"Sağ olasın Çağatay bey."

Çağatay başı ile selam verirken Alçin yeniden gitmek için arkasını dönüyordu ki Çağatay beyin sesini işitti.

"Sen adını söylemeyecek misin hatun ?"

Çağatay dikkatle Alçine bakarken Alçin çoktan aşağıya doğru inmeye başlamıştı.

"Kızıl renkli çalı kuşu."

İsminin anlamını söyleyen Alçin kardeşinin yanına doğru gitti. Çağatay ise onun ardından ismini fısıldamıştı.

"Demek Alçin."

🌿