DS #5: Sienna x Kane

Kabanata 11

Sienna's POV

I waved my hand from side to side, "Bye, Kane! See you next time," paalam ko sa kaniya. He just bounced his brows at me and I heard his car's horn. Lumabas lang kami sandali. I am thankful that no one recognize me.

Napayuko ako habang nakangiti. Hinakbang ko ang mga paa ko papasok sa entrance ng hospital. Dito kasi ako nagpahatid sa kaniya. Lalabas na rin kasi kinabukasan si Phoebe dahil wala naman nang problema sa mga test niya. She can do theraphy at our house.

I keep on smiling until I reached my sister's room. Ewan ko ba, sobrang saya ko yata ngayong gabi.

Binuksan ko ang pintuan saka sumilip sa loob ng kwarto, "She's sleeping?" I asked myself. Naging malungkot siya nitong nakaraang linggo. Pagpasok ko ng kwarto ay napalingon siya sa gawi ko.

My eyes becomes round, "I thought you are asleep?" I asked her. Imbis na dumeretso sa couch ay nagtungo ako sa gawi niya.

"I'm not." She looked away, "Where are you from?" she asked coldly. Umupo ako sa tabi niya. She barely speak to me this days.

"I'm with someone. Kumain lang kami sandali at dumeretso ako para dalawin ka," sagot ko. Tipid akong ngumiti saka hinaplos ang buhok niya pero agad niyang nilayo ito sa 'kin. Agad ko namang binawi ang kamay ko.

Umismid siya, "Great, you are dating with someone while your sister is here and can't walk!" may diin niyang tugon.

Napaawang ang mga labi ko. This is not the usual silent and sweet Phoebe, "I am not dating anyone, Phoebe. I was with my workmate," sagot ko sa kaniya.

Napasinghap siya at hinila paangat ang kumot hanggang dibdib niya, "Nakuha mo pang magpakasaya sa lagay kong 'to, ate? You are selfish!" she told me.

Nanlamig ako sa kinauupuan ko. I can't believe that I am hearing this from her. Binuka ko ang mga labi ko para sagotin siya pero walang mga salitang lumalabas sa labi ko. Napahilamos ako ng mga palad at huminga ng malalim.

I smiled bitterly, "Phoebe, don't say that. Alam mo naman na nasa kompanya ako ni mommy," paliwanag ko sa kaniya. Inabot ko ang kamay niya para hawakan pero winakli niya lang ito, "Phoebe, sabi ng doktor lalabas ka na bukas." Kumirot ang dibdib ko matapos siyang makitang nagtago sa ilalim ng kumot niya at wala akong natanggap na sagot mula sa kaniya.

"Phoebe, don't be like that," suway ko sa kaniya.

"Umuwi ka na. I don't need you here," matigas niyang usal.

I bite my lower lip. Sakto lang din ang pagdating ni daddy kaya agad ko siyang sinalubong ng yakap. Mainit na hinaplos ni dad ang likuran ko.

"Sienna, why are you here? Dapat nagpapahinga ka," nag-aalalang sambit ni dad. Kinuha ko ang dala niyang mga pagkain.

"Dad, dinalaw ko lang si Phoebe," nag-aalangan kong tanong. Napatingin siya a kapatid ako.

He nodded his head for me. Ngunit nasa mukha niya ang pagtataka, "What happened to her?" kuryoso niyang tanong.

Umupo ako sa couch at nilapag ang mga pagkain na dala niya sa maliit na mesa. I pouted my lips, "Galit yata siya sa 'kin dahil nakipagkita ako sa trabaho ko," mahina kong sabi. I sighed heavily.

Biglang lumiwanag ang mukha ni dad. He stared at me meaningfully, "Anyway, Rhyker told me that someone pick you up earlier," usyoso niyang sabi. Ngumisi siya ng matamis, 'yong ngiti na may halong pakikipagtsismis sa buhay ko, "Who was that, hmmm?" he asked. Her brows bounced again and again.

I groaned, "That kid talaga. Wala lang 'yon, dad. He's my friend," ani ko.

Nawala ang ngiti niya, Her lips eventually rose, "Sienna, it's time for you to have boyfriend," makulit siyang bulong saka ako sinundot sa tagiliran. Alam ko na kung saan ko namana ang kakulitan ko I tried ti catch his hand while laughing.