Bölüm 3 Tanışma

263 13 12
                                    

Sabah kalkınca yanıma bir kız oturdu, bana yemek uzattı.Adını sordum,ben Ceren dedi,bende Ayaz dedim,şunu zıkkımlan’da silah eğitimlerine başla dedi.Kafamı kıza çevirdim yüzü yaraydı ayağa kalktı yürüdü yatağına gitti. Gözüm ondaydı,yemeği yavaş, yavaş yedim kendi yatağında silahını temizliyordu.Yanıma geldi seç birini dedi,bana iki silah uzattı,elimi bir tanesine attım.ve ayağa kalktım boyum kızdan bir parmak uzundu,gözlerini devirdi.Benimle gel dedi,peşinden yürümeye başladım,bu nasıl kız böyle baba dedi.Gözlerimi odada gezdirdim,büyük camlar vardı,bahçede hedef tahtaları vardı.Bir adam geldi Ben Kadir dedi.Ben’de Ayaz dedim.Bana silahla şu tahtalara ateş et dediler,neden bunu yapıyım’ki dedim.Ölmek istemiyorsan yapmanlazım dedi Ceren.Hedef tahtasına baktım beni izle dedi nişan aldı ve ateş etti,tam kırmızı noktadan vurdu.Sıra sende dedi,silahı bana verdi,nişan aldım yanlış yapıyorsun dedi ve arkama geçti kollarını etrafımdan geçirip nasıl vuracağımı gösterdi.Tetiğe bastım ortaya yakın bir yerlere geldi,çabuk kaptın dedi,istemsizce güldüm.Sen dene dedi ve gitti.Biraz ateş ettim silahı kenara bırakıp ilerlerdim,duvara tırmanıp dışarı baktım,bir aylak adamı yiyordu.Adamın bağrışlarına daha fazla dayanamadım.Aşağıya indim,arkamı döndüğümde Ceren’le burun buruna geldim.Ne yapıyosun dedi sinirli gözüküyordu.Sadece dışarı baktım dedim oda sinirli bir şekilde bakma! dedi belinden bir bıçak çıkarttı,bunu al dedi bıçağa baktım ve gidiyordu.Kolunu tuttum güldü gamzeleri ortaya çıkmıştı.Ne yapıyorsun dedi,benden niye sürekli kaçıyorsun dedim,o kadar saçma bir soruydu’ki,peki gel  beraber gidelim.Önden yürümeye başladı,bir odaya girdik iğrenç kokuyordu,her yerde ölü insanlar vardı.Hepsinin kafası parçalanmıştı,bir tane aylak Cerene doğru gitti.Ceren aylağa tekme attı yere düştü kafasını ayağıyla ezdi,şimdi neden hepsinin beyninin dağalmış olduğunu anlamıştım.Babam lider dedi benim görevimde bu tedavi edilmeyen insanları’da kökten tedavi etmektir,etrafa baktım ağzıma acı bir tad geldi.ve duvarın oraya kusmaya başladım,alışırsın dedi,gülerek odadan çıktı.Yatağıma uzanıp gözlerimi kapattım.Bu kabusun bitmesi için uyanmaya çalıştım ama nafile bu gerçekti dünyanın sonuydu.Hep dalga geçerdim zombili filimlere inanan arkadaşlarımla dalga geçerdim,şimdi sadece kendime gülebiliyorum.Artık bu yeni dünyaya alışmam gerek...

DEVAM EDİCEK…

ARKADAŞLAR 4.BÖLÜM BOMBA GİBİ GELİCEK HAZIR OLUN.ORTALIK KARIŞICAK .

YORUM YAPMAYI-OYLAMAYI-VE BENİ TAKİP ETMEYİ UNUTMAYINN.

Ölüler GeliyorWhere stories live. Discover now