"I-Isabella aalis kanaba talaga?"
Malungkot na tanong ni ma'am azuna mula saakin, ngumiti nalamang ako ng tipid at mabilis na tumango mula rito.
"Opo ma'am. tska po maayos naman na po si sir Vallien, hindi napo ako kailangan dito, tsaka mas ok narin po ito para matutu po akong mamuhay ng magisa"
Nakangiting saad ko mula rito, */sigh ang bigat sa dibdib sobra, ang sakit, ang hirap.
"Paano ka?, san ka titira?, paano saan ka hahanap ng trabaho? Isabella hindi kanaba talaga mapipigilan?"
Natatarantang saad nito mula saakin ng makitang tapos naako mula sapag eempake, inayos kuna ang lahat, ang kailangan lang gawin ay umalis isabella, oo ang umalis.
"Ma'am nakapag desisyon napo ako, tsaka kaya kuna po, ako napo ang bahala sa sarili ko"
Malumanay na saad ko mula rito at matipid nalamang itong nginitian, malungkot nalamang itong tumango at inihatid nalamang ako palabas ng mansyon.
"Ma mimiss ka namin isabella"
"Isabella ma mimiss kita!"
"Ingat ka isabella!"
"Wag kanang umalis bella!"
"Ma mimiss kanamin iha"
Saad ng ilang mga kasambahay mula sa mansyon kasama narin ang mayordoma mula rito, mapait nalamang akong ngumiti sa lahat at marahang tumango.
Nang tuluyan naakong makalabas mula sa mansyon ay mabilis naman na akong nagpara ng tricycle at kumaway bilang pamamaalam mula sa lahat.
Kitang kita ko ang lungkot mula sa kanilang mga mata, napaluha nalamang ako habang unti-unti nang lumalayo mula sa mga taong minahal at minamahal ko.
Ganito at dito lang naman ako magaling, ang lumayo kapag nasasaktan na, mahina lang ako, hindi ako kasing tapang ng iba, ako lang ito, ako lang si Isabella, hindi kuna alam pero para saakin tama lamang ang ginawa ko, aalis nalamang ako para walang ng magkasakitan, hindi naman na nila ako kailangan.
Don't cry Isabella, tama lang ang ginawa mo, oo tama lang yun.
"S-Sorry kung mahina ako, sorry kung ito lang ang kaya ko, s-sorry ako lang toh"
Humihikbing usal ko at tuluyan nanga akong nakalayo mula sa kanila, eto nanaman ako, magsisimula nanaman ako, bagong buhay nanaman, at siguradong bagong sakit nanaman.
Napangiti nalamang ako ng mapait at mabilis na pumara ng makita ko ang isang bahay inuman, a bar isabella huh? */chuckled, sobrang ingay, ang daming tao, punong puno ng usok at nakakahilo ang ilang mga ilaw na tila nagsasayawan.
Unti-unti akong pumasok mula sa loob, kitang kita ko ang ilang mga taong tila mga baliw habang nagsasayawan, mga ilang taong nakaupo lamang sa malalambot na upuan habang umiinom at nagtatawanan, may mga ilang naghahalikan at ang ilan ay mas malala pa kung iyong masasaksihan.
"Hey sweetie wanna dance with me hmm?"
Baritong saad mula saakin ng isang matangkad at guwapong lalake, kaagad naman akong umiling at hinawi ang pagkakahawak nito mula saaking baywang.
May nakita akong isang server o parang waitress na ewan, basta yung mga nag seserve ng mga alak, mabilis kung tinakbo ang kinaroroonan nito at hinawakan ito mula sa kaniyang mga braso.
"A-Ate paano pumasok ng trabaho dito?"
Kabado at mabilis na tanong ko mula rito ng mahawakan ko ito mula sa kaniyang mga braso.
"H-Huh? M-Ma'am?"
"Magtatrabaho ako dito, ipasok mo ako"
To be continued....
-Red Black.
BINABASA MO ANG
Loving You - COMPLETED
Romance"I'll never regret loving you." -Isabella Diaz. She came from a poor family, her mother and father died, pinalayas siya ng mismong tiyahin niya, natutong magnakaw para lamang maibsan ang kagutumang nararamdaman. Until one day, her life changed beca...
