"တကူးတက အလုပ္ရႈပ္ေအာင္လို႔ သားရွင္းရယ္ သားလည္းအားတာမွ မဟုတ္ပဲ.."
"မရႈပ္ပါဘူး အန္တီနီလာရဲ႕ ၿပီးေတာ့ ငါးရံ႕အူက ႀကံဳႀကိဳက္မွရတာေလ အဲ့ဒါနဲ႔ ကိုကိုႀကိဳက္တက္တာ သတိရလို႔ယူခဲ့တာ ဒါနဲ႔ ကိုကိုေရာ နိုးၿပီလား..."
"နိုးၿပီထင္တယ္ ခုနကေတာ့ ေကာင္မေလးေတြ မ်က္နွာသစ္ေပးဖို႔ ဝင္သြားတာပဲ သား သြားၾကည့္ခ်င္ရင္ သြားၾကည့္ေလ ေလွကားေဘးက အခန္းမွာပဲ ခဏေနေနတာ.."
စစ္နိုင္း၏ ေျခေထာက္က ျပန္ေကာင္းဖို႔အခ်ိန္ ယူရအံုးမွာမလို႔ အတက္အဆင္းခက္ေသာ အေပၚထပ္အခန္းကေန ေအာက္ထပ္အခန္း၌သာ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ေနတာျဖစ္ေလသည္။ေဒၚနီလာတင့္ ေျပာေသာ္လည္း ရွင္းခန္႔က မ်က္နွာေလးၿပံဳးမဲ့မဲ့ျဖင့္ မလႈပ္မယွက္သာရွိေနတာမလို႔ ေဆးရံုမွာတုန္းက ျဖစ္ခဲ့တဲ့အခ်င္းအရာကို ေဒၚနီလာတင့္ အမွတ္ရသြားေတာ့သည္။ကိုယ့္သား၏ အျပဳအမူေၾကာင့္ သားရွင္းအေပၚ အနည္းငယ္မ်က္နွာပူမိသည္။
"လာ သား အန္တီနဲ႔အတူတူသြားမယ္ေလ..."
ထိုအခါမွ ရွင္းခန္႔က အသာအယာေခါင္းညိတ္ကာ လိုက္ပါလာေလသည္။သူမကိုယ္တိုင္လည္း အက္စီးဒင့္ျဖစ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း သားရွင္းအေပၚ စိမ္းကားသြားေသာ သားျဖစ္သူ၏ အျပဳအမူတို႔ကို နားမလည္နိုင္ေပ။
"ေဒါက္....ေဒါက္....!" "န္ိုးေနၿပီမဟုတ္လား သား..."
"..."
အခန္းထဲမွ တံု႔ျပန္သံကမလာေခ်။ေစာေစာကပဲ အခန္းထဲကို ေကာင္မေလးေတြ မ်က္နွာသစ္ ကိုယ္လက္သန္႔စင္ေပးဖို႔ ဝင္သြားၾကတာ သူမကိုယ္တိုင္ျမင္လိုက္ရတာပဲ။အိပ္ေပ်ာ္ေနတာေတာ့ မျဖစ္နိုင္ေခ်။အေတြးနွင့္အတူ ေဒၚနီလာတင့္ တံခါးကို အသာတြန္းၾကည့္မိေတာ့ အထဲမွေန lockခ်ထားတာမို႔လို႔ အံ့ၾသတႀကီး ျဖစ္သြားရသည္။မက်န္းမာတဲ့ ဒီကာလတစ္ေလ်ွာက္လံုး အနားမွာအကူတစ္ေယာက္ရွိမွ လႈပ္ရွားမႈျပဳနိုင္တာမို႔လို႔ အခန္းတံခါးကို lockခ်တာမ်ိဳး မလုပ္ခဲ့ေပ။အေရးရယ္အေၾကာင္းရယ္ဆို ဝင္ရထြက္ရလြယ္ကူေအာင္ ညဖက္အိပ္လည္း ဒီအတိုင္းေစ့ရံုသာထားတာ ျဖစ္သည္။
YOU ARE READING
Green Eye(complete)
General Fiction!အမွန္ေတာ့ မင္းက က္ုိယ္အၿမဲတမ္း အမွတ္တရ သိမ္းထားခ်င္မိတဲ့ အစိမ္းေရာင္ ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းေလးပါ... Oct9.2021 !အမှန်တော့ မင်းက က်ိုယ်အမြဲတမ်း အမှတ်တရ သိမ်းထားချင်မိတဲ့ အစိမ်းရောင် ပျော်ရွှင်ခြင်းလေးပါ...! ...