Uğraşma Benimle (bxb)

4

Atakan'dan

Banyonun kapısının açılma sesiyle sırıttım.

Salona giren bornozlu Savaş'la ona döndüm.

"Atakan, sen salak mısın kıyafetlerimi neden alıyorsun manyak? Hadi onu aldın gerizekalı odamın kapısını niye kilitledin!"

"Hava güzel gez işte püfür püfür."

Sinirlenmişti, görev tamamdı.

"Ben de seninkileri giyerim o zaman."

"Sakın! Mikrop bulaştırırsın."

"Yo. Bana ne? Giyecem."

Odama koşmasıyla hemen ayağa kalktım. Odamın kapısını kitlemişti. Kapıyı bir yandan yumrukluyor bir yandan konuşuyordum.

"Savaş hayır, yapma! En nefret ettiğim şey. Giyme onları. Açıcam kapını. Söz!"

"Başta düşünseydin hem bu tişörtün baya iyimiş."

"Hangisi?"

"Turuncu olan."

"Olmaz o benim en sevdiğim!"

"O zaman kesinlikle bunu giyeceğim."

"Of Savaş."

Sevmiyordum işte kıyafetlerimin giyilmesini. Sinirden gözlerim dolmuştu.

Bütün olanlar yetmezmiş gibi böyle salak bir özelliğim de vardı. Mükemmel!

Sonunda açılan kapıyla Savaş'ın üstüne atladım. Ellerini tutuyordum. Zalime de pek yakışmıştı.

"Bir daha sakın ama sakın odama girip eşyalarımı karıştırma."

Lanet olsun. Yüzlerimizi sanırım çok yaklaştırmıştım ve geri çekmem mümkün değildi şu an.

"Hmm. Niyeymiş?"

"Çünkü ben öyle istiyorum beyinsiz!"

"Cık, olmaz."

Bir de gülüyordu.

Üstünden kalktım.

"Tişörtümü ve eşofmanımı çıkar."

Tişörtü çıkarıp suratıma fırlattı. Bu koku nereden geliyordu?

"Yemedik tişörtünü."

"Eşofmanım?"

"Bence onu şu an çıkarmamı istemezsin. Anlarsın ya."

"İğrençsin altına bir şey giymedin mi? Kafayı yicem."

"Diyene bak. Almasaydın her şeyimi banyodan."

"Bu evden gitmen gerektiğini gösteriyor."

"Hayır kalıyorum."

"Yapıştın be adam git işte."

"Önce ben tuttum bu evi."

"Hayır ben!"

"Ben!"

"Ben!"

"Ben!"

"Sen!"

"Evet ben. Şimdi ikile ve odamın kapısını aç."

Yememişti. Bugünlük eğlence yeterdi. Nasıl olsa bir gün gidecekti.

Umarım intikamı fazla ağır olmazdı.