♥SYA ANG KUYA KO♥ Season II

37. HINDI NA KITA MAHAL

Reminder: Pakibasa po ng Season I kasi Book 2 na po ito.
******************************

Hey Guys!

I dedicate this part sa mga sumuporta sa Sya Ang Kuya Ko Season I.

SYA ANG KUYA KO SEASON II: Sweet Sacrifice.

This is the new beginning.

Mature scenes will be published.

Prepare your hearts.

This story will take them away:) Chos!

￣ 3￣

NINA'S POV

IT'S BEEN THREE MONTHS. I was staring at the dim sky beside the window. Inaayos ni Yaya Angelina ang mga gamit ko kasi mamaya ay papunta na kami sa Rome. Nasa Mezzogiorno kami ngayon. Halos isang linggo din kami dito. Winter season ngayon sa Italy.

"Lady, breakfast is ready. Lord Blake is waiting for you." Balita sakin ni Leon.

Yeah, you read that. Blake was a Lord now. Namana na nya ang lahat ng ari-arian ng kanyang ama. Now, he's more powerful. Blake was more influential.

"Tell him I'm coming." Maikli kong sagot.

"Yes, Lady." Yumukod si Leon bago umalis.

Tahimik kong sinuklay ang nakalugay kong buhok. Mamayang gabi na ang alis namin dito. Hanggang kailan na ganito ang buhay namin? Palipat-lipat ng places. Buti sana kung vacation trip ito ng mga very willing na tao, but all I can say is nakakaboring ang trip na'to.

Tatlong buwan na kaming wala sa bansa. Students pa din kami ng Royal Blood. Online kami kung mag-aral at mag-exam. Hindi kayang tanggihan ng Royal Blood ang pakiusap ni Papa.

Bumaba na ako sa hagdan. I saw Blake on the dining table. Hindi pa sya kumakain, malamang hinihintay nya ako.

"Hey... Good morning gorgeous." Bati niya. He stood para alalayan akong maupo.

"Good morning." I replied. Tipid ko din syang nginitian. "Thank you."

"Let's eat."

I looked at the menu. There were Italian dishes on the table.

Dito ko na din sinelebrate ang debut ko. I celebrated it alone. Bongga diba? Debut mag-isa? Hindi naman alam ni Blake ang birthday ko. I told Yaya to keep it secret. Wala ako sa mood magsaya.

Wala akong cellphone. I am not allowed to use internet connection except kapag mag-iskype kami ni Blake ng professor namin sa Royal Blood.

Tatlong buwan na akong walang contact sa kanya.

I miss him, so much.

"Don't you like the food? Papaluto ba tayo ng bago?" Blake asked kasi napansin nya na hindi ko masyadong ginagalaw ang pagkain ko.

Umiling ako sa kanya and I tried to smile. Maganda ang mood nya ngayon. Ayoko nang sirain pa yon.

"No. Food's fine. Medyo busog pa lang ako."

"Okay."

I symphatized him for loving someone who cannot love him back. Alam ako yon but I cant force myself to return his feelings. What I have for him is just purely friendship. There's no love.